263 producten gevonden
263 berichten gevonden
“Janneke, nú komen!” scheurt Wietzes stem me uit een diepe slaap. Ik vlieg de loodskooi uit en de kuip in. Op dat moment lijkt het alsof de zon uiteengebarsten is en in stukken op ons neervalt. Het donkere zwart van de nacht maakt plaats voor zulk fel licht dat we allebei totaal verblind zijn. “Shit!”…
In het vage ochtendlicht zit ik tijdens mijn wacht wat te mijmeren over de afgelopen weken. De tocht van Komodo weer terug naar Bali. De leuke mensen die we ontmoet hebben, de bijzondere dingen die we gezien hebben. Helemaal blij zit ik te wachten op de nieuwe dag. Als het steeds lichter wordt, is het…
Het water kolkt en bruist, daar in de verte. Onze Anna Caroline ligt veilig aan een koraal-vriendelijke meerboei en we kijken met de verrekijker naar het gekrioel bij het gat tussen twee eilanden. De stroom perst zich er doorheen en het is een populaire plek voor snorkelen en duiken. De toeristen worden vanaf bootjes stroomopwaarts…
Stilletjes kruis ik m’n vingers als we langzaam naar de kust van Sumbawa varen. We worstelen al de hele dag met een harde oostenwind op kop. De mijlen naar de eerstvolgende ankerplek gaan tergend langzaam onder onze kiel door. “Zeg, ik ben doodmoe” zucht Wietze “ik hoop toch zo dat die ankerplek niet aan lager…
Na een heerlijke dag zeilen gooien we in een baaitje in het noorden van Lombok het anker erin. De meeste ankerplekken in deze regio zijn tamelijk diep: 20 meter is geen uitzondering. Wietze zit daarom in de kuip de boel nog even in de gaten te houden, terwijl ik binnen wat lekkers voor bij de…
Stilletjes zitten we in de kuip. Onze Anna Caroline deint zachtjes op de laatste golfjes na de straffe wind van vanmiddag. Die wind is gaan liggen en het wordt langzaam donker. Er stijgt een mist op boven de bomen op de wal: de rook van vele vuurtjes. De moskeeën zingen hun oproep voor het gebed…
“Wat is uw naam?” vraagt de dame achter de balie bij het postkantoor. “Koestars” zeg ik, waarmee ik zo goed mogelijk de Engelse uitspraak van mijn achternaam probeer te benaderen. Ze grijnst: “O, jij bent dus Janneke Kuysters”. Ik sta stomverbaasd te kijken en met een triomfantelijke grijns overhandigt ze m’n pakje. “Ja, ik dacht…
Er zijn soms woorden die me opvallen omdat ze steeds vaker voorkomen in de verhalen en nieuwsberichten die ik lees. ‘Bucketlist’ is zo’n woord. “Weet jij waar dat vandaan komt?” vroeg ik Wietze laatst. Die knikte: “ik geloof dat het iets Amerikaans is. ‘To kick the bucket’ is een andere term voor dood gaan. Dus…
Het zeilen in de Australische ‘outback’ betekent dat je wel een beetje vooruit moet denken. Ankerplekken zijn dun gezaaid en haventjes om bij erg slecht weer te schuilen zijn al helemaal schaars. De wind waait over het algemeen uit het zuiden, maar ongeveer elke week komt er een front over waarin de wind de hele…
“Hou je vast!” roept Wietze als ik net met een bord boterhammen naar buiten wil stappen. Onze normaal zo stabiele Anna Caroline gooit zich op haar zij en als een dartele puppy probeert ze vervolgens ook aan de andere kant het gangboord in het water te krijgen. Het lukt. Ik heb de pindakaas inmiddels in…
“Het raakt je echt hè?” zegt Wietze terwijl hij een arm om me heen slaat. Ik knik en ben eigenlijk ook verrast hoeveel het me doet om hier nu te zijn. De Houtmans Abrolhos eilanden. De plek waar veel schepen een voortijdig einde gevonden hebben; de eerste en meest aansprekende was de Batavia die hier…
“Jullie zitten toch in Australië?” mailde Marianne ons. Marianne is een goede vriendin die bij het streekarchief in Gouda werkt. “Gaan jullie toevallig nog naar Geraldton?” Nieuwsgierig beantwoorden we haar mail, want Geraldton staat inderdaad op onze lijst: vanuit Fremantle willen we daar heen varen. Meteen volgt de uitleg: “Ja, ik heb momenteel veel contact…
