Voor het WK-Offshore liet Erik van Vuuren in Nederland een nieuw Waarschip bouwen. Met duurzame technieken en materialen kwam de W36-Hubo tot stand. Erik vertelt over zijn deelname aan het WK.
Nog één nacht slapen en dan gaat het gebeuren, op zondag 15 juli klinkt het startschot van de eerste zeilrace van het Wereldkampioenschappen zeezeilen en wat hebben wij daar allemaal naartoe geleefd! Twee jaar geleden was ik betrokken bij het voor Den Haag binnen halen van dit top evenement en besloten wij onze eigen W36 Hubo te gaan bouwen! Wat is er enorm veel gebeurd en vandaag, tijdens de practice races waar al op het scherpst van de snede werd gevaren, zag de concurrentie dat Team Van Vuuren de laatste weken enorme stappen heeft gemaakt en, net zoals in mijn vorige blog aangegeven, nu worden ze pas echt zenuwachtig!
Geen tijd
De laatste weken waren bizar, er zijn nog zoveel details de revue gepasseerd en onze race om in 4 maanden datgene te bereiken waar normaliter een jaar voor staat, komt nu tot een climax. Tijd om zelf een uitvoerig blog te schrijven, had ik niet meer, mijn excuses daartoe maar gelukkig wist Anke Haadsma te laatste ontwikkelingen op te tekenen, zij heeft mij de laatste dagen gevolgd en daarmee het onderstaande verslag opgetekend.
De kleine details
“De laatste tijd hebben we hard gewerkt aan alle kleine details aan de boot die het verschil maken qua snelheid”, vertelt Erik tussen twee trainingen door. Op de kade is het team bezig de boot te prepareren voor de volgende training. Hier wordt gewerkt aan die kleine details. “Op een boot zitten duizend-en-één facetten waarmee je de boot sneller kunt maken. Precies deze zaken zijn we aan het uitwerken. Zo is de boot nog op de kant geweest en hebben we deze helemaal glad gepolijst. Voorbijgangers waren zwaar onder de indruk van hoe glad we de boot maakten. Zelfs hun auto is nooit zo glad geweest.” Niet alleen is het team nu bezig met de laatste details aan de boot, de laatste paar dagen hebben ze ook dagelijks samen getraind voor de kust van Scheveningen. “De kern van topzeilers van over de hele wereld is ook al aanwezig op het evenement. Dat was voor ons een mooi moment om samen te sparren op het water en zo te kijken waar we staan.”
Knokken en kansen
“We merken dat de HUBO W36 specifiek is ontwikkeld voor windsnelheden vanaf 10 knopen oftewel windkracht 3”, legt Erik uit op de vraag waar ze nu dan staan. “In die wind gaan wij verschrikkelijk hard. Zit de wind net onder de 9 knopen, dan moeten we keihard knokken. Maar we zien dan nog wel steeds kansen. Toch, de boten die zijn ontwikkeld zijn voor lichtweer zullen eerder in het voordeel zijn als we komende week in mediterraanse omstandigheden varen. Wij zeilen in die omstandigheden liever niet, als ze er wel zijn, dan moeten we gewoon echt wat harder werken.”
Even voorstellen
Hard werken schuwt het team in ieder geval niet. De sfeer is goed en iedereen werkt hard voor elkaar. Vorige keer heeft Erik de eerste bemanningsleden al voorgesteld. Tijd om de rest ook even voor te stellen. “Tijdens de offshore races hebben we naast onze tacticus ook een navigator mee aan boord, dit is John van der Starre. Hij heeft veel verstand van ons routerings- en softwareprogramma, NKE. In de voorbereiding heeft hij hier al veel mee geholpen, daarbij is John een zeer ervaren navigator en een hele fijne kracht aan boord. Hij kent het team en de boot goed, heeft ook al veel met ons meegetraind.”
“Naast de navigator staat tacticus Mischa Heemskerk. Hij is meervoudig Wereldkampioen in de A-cat (catamaran), een echte topsporter en ook gangmaker aan boord. Hij weet de boel met een goede grap weer op scherp te krijgen binnen het team. Dan hebben we Rob Schutte, de zeiltrimmer van onze voorzeiler zoals de jib (ook wel de fok genoemd) en de grote spinnakers en daarin is hij een kunstenaar. Rob is momenteel nog bezig alle data van de boot af te stemmen met onze NKE-systemen waardoor we voortdurend een goed beeld hebben van onze performance. Al die laatste aanpassingen voert hij nog door, hiermee bewijst hij maar weer eens dat het een fijne kracht aan boord is. Niet voor niets varen we ook al meer dan 10 jaar samen.”
“Naast Rob staat Joël Schorrel, het broertje van Jochem. Hij assisteert Rob met het trimmen van de spinnaker en jib, tevens is hij ons jongste en lichtste bemanningslid. Het is een echt zeiltalent, met zijn ouders heeft hij veel lange zeereizen gemaakt, dus hij weet hoe een grote boot werkt. Daarbij heeft hij onlangs een eerste plek behaald met zijn team binnen de Eredivisie Zeilen. Onze grootzeiltrimmer, Jan Willem Mulier, heeft zijn plek bij het grootzeil definitief verworven op het moment dat hij aan boord stapte. Hij liet de boot net iets harder varen en had direct een goede klik met mij als stuurman. Een prachtige meerwaarde voor het hele team.” Het laatste teamlid die van onmisbare waarde is, zit niet aan boord. “Dat is Tineke van Vuuren, mijn moeder. Zij voorziet ons iedere avond van goede en gezonde maaltijden en in de ochtend zorgt ze dat er ontbijt voor ons is.”
Het beste voorbereid
Zo zijn er veel meer familieleden en vrienden die op hun eigen manier een steentje bijdragen aan dit team. Hulp op de wal, steun in materiaal en vooral veel vertrouwen. Erik spreekt zijn enorme dank uit aan alle sponsoren, partners, vrienden en familie die het team hebben geholpen op wat voor manier dan ook. “We kunnen dankzij hen nu goed voorbereid aan het WK beginnen. Met zondag de start van de offshore, waar we vol vertrouwen heen gaan. De North Sea Race hebben we gebruikt als voorbereiding hierop, alle leermomenten uit die race pakken we nu mee. Ik durf wel te stellen dat we een van de best voorbereide boten van dit WK zijn. Het zou natuurlijk mooi zijn als we dit komende week doorvertalen naar de resultaten.”
Groet,
Erik van Vuuren
Teamcaptain W36 Hubo
Beeld: NSR – Sander van der Borch
Tags: Erik van Vuuren, Hubo, scheveningen, waarschip, WK Offshore, zeezeilen Last modified: 14 juli 2018
… en hoe is het gegaan? Zo’n opbouw en daarna stilte?