Nederlandse jachtbezitters hebben last van een minieme wijziging in het ICP, het Internationaal Certificaat Pleziervaartuigen. Waar vroeger bij ‘nationaliteit’ gewoon ‘Nederlands’ stond, is dit nu veranderd in ‘niet van toepassing’. Actualiteitenprogramma Nieuwsuur toonde in hun televisie-uitzending van woensdag 28 oktober dat tientallen Nederlandse zeiljachten door de Italiaanse overheid aan de ketting zijn gelegd, omdat het ICP niet meer wordt geaccepteerd. We schreven eerder over de problemen met het ICP in Maandoverzicht van Zeilen 10/2019 en de hernieuwde aandacht is reden om de zaak nog eens op een rij te zetten.
Slapende honden wakker gemaakt
Een akkefietje met een schip dat Libische bootvluchtelingen op zee oppikte en in Italië weer aan wal zette, maakte de slapende honden wakker. Dat schip met de naam Lifeline was met een ICP ‘geregistreerd’ onder Nederlandse vlag. Een Nederlands schip, dus ook Nederlandse verantwoordelijkheid, vonden de Italianen. En daar had de Nederlandse overheid geen trek in. Om de schijn van een Nederlandse nationaliteit weg te nemen, gaf de overheid het Watersportverbond opdracht om op het ICP, onder het kopje ‘nationaliteit’, ‘dutch’ te veranderen in ‘non-applicable’, niet van toepassing. Gevolg: Nederlandse zeilers die met zo’n ICP rondvaren, zijn het haasje.
ICP nooit nationaliteitsbewijs geweest
ICP nooit nationaliteitsbewijs geweestWe spraken in oktober 2019 met het verantwoordelijk ministerie van Infrastructuur en Waterstaat: “Het ICP is nog steeds geldig op de wijze waarvoor het oorspronkelijk bedoeld is: als eigendomsbewijs van het vaartuig. Een aantal landen erkent het ICP als zodanig: Oostenrijk, Kroatië, Tsjechië, Frankrijk, Duitsland, Hongarije, Litouwen, Luxemburg, Nederland, Servië, Slowakije, Verenigd Koninkrijk, België, Moldavië en Roemenië. Deze erkenning is gebaseerd op een aanbeveling van de VN. Andere landen hebben geen enkele relatie met het ICP en hebben dit ook nooit gehad. Het ICP is nooit een document geweest waarmee aangegeven kon worden onder Nederlandse vlag te varen.”
Het Watersportverbond heeft op haar website, onder het kopje Veelgestelde Vragen, ook de door het ministerie genoemde landen staan. Er is daarbij ook uitdrukkelijk aangegeven dat Portugal en Italië het ICP niet erkennen. |Update 29/10/20, 16:54 uur: een van de gedupeerden, die meewerkte aan de reportage van Nieuwsuur, geeft in een reactie aan dat de genoemde lijst op de website van het Watersportverbond pas later is geplaatst en dat zijn oude ICP niet werd geaccepteerd in Italië.| In de uitzending van Nieuwsuur werd vermeld dat, na telefonisch contact van Nieuwsuur met de Spaanse overheid, ook Spanje het ICP niet meer zal accepteren.
Het oorspronkelijke ICP.
‘Door andere landen aangezien als vlaggenbrief’
“In het verleden is het ICP door de autoriteiten van sommige landen aangezien voor een document dat het eigenlijk niet is. Men ging ervan uit dat met het ICP kon worden aangetoond dat een vaartuig officieel de Nederlandse nationaliteit had en dus onder Nederlandse vlag voer. Daar is het ICP echter niet voor. Het begrip ‘Nederlandse vlag’ komt uit de (beroepsmatige red.) zeevaart en heeft geen enkele relatie met het ICP. Op het ICP is dit nu verduidelijkt.”
