Reisverhalen

Ondertussen op Bark Europa: “Eet, werk, ontspan, herhaal” (+ veel foto’s)

10:38

Regelmatig hebben we via SailMail contact met Bark Europa. We konden kapitein Eric Kesteloo en een paar bemanningsleden een aantal vragen stellen. Europa lijkt ver weg, maar in deze moderne tijd kun je makkelijk contact leggen. SailMail werkt via SSB of satelliet en vormt hét contactmoment voor de bemanning met het thuisfront. Er wordt altijd erg naar mailtjes uitgekeken, zeker in deze tijden kunnen we ons dat goed voorstellen.

Vergeet niet onderaan de foto’s te bekijken!

Weetje: SailMail is een e-mailprogramma dat werkt via de kortegolfradio, meestal de SSB genoemd (dat staat voor Single Side Band) of via satelliet. In het kort: je maakt op de computer een e-mailtje, dat wordt vertaald door een pactor-modem dat de boel klaarmaakt voor verzending via de kortegolfradio, via de SSB. Je kunt via SSB slechts tekst of een paar pixels grote afbeeldingen versturen en/of ontvangen. Is het bericht te lang, dan duurt het eeuwen om het binnen te krijgen of lukt het helemaal niet. SailMail werkt ook via satelliettelefoons.

Eric Kesteloo

“Op Koningsdag waren we precies één maand onderweg, en we varen nu ter hoogte van Salvador – Brazilië. In de afgelopen maand hebben we ruim 3700 nautische mijlen gezeild en dat betekent een gemiddelde van ongeveer 5 knopen. We hadden de lengte van de reis echter ingeschat op  8560 mijl, en langs die geplande route resteren ons nog 5500 mijl. Dat betekent dat we 640 mijl extra hebben moeten zeilen om tot hier te komen. De afstand langs de route is dus maar afgenomen met 3060 mijl, wat een effectief gemiddelde van slechts 4,1 knoop geeft. De oorzaak van die extra afstand is voornamelijk tegenwind. Voor de Europa is het al gauw tegenwind, want vooral in hoge golven is het moeilijk om hoger aan de wind te varen dan 90 graden tot de ware wind. Dat is een kwaal van dwarsgetuigde schepen en wordt deels veroorzaakt door de maximale hoek die de ra’s kunnen maken, maar meer nog door de hoge luchtweerstand van het gecompliceerde tuig met al zijn bedieningslijntjes. Als je te hoog aan de wind vaart, valt de snelheid zo ver terug dat je veel meer verlijert. Het is dus beter om wat lager te varen, de snelheid er in te houden en te proberen ergens uit te komen waar de wind in je voordeel zal gaan draaien.

Ondertussen hebben we de passaatwinden bereikt en daar hebben we aanvankelijk zelfs een combinatie gehad van weinig wind en tegenwind. Het effectief gemiddelde is de laatste twee dagen zelfs nog verder gezakt naar 3,8 knopen. Gelukkig hebben we nu wel een bezeilde koers naar de evenaar, maar de kracht van de passaat laat het nog wat afweten.

Zelfs met al het heen en weer kruisen en het met klapperende zeilen (bijna) ronddobberen, zit de stemming er aan boord nog goed in. Zo nu en dan is er wel even sprake van een licht gefrustreerde dip, maar dat hebben we regelmatig kunnen verhelpen met een verfrissende duik in de oceaan. Als je dan toch nauwelijks vooruit gaat… Niet dat er continu sprake is van een party-stemming, maar we gaan iedere dag opgewekt en voortvarend aan de slag met onderhoudsklussen. Waren we eerst voornamelijk onderdeks bezig, met het betere weer heeft het slagveld zich verplaatst naar bovendeks. Onderhoud aan dek heeft tijdens ons Antarctica seizoen grotendeels stilgelegen, in ieder geval qua roestbestrijding, schilderen en ook het lakwerk aan dek heeft een opknapbeurt nodig. De eerste twee uur van de wachten in daglicht worden besteed aan het met man en macht (met man en vrouw) en veel kabaal ontroesten van allerlei plekjes. De resterende vier uren per wacht heeft de rustende wacht wat stille uurtjes om ongestoord te kunnen slapen.

Na de wachten zitten/liggen we vaak nog even aan dek om te ontspannen en de sterrenhemel te bewonderen. Grote hoeveelheden vallende sterren,
Gegenschein, Zodiakaal licht, de planeten, meneer Musk’s Starlink-satellietentreintjes, de zwarte stofwolken die het licht van de Melkweg blokkeren, het is er allemaal. Daarna te kooi ter voorbereiding van een nieuwe cyclus. Eet, werk, ontspan, herhaal. Het lijkt wel een baan!”

Kun je iets vertellen over de samenstelling van de crew? 

“De bemanning bestaat uit 19 personen, 11 vrouwen en 8 mannen. Twaalf nationaliteiten:

  • 2 Spaans
  • 2 Canadees
  • 2 Deens
  • 2 Engels
  • 1 Duits
  • 1 Tongaans
  • 1 Chileens
  • 1 Zuid Afrikaans
  • 1 Slowaaks
  • 1 Australisch
  • 1 Amerikaans
  • 4 Nederlands.

