Column Anna: Onverwacht cadeau
Wietze slaat z´n armen om me heen. “Hoe eet je ook alweer een olifant?” Ik grimlach en antwoord braaf: “met kleine hapjes”. De ruim 7000 mijlen die voor ons liggen lijken een onoverwinnelijke berg die ik maar moeilijk een plekje kan...
Column Anna: stug doorgaan
Van de redactie: deze column is een paar weken geleden geschreven, nog voor de COVID19 crisis uitbrak. “Wat zeg je?” Wietze kijkt me vragend aan. “Champagne zeilen” zeg ik peinzend. Het is zo’n term die je de laatste jaren wel eens...
Column Anna: kwallenpak
“Hrrmmpff” hoor ik uit het pashokje. Gestommel en gewurm. De verkoopster van de winkel staat wat zenuwachtig naast me. Ze zegt zachtjes: “het hoort strak te zitten hoor”. Ik kan mijn lachen bijna niet meer houden, maar knik haar serieus...
Column Anna: Adelaarseiland
“Anna Caroline, here Rebak Marina. Please go to berth B13. Bow in, port tie” galmt de marifoon. Ik bedank hartelijk en meld dat we standby blijven op kanaal 69. Een enthousiaste havenmedewerker in een blauw shirt staat te zwaaien naar ons....
Column Anna: Nachtzweet
“Janneke, nú komen!” scheurt Wietzes stem me uit een diepe slaap. Ik vlieg de loodskooi uit en de kuip in. Op dat moment lijkt het alsof de zon uiteengebarsten is en in stukken op ons neervalt. Het donkere zwart van de nacht maakt plaats...
Column Anna: Draken
Het water kolkt en bruist, daar in de verte. Onze Anna Caroline ligt veilig aan een koraal-vriendelijke meerboei en we kijken met de verrekijker naar het gekrioel bij het gat tussen twee eilanden. De stroom perst zich er doorheen en het is een...
Column Anna: Ogen te kort
Stilletjes kruis ik m’n vingers als we langzaam naar de kust van Sumbawa varen. We worstelen al de hele dag met een harde oostenwind op kop. De mijlen naar de eerstvolgende ankerplek gaan tergend langzaam onder onze kiel door. “Zeg, ik ben...
Column Anna: Gordel van smaragd
“Wat is uw naam?” vraagt de dame achter de balie bij het postkantoor. “Koestars” zeg ik, waarmee ik zo goed mogelijk de Engelse uitspraak van mijn achternaam probeer te benaderen. Ze grijnst: “O, jij bent dus Janneke Kuysters”. Ik...
Column Anna: vuur, olie en ijs
De actielijstjes worden urgenter, de stress neemt toe. Over twee dagen gaan we naar Nederland voor een kort knuffelbezoek aan familie en vrienden. Natuurlijk zijn de dagen te kort voor alles wat we nog willen doen en inpakken. In gestrekte draf...
Column Anna: recht zo die gaat
“Stuurboord vijf” roept Susy met luide stem. Een verdieping lager gaat de kolderstok naar z’n nieuwe positie en wordt door een luik teruggeroepen: “stuurboord vijf”. “Zo, dat gaat lekker” zegt de schipper van de Duijfken. Haar ogen...