Eén manier om een vaartuig onder Nederlandse vlag te krijgen
“Ook al was het ICP daar niet voor, het werd door sommige landen per vergissing wel aangezien voor een document dat het recht gaf onder Nederlandse vlag te varen. Dit heeft tot een aantal vervelende incidenten geleid. Er is maar één manier om de Nederlandse nationaliteit te geven aan een vaartuig en dus de Nederlandse vlag te verkrijgen. Dat is via een zeebrief en een nationaliteitsverklaring. Die zijn te verkrijgen via de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILenT) na teboekstelling van het vaartuig bij het Kadaster.” Zie de website van ILenT. “Het ICP kan echter nooit in de plaats komen van een nationaliteitsverklaring en een zeebrief. Op basis van een ICP zal dus nooit de ‘Nederlandse vlag’ worden verkregen.”
Watersportverbond slechts uitvoerend orgaan
Watersportverbond slechts uitvoerend orgaanHet watersportverbond is al zeker sinds oktober 2019 op de hoogte van de problemen en zei toen in een reactie dat ze slechts als uitvoerend orgaan handelt. “De aanpassing (dat ‘dutch’ veranderd is in de tekst ‘non-applicable’ red.) van het Nederlandse ICP komt vanuit het ministerie. Bij ons komen sinds deze aanpassing zeer regelmatig opmerkingen en klachten binnen over de onduidelijkheid van het ICP voor de recreatievaart. (…) Het ministerie moet hier uiteindelijk een beslissing over nemen die wij dan weer kunnen doorvoeren.”
(c) Jacek Kijewski/Pixabay
Bijkomend misbruik
Dat een motorschip dat vluchtelingen overzet zich beroept op een certificaat voor pleziervaartuigen is al discutabel, maar Nieuwsuur vertelde ook dat diverse Italianen en Spanjaarden het slechts enkele tientjes kostende Nederlandse ICP gebruiken om de regelgeving in eigen land te ontlopen. Je kunt als niet-Nederlander een ICP aanvragen als je aan een van de volgende eisen voldoet: je woont aantoonbaar langer dan vijf jaar in Nederland, hebt een verblijfsvergunning of hebt een Europees paspoort. |Update 29/10/20, 20.19 uur: ook criminelen hebben de weg naar het eenvoudig verkrijgbare ICP gevonden, stelt Nieuwsuur.|
Hoe regel je échte registratie?
Voor pleziervaartuigen is het niet verplicht om een registratiebewijs te hebben. Wel adviseert de overheid om een zeebrief aan te vragen voor pleziervaartuigen die internationale reizen maken. Zo’n zeebrief geldt als identiteitsbewijs én eigendomsbewijs van je boot en je het recht om de Nederlandse vlag te voeren. Voor een zeebrief is een inschrijving in het Kadaster (een teboekstelling of wel registratie) verplicht. Die inschrijving is tevens het juridische eigendomsbewijs van de boot.
Waarom dan ICP?
Waarom dan ICP?Om te beginnen kost een teboekstelling bij het Kadaster kost 485 euro. Bij eventuele verkoop van de boot levert een teboekstelling bovendien wel eens problemen op, omdat zonder aanvraag van wijziging bij het Kadaster de verkochte boot officieel eigendom blijft van degene die hem bij het Kadaster heeft laten inschrijven. Daarnaast is de teboekstelling is niet het enige waarvoor betaald moet worden. De zeebrief zelf kost nog veel meer. Afhankelijk van de ligplaats van het jacht komt er nog zo’n 1750 tot 3000 euro aan kosten bij. En wat kost een ICP? Een luttele 33 euro.
Omslagbeeld (c) Ajel/Pixabay
Tags: ICP, Internationaal Certificaat Pleziervaartuigen, International Certificate Pleasurecraft, Nieuwsuur, vlaggenbrief, Watersportverbond, zeebrief Last modified: 6 november 2020
Als een van de betrokkenen zou ik u graag informeren dat er twee fouten in het bericht zijn:
Ook zeilers die een oud ICP hebben (met nationaliteit Dutch) zijn betrokken en in Italië aan de ketting gelegd.
De informatie op de web pagina’s van de Watersportverbond is pas laat in de zomer of in najaar op haar website opgedoken. Da lag ik al aan de ketting. Tot en met dit moment was er te lezen dat het ICP voldoende zou zijn!
