Zoals eigenlijk elke week in de Golden Globe Race zat ook afgelopen week weer vol onverwachte wendingen en ontwikkelingen. Opnieuw verlieten twee deelnemers de race; Ertan Beskardes en Tapio Lehtinen. En hoewel beide uitstappers compleet onverwacht waren, was Lehtinen toch wel de meest dramatische van de twee. Zijn Gaia 36 Asteria zonk in bijna zomerse omstandigheden in de Zuidelijke Oceaan. Dan was er ook nog de onverwachte manoeuvre van Michael Guggenberger, die ineens weer terug naar Kaapstad leek te varen. Een terugblik op een dramatische week in de Golden Globe Race.
Opnieuw een uitvaller in Kaapstad
Nadat Michael Guggenberger aan het eind van week 10 Kaapstad passeerde, zou Ertan Beskardes de volgende zeiler zijn die zich bij het media drop-off punt meldde. Het lag, nadat hij eindelijk zijn elektrische problemen verholpen had, in de lijn der verwachting dat de Brit niet veel tijd zou spenderen in Kaapstad, maar zijn verhaal heeft een behoorlijke plottwist gekregen.
Beskardes is namelijk bij het tweede media drop-off punt gestopt. Het vooruitzicht om nog 5,5 maanden alleen op zee door te moeten brengen werd hem te veel. Voor zijn gevoel moest Beskardes kiezen tussen aan land gaan of de komende 5,5 maanden huilend doorbrengen op zijn zeiljacht. Hij wist dat hij niet gelukkig zou zijn als hij door zou zeilen en hij wilde de mentale prijs niet betalen voor de reis die hij zou maken. In het afsluitende interview met de organisatie liet hij weten niet als een veranderd man terug te willen komen bij zijn familie en blij te zijn met zijn beslissing. “Ik heb veel over mezelf geleerd en ben dankbaar voor de ervaring, maar weet nu wat mijn grenzen zijn. Om het onbekende te vinden, moet je dingen doen waarvan je niet weet hoe het uitpakt en eindigt.”
Drijven in cirkels
Ook Guggenberger leek in de dagen die daarop volgden niet helemaal zeker van zijn zaak in de Zuidelijke Oceaan. In een van de updates die hij deelde op Twitter liet hij duidelijk merken dat de eenzaamheid van het solozeilen na het gezelschap (op afstand) in Kaapstad hem zwaar viel. “Ik heb een paar weken nodig om weer in mijn ritme te komen, en dan dient de volgende media gate zich alweer aan.” Gelukkig werd hij een beetje opgevrolijkt door een paar zeehonden die om zijn boot aan het luieren waren.
Begin deze week bevond Guggenberger zich in een windstil gebied waarin de stroming wel erg sterk was. Dit resulteerde erin dat zijn boot in cirkels bleef drijven. Zonder wind was het onmogelijk om uit deze cirkel te ontsnappen, hij kon eigenlijk niet wachten om weer wat wind te hebben en snelheid te kunnen maken. Dit hele voorval leidde wel tot grote onrust bij de organisatie die daar in eerste instantie niet van op de hoogte was en Captain Gugg ineens weer terug naar Kaapstad zag koersen.
Drop-off punt als mogelijkheid voor contact en onderhoud
Midden in de vloot begon Elliott Smith zijn spinnaker toch wel te missen. Met een behoorlijke wind uit noordwestelijke richting had hij het zeil goed kunnen gebruiken om een flinke progressie richting het media drop-off punt te maken. Zijn directe concurrent, Jeremy Bagshaw, kwam halverwege de week ‘thuis’ in Kaapstad. De Zuid-Afrikaan werd net als landgenote Kirsten Neuschäfer warm onthaald, en zag er tegenop om door te zeilen en zijn thuisland achter zich te laten. Na het passeren van het media drop-off punt heeft hij in elk geval even van de gelegenheid om te stoppen in de ankerbaai bij zijn thuishaven Simon’s Town gebruik gemaakt. Voornamelijk om de eendenmosselen van zijn boot te halen, maar toch ook wel om zijn vrienden en familie te zien. Aan het eind van de week bereikte ook Smith het media drop-off punt in Kaapstad.
Zeilen in de Zuidelijke Oceaan
Vooraan in de vloot bleef Simon Curwen de koppositie stevig vasthouden. Ondanks dat ook hij toch wel wat moeite had de warmte van het media drop-off punt de rug toe te keren, en daarom expres even gewacht had met het beluisteren van de audio-boodschappen van familie en vrienden, bevalt het zeilen in de Zuidelijke Oceaan hem prima. Voor de Brit is dit de eerste keer dat hij in deze wateren zeilt, maar so far so good blijkt uit zijn wekelijkse gesprek met de organisatie.
Lehtinen gered
In de vroege morgen van vrijdag 18 november, terwijl Tapio Lehtinen even lag te slapen, klonk er een harde knal aan boord van Asteria. Veel tijd om goed en wel te onderzoeken wat daarvan de oorzaak was, had Lehtinen – die op dat moment op de tweede positie lag – echter niet. Tegen de tijd dat hij uit zijn kooi geklommen was, stond de Finse zeiler al tot zijn knieën in het water. Het was duidelijk dat Asteria aan het zinken was. En hard ook. Dankzij zijn eigen snelle en koelbloedige handelen, en de snelle reactie van de organisatie en de reddingsoperatie die daarop volgde, kon Lehtinen een dag later gered worden door mededeelneemster Kirsten Neuschäfer. In een telefoongesprek met de organisatie op Soundcloud vertelt Neuschäfer over de reddingsactie.
Omslagfoto: GGR / Etienne Messikommer
Alles over de Golden Globe Race en een wekelijks verslag lees je op onze speciale wedstrijdpagina. Liever elke dag de zeilers tracken? Check dan de livetracker van de organisatie.
Tags: Golden Globe Race 2022, solozeilen, Zuidelijke Oceaan Last modified: 1 december 2022