“Ik heb een boot gekocht!” Christian, de altijd enthousiaste Spaanse zeiler die we regelmatig op de steiger zien, straalt als hij het goede nieuws komt brengen. “Binnenkort breng ik hem hier naar de haven. Dan moeten jullie komen kijken! En ik heb nog wat vragen.” Dat laatste lag voor de hand, omdat Wietze sinds ons ‘keerkoppelingavontuur” bij de medezeilers de reputatie heeft een technische ijzervreter te zijn.
Een paar weken later zien we dat er een nieuwe boot gearriveerd is. Hij ligt een beetje achteraan aan de kade. De plek waar de ‘werkboten’ liggen. We staren er een tijdje naar en vragen ons af hoe dat verwaarloosde scheepje de hele weg de rivier opgekomen is. De kont ligt nogal omhoog en we vermoeden dat de motor er niet meer in zit. En ineens dringt het tot ons door: dit is de nieuwe boot van Christian! Nee toch?!
Ja, dus. We ontmoeten hem een paar dagen later aan boord. In regenbroek, grote trui en een onverwoestbaar enthousiasme. “Ik moet eerst veel schoonmaken” zegt hij en nodigt ons binnen. Zijn vriend en mede-eigenaar Bruno is al even enthousiast. Ze tonen alles dat al gesloopt is en alles dat nog moet. We kijken rond en voelen hun kriebel. Tien jaar geleden stonden wij ook op dit punt en geloofden in de potentie van onze Anna Caroline. Ondanks alle opgetrokken wenkbrauwen in onze vriendenkring en het uitbundige commentaar van de Rode Broeken Brigade.
“Wat wordt jullie vaargebied?” vraagt Wietze. Even later horen we schitterende vergezichten over plezierige tochtjes met het hele gezin in de baai van Cadiz. Ankeren, genieten met een koel glas in de hand…Ze trekken ons mee in hun enthousiasme, we zien het helemaal voor ons. Dan volgt een vraag over het stuursysteem: stuurwiel loopt niet helemaal lekker. Slopen en weer terug naar de helmstok? Voordat ik het weet steken drie paar billen uit een luik op het achterdek. Op hun kop hangen ze in het gat om te zien wat het probleem met het stuurwiel is. Wietze legt kort uit hoe een hydraulisch systeem werkt en dat het wellicht met wat olie op te lossen is. “Ah, weer iets op de werklijst” zie ik ze denken.
In de weken daarna mogen we met veel onderwerpen meedenken. We laten bij ons aan boord zien welke oplossingen wij gekozen hebben voor de vraagstukken waar zij ook voor komen te staan. Heerlijk om op deze manier mee te kunnen helpen bij het realiseren van hun droom! Op precies dezelfde manier waarop wij destijds ook regelmatig geholpen zijn. Maar er is nog veel te doen, heel veel!
Tekst en foto’s: Wietze van der Laan en Janneke Kuysters
Tags: column Anna, Column Janneke Kuysters Last modified: 17 maart 2021