Die typische vrouw die alles regelt, controleert, berekent en overweegt; dat ben ik, Elle. Ik hoor je al zuchten uit herkenning. Niet dat ik nooit spontaan ben, maar die spontaniteit heeft wel in millisecondes een risicoanalyse doorstaan. Mijn vriend daarentegen is Koning Impuls. Met zijn ADHD is alles een goed idee.
Toen ik na twee jaar corona-isolatie en allerlei tegenslagen, en durf ik het te zeggen, in een depressie belandde, riep ik: “Ik wil een boot!”, vond mijn vriend dat een geniaal plan. We voeren toen op een sloepje door Haarlem. Nog geen twee weken later waren wij eigenaar van een zeilboot. Een Jaguar 27 uit 1975.
Verborgen zeiler?
Ik heb nog nooit in mijn leven gevaren, laat staan gezeild. Dus de aankoop van een zeilboot kwam als een schok voor vriend en vijand. Maar de reacties waren enthousiast. En plots kwamen de verhalen van mijn ouders die een kleine racer hadden in Engeland, een Firefly. En mijn opa bleek vaak solo langs de kust te hebben gezeild. Zou er dan toch een zeiler in mij verborgen zitten?
28 oktober 2021 pakken we de trein van Zandvoort naar IJsselmuiden om onze Twirre op te halen. Zonder enige ervaring maar met enorm veel moed en vertrouwen in het avontuur dat zou komen, zouden wij in twee dagen via de Ketelmeer, IJsselmeer, Markermeer en ’t IJ door naar onze haven WV IJmond in Spaarnwoude varen. De mast gestreken, de dieseltank vol en gesmeerde broodjes in de weekendtas. Reddingsvesten aan en gaan!
Humor en een kleine botsing
De familie van de vorige eigenaar zwaaiden ons enthousiast uit. “Dag lief bootje”, roept de jongste vanaf de kade. De eerste sluis, superklein, trotseren we met humor en een kleine botsing. Het is nog wennen en lijnen gooien is niet mijn talent. Maar voor we het weten varen wij op het open water en de trots sprankelt op onze naïeve gezichtjes. We genieten. De vrijheid, vlakke horizon, de warme herfstzon en de lieve golfjes. We hadden het weekend dat we haar gingen ophalen zo gepland dat we maar maximaal 3 Bft. wind zouden krijgen en een zonnetje. Prima te doen.
Verdiende ontspanning
De eerste dag ging ook soepel ondanks wat beginners ge-oen natuurlijk. Maar we hadden de juiste navigatie apps, zeilvideo’s op YouTube gekeken en stiekem de portofoon aan. Ja een dikke foei, maar veiligheid gaat voorop. Onze levens zijn meer waard dan de boete. We wilden alleen kanaal 1 en 10 uitluisteren voor belangrijke berichten.
Aangekomen in Lelystad Haven dronken we een glaasje plezier en maakte een selfie van onze blije hoofden. “We hebben gewoon een zeilboot!”. Intense blijdschap en eindelijk na een enorm stressvolle periode van werk en corona, de verdiende ontspanning. We bestelden een taxi naar een hotel. Twirre was nog niet gereed voor overnachting en wij wouden ook even op terra firma rustig slapen voor de tweede dag varen.
Bel de KNRM
Het is jullie vast bekend, het gevoel als je de haven binnenloopt en je zeilboot ziet liggen. Je drijvende avontuurmachine en helemaal van jou. We starten de motor, laten haar even warm draaien en gooien de trossen los. Hop, het Markeermeer op! Het is weer een prachtige zonnige dag. Exact zoals voorspeld. Wel iets meer wind dan de vorige dag maar prima, dit kunnen wij.
Eenmaal op het Markermeer, ver van de kade, naast de vaargeul ter hoogte van Het Paard van Marken horen wij op de portofoon “all ships all ships all ships, wind toenemend naar 25 knopen”, met de richting en nog meer waarschuwingen. “Oei, dat is het dubbele van gister.” De wind trok aan en de gemene korte golfslag te samen met gestreken mast zorgden dat Twirre echt alle kanten op ging. In het begin konden we nog met familie in Engeland Facetimen lachend “we’re taking it wave by wave”. Maar toen werd het echt vervelend en schoot de angst er bij mij in. “I’m holding on to dear life!,” schreeuw ik onverstaanbaar met een ugly cry-gezicht. Mijn vriend die met alle kracht de helmstok vasthield en elke golf tactisch pakte kon alleen nog maar oerkreten uitbrengen. Mijn angst was pas echt duidelijk toen een spin bij mijn hand liep. Een spin kan mij over volle terrassen laten rennen, compleet met wapperende armpjes. De fobie is echt lieve mensen! Maar nu was die spin niets vergeleken met die beruchte Markermeer. Ik schoof hem weg.