Ik heb mijn zeilreis naar Italië in het voorjaar als goed mogelijk voorbereidt en ook de informatie van de watersportverbond includerend. Helaas was die informatie op de websites van de watersportverbond op dit moment fout.
Ik heb 6 weken in Formia / Latina aan de ketting gelegen en meerderde tienduizend Euro voor advocaten en een kadaster inschrijving in het buitenland moeten betalen.
Dat alles was vermijdbaar als de Watersportverbond de juiste informatie op zijn websites zou hebben gepubliceerd.
Jammer, een onvolledig verhaal met alleen het standpunt van het min van IenW. Praktijk was anders. Kosten van een zeebrief zijn beduidend hoger dan de aangegeven 485 euro en als de boot in het buitenland ligt moet je rekenen op een bedrag van rond de 2500 euro!
Bedankt voor de reactie. Zojuist informatie toegevoegd.
Top! Bedankt. Ik mis alleen we de informatie mbt het kadaster. Je moet de boot nl laten keuren en Brandmerken.
Dat is met name zeer kostbaar wanneer je boot zich in het buitenland bevindt.
Voor Spanje en Frankrijk hoorde ik additionele kosten van +/- 1500,- bovenop de overige fees.
Zou leuk zijn als jullie het stuk uitbreiden met informatie hierover.
Natuurlijk geheel terecht dat het ICP niet hetzelfde is als een echte registratie. Zeker als het zo misbruikt kan worden zoals beschreven.
Alleen wel jammer dat ik voor mijn boot met een waarde van amper €10.000,- zo’n beetje €1.000,- met uitgeven als ik ermee naar de Spaanse ria’s wil.
Hopelijk kan de minister, dan wel het kadaster een misschien wat uitgeklede en goedkoper bewijs van eigendom/nationaliteit voor kleine privejachten ontwikkelen.
Iets voor het Watersportverbond?
Dit stuk bevat een aantal onduidelijkheden en onjuistheden. Dat begint bij de kop: het is wel degelijk een officieel document, en dus niet ‘officieus’, zoals vermeld. (Wat niet wegneemt dat het ICP inderdaad niét officieel het eigendom vaststelt of als zeebrief geldt). Daarnaast: het ICP wordt niet alleen in het verleden, maar ook nu nog, in tal van landen over de hele wereld na oppervlakkige beschouwing (ten onrechte) gezien als eigendomsbewijs of zeebrief. Dat de Lifeline een ICP heeft verbaast misschien, maar is in de logica waar het ICP op stoelt begrijpelijk: rechtspersonen in de EU , zoals de Duitse organisatie achter de Lifeline, komen ook in aanmerking voor het Nederlandse certificaat. En alhoewel de Nederlandse wet bepaalt dat een plezierjacht gemaximeerd is op 24m lengte, kent het ICP geen maximumlengte. De 32 meter die de Lifeline telt, is dus ook geen bezwaar. Tot slot: ten onrechte wordt hier vermeld dat het ICP alleen aan Nederlanders zou worden verstrekt. Het is óók beschikbaar voor EU-burgers. Een andere mogelijkheid voor booteigenaren van buiten de EU is om een postbus-bv in bijvoorbeeld Ierland op te richten, daar het schip in onderbrengen en zo een Nederlands ICP aanvragen. Want ook rechtspersonen in de EU krijgen een ICP. Vanavond in Nieuwsuur deel 2 van ons onderzoek. Opmerkingen en aanvullingen welkom.
Hartelijk bedankt voor uw reactie. Wat betreft de kop zou ik zeggen: voor interpretatie vatbaar.
Bedankt voor de toelichting met betrekking tot Lifeline (ter verduidelijking voor andere lezers: Lifeline is het schip dat bootvluchtelingen oppikte en een ICP voerde, waardoor de bal aan het rollen raakte).
Wat betreft de mogelijkheid om een ICP aan te vragen als niet-Nederlander ben ik inderdaad abuis. Het is mogelijk om een ICP aan te vragen als niet-Nederlander als een persoon aan EEN VAN DE volgende eisen voldoet:
– aantoonbaar langer dan 5 jaar in Nederland woonachtig OF
– in het bezit van een verblijfsvergunning OF
– in het bezit van een Europees paspoort.