Kapitein, stuurman, machinist, 2e (leerling) machinist, bootsman, kok, koksmaat, drie Antarctica gidsen, een bartender/kombuishulp en 8
deckhands. De gidsen en bartender zijn nu ook bij de dekbemanning ingedeeld, zodat we in een wacht voldoende handen hebben om het tuig te bedienen.

De kok, koksmaat en machinist draaien dagwachten (8 tot 20), de rest draait om-en-om in twee ploegen 6 op 6 af. Van 8 tot 14, van 14 to 20, van 20 tot 2 en van 2 tot 8. De meesten hebben ruime ervaring op de Europa en andere schepen. Voor eentje is het de eerste reis.

Zoals te verwachten zit iedereen met zorgen over het thuisfront in het achterhoofd. Vier bemanningsleden zouden in Ushuaia afstappen en naar huis vliegen, maar dat ging niet meer gebeuren met de lockdown in Argentinië. Hoewel ze alle vier al een tijdje aan boord waren, werd toch de voorkeur gegeven aan zeilen in plaats van afwachten. Ook is er wat zorg over de aankomst in Nederland bij de niet-Europeanen. Zullen zij in staat zijn om vanuit Nederland naar huis te reizen? Zo niet, dan zullen zij nog langer van huis zijn en moet hun verblijf aan boord misschien nog meer verlengd worden.”

Hoe ziet jullie voorraad eruit (levensmiddelen) > zou heel graag een foto daarvan willen hebben

“We hebben voldoende om ons 80 dagen zonder rantsoenering te kunnen voeden. De verse waren zullen op een gegeven moment wel op zijn, maar dan hebben we nog een voorraadje diepvries en blik groenten. Yoghurt en brood maken we aan boord.”

Crew

Ook kregen we drie portretten van bemanningsleden aan boord. Hoe gaat het met hun? Met welke zorgen zitten zijn rondom de coronacrisis? Wat is hun verhaal?

Anna

“My name is Anna, I am from Denmark and I am one of the deckhands on board. I was supposed to disembark the ship in Argentina, and then come back in Chile to sail most of the Pacific voyages. In the meantime I had planned to go travelling in Chile, but since so many countries around us were closing their borders when we arrived back from Antarctica, I chose to stay on the ship a little longer, to see how the situation would develop. I never imagined it would get to this point, but I am very glad that I stayed on board.

It was some very strange days indeed. Everyday, sometimes multiple time a day, there was new news from the outside world. There was not really another option then just to sit and see how the situation would develop, and we were very good at collectively staying calm. There was no point in stressing more about it than necessary. Most of us did not have any big problems with staying with the ship for longer, and were all ready to help the ship get through this.

Honestly, when the whole thing started as we were sailing back to Ushuaia, my first thought was that I just wanted to go home. The thought of being so far from my family with all this going on, was very strange. But after talking with them, I realised I was probably much safer on the ship, than having to try and find my way home through all this corona madness.”

Richard

“My name is Richard and I come from Slovakia. I have been working on Bark Europa as a guide for our Antarctic voyages. I did 5 Antarctic trips in total, one of them also being a long distance ocean crossing from Ushuaia through Antarctica, South Georgia, Tristan da Cunha to Cape Town. For me this was the end of Antarctic season and I was meant to disembark the ship and fly home after I did 3 trips to Antarctica.  I joined for the first trip already on 15th December 2019. Apart from 3 weeks in February I spent all that time on the ship. Yes I was ready to fly home but situation changed. I had to adapt just like everybody else and I decided it was better to sail rather than wait in Argentina for who knows how long. It is also better for the ship to be on the sea. Also number of changes had to be made to sailing schedule and also economically this was the best decision possible under the circumstances. I hope the corona virus situation will be under control, travel bans and lockdowns lifted. I hope I can fly home and see my family ASAP.”

Maria

“I’m Maria Intxaustegi, One of the expedition guides of the Europa. I’m from the Basque Country (Spain) and when I am not guiding and sailing in the Europa I work as a naval historian and underwater archaeologist in different projects.  I was supposed to finish this trip in Valparaiso and then give a few lectures in Chilean universities about my latest  researchs. As a crew is easy, what the captains decides is what is going to happen.   Individually is perfect for me. I live in the Basque Country, north of Spain and right now is one of the worst countries to go. All the country is lockdown.  And instead of being lock in my home, I am sailing. I am Lucky When you are sailing you are focus in the sails, the rudder and the weather forecast and, in a few words, everything outside our small microcosm is something that is happening very far away from our lifes. Lets worry when we arrive at see how is the situation, for the moment is nothing we can do.”

Stap aan boord

Klik op de foto om ‘m te vergroten.

Lees ook: Bark Europa zeilt non-stop 9000 zeemijlen (70 dagen) naar Nederland

Omslagfoto: De Bemanning op Bark Europa

Tags: Last modified: 19 april 2021
Sluiten