Een week zeilen op het ondiepe wad met een diepstekend schip: dat is de uitdaging die Klaas Smit aangaat tijdens een week vakantie vanuit Makkum. Het wordt een week geregeerd door het tij, met één oog voortdurend op de dieptemeter en creatieve oplossingen voor onverwachte gebeurtenissen.
“Ik heb een mooi reisdoel gevonden voor ons: Greetsiel,” appt Theo. De weersvoorspellingen voor eind juni zijn bovendien ideaal: zonnig en warm, met eerst een rustige westenwind die halverwege de week draait naar wind uit het oosten. Theo’s vier meter brede Hanse 400 heeft bovendien een ruime roef en een douche, waardoor we zelfvoorzienend zijn, en dat is nu best handig. Dankzij twee bedden achterin en een eigenaarshut in de punt hebben Theo, Paul en ik ook nog eens elk onze eigen kooi.
De bemanning.
Het plan
Met een kleurrijke zonsondergang op de achtergrond maken we zaterdagavond in Makkum vanuit de kuip het plan voor de komende dagen. Duitsland heeft code geel en is daarmee weer open voor toeristen. Vlak voor de sluis van Greetsiel zit aan de Waddenkant een drempel die we met onze diepgang tussen twee uur voor en twee uur na hoogwater kunnen passeren. De eerste vloed die wij kunnen halen, valt in de nacht van zondag op maandag. Theo merkt op: “We kennen het Duitse Wad daar niet en met onverlichte tonnen vind ik aanlopen in het donker niet verstandig. We kunnen beter het eiland Borkum aandoen voor een paar uurtjes nachtrust.” Zo besluiten we.
“Wat gaat dit weer mooi,” zeg ik wanneer we op de Boontje varen. Wind, warmte en bruisend water, wat willen we nog meer? “Koffie?,” vraagt Theo vanuit de kajuit. Ik haal een papieren tasje uit mijn hut. Gisteravond, toen ik me installeerde in mijn hut, vond ik het in mijn tas: een pakketje met daarop ‘Afblijven, pas op Vaderdag openmaken’. Op het bijbehorende kaartje van mijn twee lieftallige dochters staat dat ik mag kiezen: alles zelf opeten of delen. “Heren, chocolade met sinaasappelsmaak bij de koffie!” Op een boot deel je.
De eerste Nederlanders
Vlak voor Harlingen zien we dat COG en SOG gelijklopen. We rollen de genua uit, zetten een rif in het grootzeil en halve wind spoelen we met de stroom mee naar het gat tussen Vlieland en Terschelling, terwijl de klok 8,5 knoop SOG aangeeft. Alleen wij varen door; de andere zeilers gaan naar een van de Waddeneilanden. Ons doel vandaag is Borkum, maar: is de haven eigenlijk wel open? Na enig zoeken komen we erachter dat Borkum vanaf 22 juni weer toegankelijk is voor buitenlanders. Als we het goed plannen en vlak na middernacht aankomen, dan zijn wij de eerste Nederlanders die de 22e op Borkum
aanleggen.
Zeilen 09/2020
Ben je benieuwd naar de rest van het verhaal? Op welke manier varen de heren van Borkum naar Greetsiel? Komen ze goed over de drempel? Wat vindt Theo niet grappig? Wat doet het drietal als ze muurvast zitten? En is de tocht met diepe kiel over ondiep water uiteindelijk wel of niet geslaagd? Je leest het allemaal in Zeilen 09/2020! Koop het nummer hier online in de webshop of lees (het artikel in) Zeilen hier digitaal. De editie is ook tot en met woensdag 23 september verkrijgbaar in de winkel.
Omslagfoto en foto: Theo Hin, Paul Nieuwenhuis en Klaas Smit
Tekst: Klaas Smit