Bedankt voor de aanvulling.
ICP staat voor Internationaal Certificaat Pleziervaartuig. Lifeline valt zeker niet onder de noemer pleziervaart en had het ICP dus niet mogen hebben.
In het hele verhaal lijkt het nu alsof de nederlandse zeilers die met een ICP in het middellandse zeegebied varen zo stom zijn geweest om geen zeebrief aan te schaffen.
Echter tot medio 2018 was het advies als je bij de ANWB watersport, watersportverbond en meer sites zocht om een ICP aan te schaffen. Pas medio 2019 geeft het watersportverbond op zijn site aan dat Portugal de ICP niet meer accepteert en pas enkele weken geleden dat Italie dat niet meer doet. Er is nadat IenW in 2018 niet alleen besloot om de ICP aan te passen maar ook actief naar de buitenlandse autoriteiten te communiceren dat het ICP geen officieel document is en geen recht geeft om de Nederlandse vlag te voeren geen enkele communicatie richting nederlandse zeilers gegaan dat dit consequenties ging hebben (terwijl ze dat wel hadden kunnen bedenken). Dat is mijn insziens gewoon laakbaar gedrag!
Overigens kost het verkrijgen van een zeebrief bijna 1000 euro! En als jouw boot in de buurt van de middellandse zee ligt komen de kosten in de buurt van de 2500 euro uit!
Dank voor al deze informatie. Ik probeerde een registratie bij het kadaster te krijgen voor mijn boot die nu op de Azoren ligt: geschatte kosten € 5000,- Dat kan toch niet de bedoeling zijn om eigendom vast te leggen!
Wat mij uit de uitzending noch uit dit artikel duidelijk wordt, is waarom men binnen de EU met vrij verkeer van personen en goederen zo een registratie bewijs nodig heeft. Als ik op mijn fiets door Europa rijdt, kan ik ook niet aantonen dat het mijn fiets is. Waarom zou dat voor een ander roerend goed als een zeilboot anders zijn?
Een andere vraag is natuurlijk waarom elke auto voor een paar tientjes op kenteken en op naam gezet kan worden en dat voor een boot duizenden euro’s moet kosten.
Zo is het maar net..
Het wordt eindelijk wel eens tijd dat Nederland net als ieder ander land een serieus, maar betaalbaar, registratiesysteem voor de pleziervaart optuigt in plaats van zo’n nietszeggend papiertje laat uitgeven door een watersportverbond. Een auto heeft toch ook een kentekenbewijs? En inderdaad, voor een fiets hoeft het niet en voor een kano ook niet lijkt me.
Wat jammer in het hele gebeuren is: er is nauwelijks een alternatief voor het ICP behalve het aanvragen van een zeer kostbare Zeebrief nadat bij het Kadaster het schip is geregistreerd (bij elkaar meer dan 1000 euro). Ik pleit voor een systeem zoals in het VK van toepassing (SSR) waar het verkregen document WEL status heeft en NIET de hoofdprijs kost.
De verantwoordelijk minister zou deze kwestie in belang van zeer veel internationaal varende Nederlandse watersporters SNEL moeten oplossen. Die mogen van deze formele ellende toch niet de dupe zijn of worden. Het Ministerie en het Watersportverbond hebben hier enorm gefaald.
Voor de eerlijke mensen die wegens de icp in problemen zijn gekomen is de huidige situatie heel vervelend.
Jij ziet weer dat hebzucht, van enkelingen die op eens een gat in de markt zien, om via schijnconstructies documenten aan de halve wereld te verkopen, uiteindelijk het voor de rest verpesten.
Er komt waarschijnlijk een nieuw registratiesysteem, met veel meer controle. Meer controle = hogere kosten.
Wat mij in het hele dispuut opvalt is dat een van de hoofdpunten van het IPC niet wordt benoemd.
Het IPC werd slechts afgegeven als werd aangetoond dat de BTW was betaald. Dit middels aankoopfactuur of koopovereenkomst.
