Aankomen na 2000 mijl varen onder noodtuig

Na tweeduizend mijl bereiken Yvette en Sander met hun ontmaste Koopmans 44 Blue Beryl eindelijk land: Hiva Oa, een van de Markiezen eilanden binnen Frans-Polynesië. Hoe gaat het nu met ze?

Het fenomeen ´Land in zicht´ is altijd al zeer bijzonder na lange tijd op zee. Yvette en Sander Droog ervaren een overtreffende trap na drie weken in overlevingsmodus midden op de Grote Oceaan. Sander was euforisch: “Zo fijn om veilig aan wal te zijn. Dit was de zwaarste tocht die ik ooit heb gehad.” Ook bij Yvette was de ontlading groot.

Land in zicht

Op 22 april  sloeg het noodlot toe. Het was vroeg in de ochtend, de zon was nog niet op. Ze waren allebei benedendeks totdat ze een enorme knal hoorden. Sander: “Ik wist het meteen”. Yvettes reactie: “Snel het deklicht aan”, waarop Sander droogjes antwoorde: “Dat gaat dus niet meer, de mast ligt eraf”. Gelukkig kunnen ze er nu allebei een beetje om lachen. Vanaf die dag moesten ze nog tweeduizend mijl op noodtuig afleggen.

Via een satelliettelefoon wist het stel contact met familie en vrienden te onderhouden en dat gaf ze veel steun. Sander: “Vanaf het thuisfront werd er van alles geregeld op het gebied van verzekeringen en (sociale) media. Enkele zeilvrienden ter plaatse wisten van onze komst af en informeerden ons over de ankerplek, de bootwerf, faciliteiten, inklaren, enzovoort”. Op die manier hield ook Zeilen een live-verslag bij.

Eerste stappen aan wal

Op 15 mei 2022 droppen ze het anker tussen een twintigtal boten in de kleine ankerbaai en zetten ze hun eerste stappen aan wal. Yvette sprong vrijwel direct in de bijboot van de buren en kroop zowat over de kade. Zo vermoeid, maar ook zo blij. Daar op de betonnen kade gaven de zeilvrienden elkaar een dikke knuffel. “Zo, die steigers bewegen wel zeg”, zei Sander wankelend. Iets met zeebenen.

Bij aankomst aan wal stond het stel nog een onaangename verrassing te wachten. De verzekering heeft de claim in eerste instantie afgewezen vanwege een administratieve formaliteit. “Niet alleen qua kosten is dat een drama, maar ook moeten we nu alles zelf regelen”, aldus Yvette. Dat de faciliteiten op deze eilanden beperkt zijn, merken ze al gauw. Sander: “Het gaat nog een hele klus worden om hier een nieuwe mast te krijgen. Ik denk dat het bijna onmogelijk is”. De eerste de beste gelegenheid om Blue Beryl volledig te ´refitten´ is op Tahiti, ongeveer een week varen. En om daar te komen, wil Sander het noodtuig van amper vijf meter hoog vervangen voor een grotere mast met mogelijkheid voor meer zeiloppervlakte. De Franse werfbaas Vincent is zo aardig om hen zo´n mast te helpen vinden. “Op een van de buureilanden is ooit een boot gestrand en die mast ligt daar blijkbaar nog”, zegt Sander optimistisch. Ze hopen over een aantal weken het nieuwe tuig te hebben staan, zodat ze alsnog even van de Markiezen eilanden kunnen genieten.

Euforie op de ankerplek

In shock

Zowel op zee als op land gaan ze allebei anders met de situatie om. Yvette: “Sander krijgt enorme energie van al dit soort regelwerk. Ik verkeerde de eerste twee weken aan land nog steeds in een soort shocktoestand. Ik kan nu eindelijk weer een beetje helderder denken”.  Ze zijn beide voornemens om tussendoor naar Nederland te gaan. Met het vliegtuig welteverstaan. De boot is tot nu toe hun enige huis, voor vertrek woonden ze al jarenlang aan boord. Sander: “Maar nu de boot helemaal aan de andere kant van de wereld ligt, is een vangnet in Nederland wel zo fijn. We hebben nu een boot zonder mast en kunnen niet verder. Om de torenhoge kosten te kunnen opbrengen zullen we in Nederland weer moeten werken alvorens we onze reis kunnen voortzetten”. Vrienden hebben inmiddels een crowdfund-pagina online gezet waar welwillende supporters een steentje kunnen bijdragen aan het vervolg van de trip.

Volg de avonturen van Yvette en Sander via hun website.

Tekst en beeld: Greetje Tops van Black Moon