“Janneke, nú komen!” scheurt Wietzes stem me uit een diepe slaap. Ik vlieg de loodskooi uit en de kuip in. Op dat moment lijkt het alsof de zon uiteengebarsten is en in stukken op ons neervalt. Het donkere zwart van de nacht maakt plaats voor zulk fel licht dat we allebei totaal verblind zijn. “Shit!”…
Lees verder
In het vage ochtendlicht zit ik tijdens mijn wacht wat te mijmeren over de afgelopen weken. De tocht van Komodo weer terug naar Bali. De leuke mensen die we ontmoet hebben, de bijzondere dingen die we gezien hebben. Helemaal blij zit ik te wachten op de nieuwe dag. Als het steeds lichter wordt, is het…
Lees verder
Het water kolkt en bruist, daar in de verte. Onze Anna Caroline ligt veilig aan een koraal-vriendelijke meerboei en we kijken met de verrekijker naar het gekrioel bij het gat tussen twee eilanden. De stroom perst zich er doorheen en het is een populaire plek voor snorkelen en duiken. De toeristen worden vanaf bootjes stroomopwaarts…
Lees verder
Stilletjes kruis ik m’n vingers als we langzaam naar de kust van Sumbawa varen. We worstelen al de hele dag met een harde oostenwind op kop. De mijlen naar de eerstvolgende ankerplek gaan tergend langzaam onder onze kiel door. “Zeg, ik ben doodmoe” zucht Wietze “ik hoop toch zo dat die ankerplek niet aan lager…
Lees verder
Na een heerlijke dag zeilen gooien we in een baaitje in het noorden van Lombok het anker erin. De meeste ankerplekken in deze regio zijn tamelijk diep: 20 meter is geen uitzondering. Wietze zit daarom in de kuip de boel nog even in de gaten te houden, terwijl ik binnen wat lekkers voor bij de…
Lees verder
Stilletjes zitten we in de kuip. Onze Anna Caroline deint zachtjes op de laatste golfjes na de straffe wind van vanmiddag. Die wind is gaan liggen en het wordt langzaam donker. Er stijgt een mist op boven de bomen op de wal: de rook van vele vuurtjes. De moskeeën zingen hun oproep voor het gebed…
Lees verder
“Wat is uw naam?” vraagt de dame achter de balie bij het postkantoor. “Koestars” zeg ik, waarmee ik zo goed mogelijk de Engelse uitspraak van mijn achternaam probeer te benaderen. Ze grijnst: “O, jij bent dus Janneke Kuysters”. Ik sta stomverbaasd te kijken en met een triomfantelijke grijns overhandigt ze m’n pakje. “Ja, ik dacht…
Lees verder
Er zijn soms woorden die me opvallen omdat ze steeds vaker voorkomen in de verhalen en nieuwsberichten die ik lees. ‘Bucketlist’ is zo’n woord. “Weet jij waar dat vandaan komt?” vroeg ik Wietze laatst. Die knikte: “ik geloof dat het iets Amerikaans is. ‘To kick the bucket’ is een andere term voor dood gaan. Dus…
Lees verder
Het zeilen in de Australische ‘outback’ betekent dat je wel een beetje vooruit moet denken. Ankerplekken zijn dun gezaaid en haventjes om bij erg slecht weer te schuilen zijn al helemaal schaars. De wind waait over het algemeen uit het zuiden, maar ongeveer elke week komt er een front over waarin de wind de hele…
Lees verder
“Hou je vast!” roept Wietze als ik net met een bord boterhammen naar buiten wil stappen. Onze normaal zo stabiele Anna Caroline gooit zich op haar zij en als een dartele puppy probeert ze vervolgens ook aan de andere kant het gangboord in het water te krijgen. Het lukt. Ik heb de pindakaas inmiddels in…
Lees verder
“Het raakt je echt hè?” zegt Wietze terwijl hij een arm om me heen slaat. Ik knik en ben eigenlijk ook verrast hoeveel het me doet om hier nu te zijn. De Houtmans Abrolhos eilanden. De plek waar veel schepen een voortijdig einde gevonden hebben; de eerste en meest aansprekende was de Batavia die hier…
Lees verder
“Jullie zitten toch in Australië?” mailde Marianne ons. Marianne is een goede vriendin die bij het streekarchief in Gouda werkt. “Gaan jullie toevallig nog naar Geraldton?” Nieuwsgierig beantwoorden we haar mail, want Geraldton staat inderdaad op onze lijst: vanuit Fremantle willen we daar heen varen. Meteen volgt de uitleg: “Ja, ik heb momenteel veel contact…
Lees verder
Multihulls Bestel de nieuwste Zeilen Word abonnee
Zeilen is hét platform voor zeilers, door zeilers. Elke maand een tijdschrift in printversie en digitaal. Dagelijks online met het laatste zeilnieuws.