En juist dat BTW verhaal was voor velen een reden het IPC aan te vragen.
Ik kreeg ooit een controle op de Noordzee van de Kustwacht en in België; juist op dit punt. En het voldeed.
Er werd dus wel degelijk eigendoms- en verkrijgingsdocumentatie gevraagd, voordat het IPC werd afgegeven.
Daarnaast hebben alle schepen van enige omvang (geen kano’s) een HIN nummer, wat al zeker een soort van registratienummer is.
Het artikel is wat betreft de kosten nog niet helemaal juist. Het verkrijgen van een Zeebrief bij het ILT kost €180. Maar die kan je alleen krijgen als je over een kadastrale registratie beschikt. De basiskosten daarvan zijn inderdaad de genoemde €485, maar zodra je boot niet in Nederland ligt begint de teller van het kadaster pas echt te lopen en ben je duizenden euro’s kwijt bovenop de al genoemde kosten. Het probleem is dus niet zozeer de kosten van de Zeebrief zelf, maar de hoge kosten die de teboekstelling met zich meebrengen.
“Ook al was het ICP daar niet voor, het werd door sommige landen per vergissing wel aangezien voor een document dat het recht gaf onder Nederlandse vlag te varen” staat hierboven. Dit was echt geen vergissing, hoor. Het ICP was wel degelijk (ook) bedoeld om boten onder NL vlag te brengen (ook al is het ontstaan als eigendomsbewijs voor gebruik op de binnenwateren). Daarom stond er ook “flag: Dutch” op.
In die zin is het ICP de opvolger van de NL vlaggebrief voor pleziervaartuigen (niet te verwarren met de zeebrief), namens de overheid uitgegeven door het KNWV, KNMC en de ANWB. Die vlaggebrief (toen nog zonder “n”) is afgeschaft na invoering van het ICP.
Zie bijvoorbeeld https://wetten.overheid.nl/BWBR0004006/2014-01-01
De tekst van artikel 86 Wetboek van Strafrecht (sinds 1886):
“Onder Nederlandse schepen worden alleen verstaan die vaartuigen welke door de wet betrekkelijk de afgifte van zeebrieven en vergunningen tot het voeren van de Nederlandse vlag als zeeschepen worden aangemerkt.”
Dus wat is er nu precies voor nieuws onder de zon?
Als je dan als KNWV zo’n ICP uitgeeft dan controleer je toch wel aan wie het “document” wordt uitgereikt.
Daar is helemaal niets van terecht gekomen.
Allerlei buitenlanders gebruiken zo’n flut “papiertje” om vervolgens de Nederlandse vlag te kunnen voeren. Hoe komen ze er overigens aan ?
Aan een adres in Leeuwarden zijn meer dan honderd ICP’s verstrekt. Dan moet toch wel opvallen.
Volstrekt logisch dat het buitenland vaststelt dat het een papiertje van geen enkele waarde is.
Het KNWV heeft dit kennelijk alleen gezien als een inkomsten bron.
Door de minieme controle en ongebreidelde uitgifte, zijn nu juist de nederlandse watersporters in de diverse buitenlanden de dupe.
Een uiteraard raakt dit bekend ook in andere landen met alle gevolgen van dien.
Uitgifte maar snel weghalen bij het KNWV en onderbrengen bij een organisatie als bijvoorbeeld het RDW. Die hebben de zaken wel goed voor elkaar.
Een controle van de stukken bij het KNWV en het adres in Leeuwarden kan mogelijk een indicatie geven over de volle omvang waarover het gaat.
De kadaster registratie kun je gewoon in Nederland doen. Echter het aanbrengen van het brandmerk moet door de scheepsmetingsdienst worden gedaan. Deze zaken moet je uiteraard regelen als het schip bij voorkeur in Nederland ligt.
Het zijn eenmalige kosten en de Zeebrief bij een Z registratie blijft onbeperkt geldig. Dit maakt je een officieel nederlands zeeschip.