We naderen Vuurtoreneiland en net wanneer ik het vertrouwen in Twirre kreeg, gaat er een alarm af. Een helse piep. Mijn vriend roept naar mij wat in slowmotion bij mij binnenkomt : “Ik wil; dat je nu de motor checkt”. Ik bekijk en check alles. Alles is in orde. Brandstof, temperatuur, voltage.
Waarom heb ik toch impulsief een zeilboot gekocht? Dit is vreselijk. Ik bel de hulplijn. “Ik zit midden op het Markermeer in windkracht 6 en een alarm gaat af. Help!”. “Mevrouw, u vaart buiten het seizoen, wij kunnen nu niet telefonisch helpen. Ik kan iemand naar een haven in Amsterdam sturen maar ik moet even kijken wat dat u gaat kosten, moment.” Ik antwoord: “Ik wil hulp, geen offerte aanvragen!”. “Dan moet u de KNMR bellen.” Ik hang op en krijg een helder moment. Ik bel de vorige eigenaar in staat van onderdrukte paniek. Hij antwoord met de meest rustgevende ontspannen stem: “Oh, dat zal de dieptemeter wel zijn”. En verdomd. Ik had kort na vertrek van Lelystad op allerlei knopjes zitten drukken. Ik ben een gadgetfreak en ik kan het niet weerstaan om op knopjes en schermpjes te drukken en dingen zelf uit te vogelen. Blijkbaar had ik de dieptemeter verkeerd ingesteld en dacht Twirre dat we in te ondiepe water voeren. Ik zet de meter uit en de rust is terug. En zo ook de rust in de golven. We varen Amsterdam binnen. Adem in, adem uit.
Euforisch gevoel
Na het geklungel in de Oranjesluizen, gaan wij om en om op het voordek zitten en het zweet op onze voorhoofden verdampt door de zon en wij kijken onze ogen uit. Dit is geweldig! En dit is waarom wij impulsief een zeilboot hebben gekocht.
Eindelijk aangekomen in onze haven in Spaarnwoude verwelkomt mijn vader ons. “I’m proud of you two”. Ik stort in de kajuit in, doodmoe, compleet verwaaid, mascara op de kin, maar trots.
We hebben het gered.
Wij hebben nog veel te leren. We hebben de hele winter geklust en wij zijn klaar voor dit nieuwe avontuur! Binnenkort starten onze zeillessen.
PS: Iemand nog tips voor het weren van spinnen op je boot?
Elle en haar vriend zijn net begonnen met zeilen op Twirre, een Jaguar 27. Wat ze ontbreken aan kennis en ervaring maken ze goed met enthousiasme en leergierigheid.
Mooi verhaal, maar een marifoon is geen portofoon…En nu veel oefenen , wat lessen nemen en vaarbewijs en marifoon examen halen.
Dank Paul! Marifoon examen inmiddels gedaan, nu ellendig lang wachten op certificaat. Een portofoon mag je ook alleen bedienen met marifoon certificaat, en is gewoon een marifoon… alleen portable. Maar misschien bedoelde je wat anders.
Ik heb de BPR volledig doorgenomen en de vaarbewijs boeken van de buurvrouw geleend. Als we straks het ruime water (of zelfs de zee) op willen gaan, gaan we verder leren. Eerst de basis vertrouwd krijgen en ENORM genieten.
Word lid van een vereniging! Hartstikke gezellig. Bijvoorbeeld bij de JVW (Jachtvereniging Watervrienden) aan de Mooie Nel (Penningsveer en Schoteroog). Zij geven ook zeillessen en wellicht vind je nog leden die je kunnen helpen met onderdelen/zeilen etc.
Gr Yolanda Palmboom, hoofdredacteur clubblad De Watervriend van de JVW
Dank je wel Yolanda voor je tips. We hebben inmiddels zeilles gehad 🙂 Hoe dat is gegaan, volgt in latere blogs. Het is GEWELDIG.
Spinmannetje
Werkt goed tegen spinnen!
Succes met leren en varen!
Dank je wel Merlijn!
Bewonder jullie lef !
Geweldig……zelf ook in het bezit van een spirit 28 sinds een jaartje .
Jammer genoeg voel ik mij zelf nog niet gerust om zelfstandig al het water op te gaan ,met als nadeel altijd afhangen van iemand met ervaring om mee te varen .
In ieder geval nog veel zeilplezier!
