Op zee blijkt de eenvoudige stuurautomaat van zijn Compromis 888 niet te voldoen: ook in lastiger omstandigheden wil Timo Giling op de automaat kunnen zeilen. Daarom vervangt hij zijn stuurautomaat door een beter exemplaar met meer kracht en intelligentie.
Bij de overtocht naar Engeland in het nog kille voorjaar woei het lekker door, genoeg voor een rif in het grootzeil en een deels ingerolde genua. Prima wind om te zeilen, maar met de flinke golven van de dagen ervoor schoot mijn Raymarine ST2000 toch echt tekort (terwijl hij met vergelijkbare wind op binnenwateren prima stuurt). Telkens weer gaf hij er luid piepend de brui aan als il Cigno door een golf uit zijn koers werd gedrukt. Iedere keer moest ik snel ingrijpen en de boot weer op koers leggen, voordat hij met heftig klapperende zeilen helemaal stil zou vallen. Met de hand verder sturen was de enige oplossing. Geen fijn idee met de koude nacht in het vooruitzicht. Dit moet anders, dacht ik. Zo midden op de Noordzee bleek de appel van een dure upgrade ineens stukken minder zuur dan die eerder geleken had.
Nieuwe automaat, maar welke?
Nieuwe automaat, maar welke?Nu duidelijk was dat mijn bestaande automaat niet meer voldeed, moest er iets komen dat meer kracht, snelheid en vooral meer intelligentie had. De prestaties van een stuurautomaat worden namelijk in hoge mate bepaald door het samenspel tussen de stuurcomputer en de input van de beschikbare sensoren. Mijn oude geïntegreerde automaat beschikt maar over één sensor: het elektronische kompas. Deze probeert eigenlijk alleen maar de boot zó te sturen dat de gemeten kompashoek overeenkomt met de ingestelde koers. Zodra hij merkt dat de koers afwijkt, stuurt hij bij waardoor de hoeken weer overeenkomen.
Achter de feiten aan hollen
Maar op zee schiet één sensor tekort: als de boot uit koers wordt gezet door een golf, merkt de automaat dit pas als de kompashoek afwijkt en reageert hij dus eigenlijk net te laat en te traag. Daardoor moet hij sterker corrigeren en omdat de golf inmiddels voorbij is, stuurt hij te ver door. Dat moet ook weer gecorrigeerd worden met een nog sterkere stuurbeweging.
Zo holt de automaat voortdurend achter de feiten aan. Omdat de automaat, bij gebrek aan een roerstandsensor, geen idee heeft van hoe het roer van de boot staat, loopt hij snel tegen de uiterste stand van de aandrijving aan en stopt hij met sturen.
Zeilen 03/2021
Ben je benieuwd naar de rest van het verhaal? Over welke sensoren beschikken de geavanceerde modellen? Waar besluit Timo het bedieningspaneel te plaatsen? Waarvoor heeft hij eerst een eenvoudig schema getekend? Welk soort boormachine is handig aan boord? Wil je het schema datanetwerk bekijken? En meer te weten komen over verschillende typen stuurautomaten? Je leest het allemaal in Zeilen 03/2021! Koop het nummer hier online in de webshop of lees (het artikel in) Zeilen hier digitaal. En wil je vanaf nu elke maand dit soort verhalen lezen? Word dan hier abonnee.
Omslagfoto en foto: © Timo Giling
Tekst: Timo Giling
