Er is geen twijfel mogelijk – Frans Budel en Ysbrand Endt zijn volledig op elkaar ingespeeld. Ze maken elkaars zinnen af alsof ze denken met hetzelfde brein. We spreken de mannen daags na hun aankomst in het door corona lamgelegde Martinique. Hoe kijken zij terug op 26 dagen Transat Jacques Vabre?
Afgelopen november vertrokken Frans Budel en Ysbrand Endt vanuit Le Havre en zeilden in 26 dagen naar Martinique. De Transat Jacques Vabre (TJV) geldt voor het duo als een generale repetitie
voor de Globe 40, de wedstrijd rond de wereld die op 26 juni 2022 van start gaat in Tanger, in Marokko, en na 30.000 mijl eindigt in het Bretonse Lorient. Ze zeilen in de Class 40, die de vader van Budel kocht van de zeiler Boris Hermann. Hij noemde de boot Sec Hayai.
Wat doe je als je na zo’n wedstrijd weer aan land komt?
Endt: “Eigenlijk doe je hetzelfde als iedere toerzeiler die de oversteek maakt: boot ontzouten, schoonmaken, vuilnis eraf, alles uithangen. Wel hebben we de wedstrijdzeilen eraf gehaald en opgestuurd naar Europa. De deliveryzeilen konden we ophalen bij de douane. Die deed eerst erg moeilijk, maar als je zegt dat je TJV-zeiler bent, gaan de deuren ineens open!”
Was er ondanks corona wel een feestje?
Budel: “Er was een bescheiden feestje met het walteam, maar op het eiland zelf was het door de avondklok verder erg stil. Het onthaal van de organisatie was fantastisch, maar er was geen racing village. We hebben een handjevol deelnemers gezien, de rest was verdeeld over het eiland. Jammer.”
Het laatste etmaal maakten jullie een flinke inhaalslag. Hoe kregen jullie dat voor elkaar?
Endt: “Onze concurrenten van Voile Parkinson maakten 70 mijl voor het eiland al een slag naar het zuiden. Wij zijn tot 8 mijl voor het eiland doorgevaren. Daardoor konden we de winddraaiing om het eiland heen gebruiken om weg te varen. De achterstand liep terug tot 1,5 mijl bij het eiland. Het laatste stuk, dicht onder de kust, koos Voile Parkinson ervoor om afstand van het eiland te houden, maar wij passeerden vlak onder de kust, bij Diamond Rock.” Budel: “Ik zei tegen Ys: ‘Nu zitten wij recht achter ze en zien ze op de AIS dat wij opdraaien.’ Je zag dat ze helemaal in verwarring waren. Ze stuurden 20 graden naar ons toe en vielen weer af. Dat pakte goed uit; ze hadden er flink de pest in!”
Endt: “Het leuke is dat de vloot bij de finish weer bij elkaar komt. Het grootste deel van de wedstrijd ben je aan het racen op een schermpje. Het was heel gaaf om onze directe concurrenten weer te zíen varen.”
Zeilen 02/2022
Ben je benieuwd naar de rest van het verhaal? Waardoor leverde de grote gennaker problemen op? Misten de heren de kleine spinaker? Hoe hield het tweetal de sfeer aan boord goed? Is er een vaste taakverdeling? In welke situaties maken ze elkaar wakker? En wat verwachten Budel en Endt voor de Globe 40? Je leest het allemaal in Zeilen 02/2022. Koop het nummer hier online in de webshop of lees (het artikel in) Zeilen hier digitaal. De editie is ook tot en met woensdag 26 januari verkrijgbaar in de winkel. En wil je vanaf nu elke maand dit soort verhalen lezen? Word dan hier abonnee.
Omslagfoto en foto: Frans Budel en Ysbrand Endt
Tekst: Joris Westerveld