Grtj
Jan
Oh dat kan ik mij zo goed voorstellen. Wij vinden het ook nog erg spannend hoor, alleen zeilen. Doen het ook echt alleen nog met windkracht 2 max 3. We gaan ook nog een paar lessen volgen, eerst de basis vertrouwd krijgen. Het komt, die zekerheid. Hoe vaker je er uit gaat, hoe vertrouwder je wordt met je boot. Jij ook veel plezier!
Beste Elle,
Als je net zo goed gaat zeilen als schrijven hoeft niemand zich ongerust te maken.
Vaar op de motor en zeil zoveel mogelijk om de vaardigheden op te doen die nodig zijn.
Marifonie is noodzakelijk, vaarbewijs heel nuttig en varen leer je door afkijken en doen. Laat iemand, bij voorkeur een techneut, een rondje doen aan boord om je te wijzen op essentiële zaken die je dagelijks en/of periodiek controleert, die kijkt of het staand- en lopend want goed gemonteerd en geborgd is. Daarmee voorkom je grotendeels dat je de onvolprezen KNRM nodig zult hebben omdat je mast niet aan de wandel kan gaan. Zorg ervoor dat je aandrijftechniek en elektra in goede conditie is en blijft, zoals optijd vervangen van de impeller en de periodieke motorbeurten. Ook hiermee blijf je uit de buurt van kanaal 16.
Veel vaarplezier en schroom nooit te vragen aan ervaren zeilers hoe die de dingen aan boord doen.
Ik kan je verzekeren dat een depressie dan alleen nog af en toe op je weerkaart voorkomt.
Hartelijke groet, Bart
Bart wat een ongelofelijk leuke reactie. Dank je wel voor je adviezen, dat waardeer ik! Inmiddels zijn we een heel stuk verder, maar ik wil niet alles verklappen… dat lees je namelijk in de volgende blogs 😉
We genieten!
Ahoy Elle!
Wat een leuke blog en wat een leuke schrijfstijl!
Ik ga jullie volgen en genieten van jullie ervaringen. Zeil zelf al zo’n 57 jaar. Jullie aanpak is uit het hart gegrepen. Gewoon doen en/maar wel je koppie blijven gebruiken. Wat zullen jullie gaan genieten van het echte zeilen en klooien!
Bovendien: een Jaguar 27 is een fantastische boot.
NB, spinnen en boten is wel een dingetje. Ze zijn er gewoon altijd en in het najaar nog het meest. Beste advies is toch er aan te wennen. “ze doen echt niets…” ;-).
Succes en genietze,
groet, Maarten Dullaert
Dank Maarten! 57 jaar al!!! Wauw. Als ik toch eens even 10 minuutjes in jouw brein zou mogen kijken.
Twirre is fantastisch. Stabiel, simpel, super basic en vergeeft onze fouten… perfect oefen/weekend bootje. Ze is ideaal.
Vanmiddag tijdens een kleine zeil sessie op een meer ruzie gehad met een spin. Ik keek boos, hij liep weg. Als dat zo kan blijven gaan, komt dat wel goed.
Beste Elle,
Stoer, dat jullie zonder zeilervaring een kajuitzeiljacht kopen. Het is geweldig om met je eigen schip door Nederland te varen, maar wel met voorwaarde dat je goed kan zeilen. Ik heb veel gezeild, dus als je nog een instructiedagje nodig hebt, mail mij dan.
Groet, Jan
Dank je wel Jan
We gaan het ruime water onder zeil niet op zonder les. Niet alleen voor onze veiligheid maar zeker ook voor anderen op het water. We zijn inmiddels paar maanden verder maar wil geen spoilers delen Het is in ieder geval een geweldig avontuur en de beste impulsieve beslissing die we ooit hebben gemaakt.
Wat een leuke blog, ik kijk uit naar het vervolg.
Dank je wel Erik 😀
Gefeliciteerd Elle en Gert Jan!!! Wat een mooie degelijke boot hebben jullie gekocht! Wij zijn de trotse eigenaars geweest van 1992-1997. En hebben haar deze mooie naam gegeven. Enne alle spulletjes die aan boord lagen waren van de eigenaar uit IJsselmuiden;). Wij hebben haar in 1997 aan hem verkocht. Veel plezier ermee en ze is mooi opgeknapt
We hebben inmiddels al leuk contact via Instagram Tineke 🙂 Zie pas laat je reactie hier. Wij dachten dat zij Twirre maar heel kort hadden. Zo kwam dat over. Maar ach. We zijn super blij met haar!
Wat een geweldig verhaal en wat een avontuur! Ik ben benieuwd hoe jullie omgaan met de momenten waarop het echt spannend wordt op het water. Heb je tips om kalm te blijven tijdens zulke situaties?
Groet,
Sem