Een Poolse registratie is goedkoop. Dat overweeg ik nu. Ik voer ook geen NL vlag meer uit protest dat het hier zo k&t geregeld is. Maar het is de Overheid aan te rekenen dat ze plezierjachten niet op kenteken willen zetten. Als je hetzelfde bedrag rekent als voor een auto hoor je mij niet klagen. Of een speedboot! Tip: Overheid, dit levert u weer vele €€€ op en wij zitten niet met een nep certificaat wat het ICP is.
Tot slot, het Watersport verbond moet zich de ogen uit de kop schamen.
Ik overweeg ook een Poolse registratie want aan de ketting in Madeira. Vraag is gaat dit werken?
Komt nog een probleem bij: vanwege COVID-19 kan het Kadaster niet afreizen naar Zuid-Europa. In een telefonisch contact met hen werd gemeld dat er mogelijk een tijdelijke zeebrief kan worden afgegeven gedurende de looptijd van de procedure. Al met al een onduidelijke, kostbare situatie die vaak niet in verhouding staat tot de waarde en persoonlijk gebruik van het schip (pleziervaart).
Ik ben nieuwsgierig naar een betaalbare en haalbare oplossing voor boten in het buitenland. NOS is vooral bezig met verslaglegging van een (reeds bekend) probleem; ik ben voornamelijk geïnteresseerd in wat nu te doen. Wie komt in actie? Het Watersportverbond verschuilt zich nogal, van het Ministerie nog niets vernomen. Misbruik is altijd strafbaar; ik wil gewoon de papieren in orde hebben.
Eigendomspapieren, koopovereenkomst (via makelaar), betaalde BTW-bewijs, verzekeringsbewijs, paspoort: alles in bezit, dus meerwaarde van een Kadaster-registratie (en zeebrief) à €2500 is voor mij minimaal. Wil alleen geen gedoe bij controle in de Middellandse Zee. Dus waarschijnlijk wel gedwongen om een inspecteur te laten invliegen voor een meting van ca. 2 uur en het verkrijgen van een A4tje met gegevens die ik al ken.
Wat ik nog mis in dit artikel is een stappenplan voor die zeebrief. Te stellen dat t 1700 piek kost, is voor mij niet voldoende. Welke stappen moet ik doorlopen? Waar moet ik zijn? Welke kosten zijn er aan alle stappen verbonden voor een jacht in NL?
Voor het stappenplan voor het aanvragen van de zeebrief, zie https://www.kadaster.nl/situaties/boten/varen-in-het-buitenland
Ik heb vorige week contact gehad met het kadaster en ik ben daardoor een heleboel wijzer geworden. Die lui weten tenminste wat ze doen. De registratie kost wanneer je in NL ligt: eenmalig €854 (inclusief kosten Ilent). Wat best logisch is omdat zij wel alle gegevens uitvoerig controleren, inclusief een inspecteur die langskomt bij het schip. Ik heb een offerte aangevraagd omdat ik in Spanje lig. Verwachtte bijkomende kosten (op basis van eerdere offertes) liggen rond de 700/800/900 euro. Hangt maar net af van wat de ticketprijzen gaan doen, dus de verhalen dat dit grapje duizenden euro’s kost (ik lees hier zelfs €5000) zijn volgens mij pure onzin.
Ook heb ik begrepen dat wanneer zij contact met mij opnemen voor het maken van een afspraak (kan nog wel even duren door Covid) de offerte komt te vervallen als ik dan ondertussen weer in Nederland lig. Zijn ze daar alleen maar blij mee, scheelt ze een hoop tijd en moeite met al die schepen die nu al in het buitenland liggen.
Voordeel van de zeebrief, ik kan er overal ter wereld mee terecht en mijn boot is straks Nederlands grondgebied waardoor het Nederlands recht geldt. (Leuk trouwens als je voor die goedkopere Poolse registratie kiest en er gebeurd wat in het buitenland).
Ik vind een slordige €1600 een hoop geld voor iets dat men kennelijk niet goed geregeld heeft een natuurlijk is het Kadaster behulpzaam die zien hun klanten in het buiteland graag komen
Opgetekend in het Kadaster is mij verteld is de hoogste vorm van registratie.
