Als de boten zondag de haven verlaten, moeten er direct keuzes gemaakt worden. In eerdere edities was die keuze simpel. Vaar naar het zuiden totdat je wind aantreft en ga met dezelfde winden die je in Kaapstad hebben gebracht, met een rotgang naar het oosten.
Die vlieger gaat niet meer op, omdat de tweede etappe de boten in een heel wat noordoostelijker richting brengt dan in voorgaande edities het geval was. Het zal raar voelen voor de zeilers om, terwijl Cochin in India bijna pal noordelijk ligt, in de geheel andere richting te vertrekken. Toch lijkt het de enige juiste beslissing.
Op lengtegraad 58°E ligt immers de tweede scoring gate te wachten, waar halve punten zijn te verdienen. Die moet gepasseerd zijn voordat de meridiaan op 20°S overschreden wordt, ongeveer ter hoogte van Mauritius.
Als de schippers kiezen voor deze route, moeten ze extra opletten om niet teveel naar het oosten te komen. Daar liggen immers ter hoogte van de evenaar de Doldrums te wachten. In wezen is de tweede etappe een kopie van de eerste, maar dan de andere kant op. Waar het passeren van de Doldrums op de Atlantische oceaan een bekend gegeven is, is het dat op de Indische Oceaan niet.
In feite waren de laatste zeilschepen die deze route met enige regelmaat namen de dwarsgetuigde schepen die vracht vervoereden in vervlogen tijden. Slingerend tussen verschillende weersystemen door, zullen de bemanningen tot het uiterste moeten gaan. Zowel fysiek, tactisch als mentaal.
Een laatste feitje. Tijdens de laatste Volvo Ocean Race in 2005 – 2006, werd de tweede etappe de eerste in 32 jaar waaraan geen vrouwen deelnamen. Nu, twee jaar later is de race nog steeds een puur mannelijke aangelegenheid. Wanneer staan de vrouwen weer op?
Last modified: 14 november 2008