Heb eind 2019 via Nederlandse makelaar boot gekocht in Alicante, van Belgische eigenaar. overdracht begin 2020, kon niet overvaren vanwege corona. Icp ervoor gekregen en de Belgische vlaggenbrief laten schrappen wat niet gemakkelijk was maar wel eerlijk. Boot en wij in Torrevieja, zeebrief etc etc kost wel 1800 euro!!! Belgische vlaggenbrief ongeveer 150 euro, maar wij zijn geen Belgen. Boot is vroeger al eens in Nederland gemeten, brandmerk zit er nog op, HIN nummer aanwezig, waarom moet alles opnieuw?? Gaat misschien toch om geld verdienen? Wacht op goedkopere oplossing.
Onze boot ligt in Italië, maar is korter dan 10 meter. Italiaanse boten met deze lengte hebben geen registratie. Moet ik die dan wel hebben?
Ja, ik heb ook gezien dat er gesteld wordt dat dit probleem alleen geldt voor boten langer dan 10 m. Is er iemand die hier ervaring mee heeft?
Zie ook https://vanbovenadvocaten.nl/nieuws/nieuwsbericht/watersporters-italie-en-portugal-problemen-met-icp-beslag-dreigt
Ik ervaar dat het ICP in België en Frankrijk niet meer wordt geaccepteerd. Ik heb zelf nog geen controle van douane/politie gehad. De ervaringen van enkele Nederlandse zeilers, die ik op mijn tocht langs de Belgische en Franse tegen ben gekomen spreekt boekdelen. Een douanecontrole in Nieuwpoort- België leverde enkele zeilers zonder zeebrief, maar met ICP een formele waarschuwing op. Tot zover niet zo spannend. In Camaret sur Mer – Frankrijk verliepen controles door de Douane en de Police Maritieme deze week heel anders. Twee Nederlandse jachten zonder zeebrief, maar met ICP werden zonder pardon aan de ketting gelegd, de bemanningen werden aangehouden voor verhoor en keerde terug op de steiger een boete van € 150,= rijker. Zij mogen pas verder varen als een voorlopige zeebrief is afgegeven. Ik heb ILT gebeld om de verhalen te verifiëren. Het antwoord van ILT was kort en krachtig: “ Varen in het buitenland zonder zeebrief is verboden en strafbaar.” Ik heb nu een tijdelijke en definitieve zeebrief aangevraagd om hopelijk een conflict met de Franse overheid te kunnen vermijden. Voor zover ik kan overzien gaat dit me € 1200,= kosten (int meetbrief € 307,=, aanbrengen brandmerk € 370,=, verklaring teboekstelling. € 197,=, voorlopige zeebrief € 187,=, definitieve zeebrief € 187,=). Omdat ik meer van de Franse kust wil zien en heb besloten Spanje en Portugal aan mijn reisdoelen toe te voegen, heb ik het Kadaster verzocht mijn boot in Frankrijk te komen voorzien van een brandmerk, extra geschatte kosten € 1000,= (reiskosten brandmerkambtenaar). Ik kom tot de conclusie, dat het ICP een Mickey-mouse document is geworden, waar je niets mee kan. Terwijl op de website van het Watersportverbond de suggestie wordt gewekt dat het ICP in aantal landen wordt geaccepteerd. Er wordt het voorbehoud gemaakt dat het ICP alleen als eigendomsbewijs moet worden gezien en niet het recht geeft tot voeren van een Nederlandse vlag. Verzuimd wordt te vermelden dat het voeren van een nationaliteitsvlag in veel van de genoemde landen een verplichting is. De tekst op de website is hiermee mijn inziens misleidend. Ik heb voor het ICP van het voorjaar € 46,25 betaald. Ik heb het Watersportverbond verzocht dit geld terug te storten en de verkoop van het ICP te staken. Dit laatste ingegeven doordat zich op een van de boten een gezin met kinderen bevond. De vader, die zich heel rustig gedroeg, werd onder het oog van zijn kinderen en vrouw in de boeien geslagen. Wat begrijpelijk tot emoties bij vrouw en kinderen leidde. Niemand en zeker een semi-overheidsinstelling mag mensen in zulke ellende storten.