Met 7667 mijl is de tweede etappe van de Globe 40 round-the-world-race meteen ook de langste etappe. Nederlanders Frans Budel en Ysbrand Endt zeilden deze afstand met hun Sec Hayai in zesendertig dagen, vijftien uur en acht minuten. Ze kwamen iets meer dan een dag later aan op Mauritius dan de koplopers op het schip Amhas. Een dag later arriveerde ook nummer drie op het eiland ten oosten van Madagaskar.
Op 17 juli zetten zes Class 40’s uit vanaf het eiland Mindelo in Kaapverdië. Via de doldrums, de evenaar, Sint Helena en Kaap de Goede Hoop zeilden de schepen van de Globe 40 de Indische Oceaan op naar Mauritius. Een schip trok zich terug: de IBN Battouta Tribute 2022. Tijdens de eerste etappe van Tanger naar Kaapverdië was er ook al een schip uitgevallen.
Meelopen in een mangrovebos
We spraken Ysbrand tijdens zijn verblijf op Mauritius, vanwaar de race op 11 september verder gaat naar Auckland. De moeheid van het 36 dagen op zee racen begint langzaam weg te zakken, dus Ysbrand kan zich langzaamaan gaan richten op de voorbereidingen voor de volgende etappe, core- en cardiotrainingen en een paar dagen complete rust. Wat Frans en hij die paar dagen gaan doen? ‘We gaan een aantal dagen meelopen op een eco lodge in een mangrovebos. Nog steeds wel fysiek werk, maar even totaal iets anders. Heerlijk om even nergens verantwoordelijk voor te zijn.’
De Globe 40: een mix van amateurs en professionals
De Globe 40 wordt op de website van de organisatie beschreven als ‘a lifelong dream’. Wat deze race voor Ysbrand zo bijzonder maakt, is het feit dat dit een van de zwaarste zeilwedstrijden ter wereld is. ‘Je zeilt in een wedstrijdveld met dezelfde boten, waarbij het dus echt op de kennis en vaardigheden van de teams aankomt. Dat maakt het voor zo’n lange race heel speciaal.’
Daarnaast stelt de organisatie dat deze race geschikt is voor zowel ‘professionele als amateurzeilers’. Fanatieke amateurzeilers beter gezegd. En dat is te merken. ‘Begrijp me niet verkeerd, het zijn sowieso mensen met veel zeilervaring. Alleen je merkt dat de professionals simpelweg meer kennis van hun schip hebben. Gedurende zo’n race zie je dat de amateurs eigenlijk de meeste problemen hebben’, luidt Ysbrands analyse. Hij wijdt dat zelf aan een gebrek aan kennis van de zwakke plekken van de schepen. ‘Profs hebben vaak meer voorbereidingstijd en kennen hun schip gewoon beter. Ik probeer zelf altijd de schade aan boord voor te blijven door dingen te vervangen voor iets zichtbaar slijt of stuk is. Simpelweg omdat ik de zwakke plekken van de boot ken. Maar het is heel begrijpelijk dat een amateur daar minder kennis van heeft. Wij hebben ons 3 jaar lang puur op de voorbereiding van deze race toegelegd. Niet alle amateurs hebben die luxe.’
Black out
Dat neemt niet weg dat er ook aan boord van Sec Hayai wel eens iets stuk gaat. ‘Het meest vervelende tot nu toe was wel de complete black out van onze elektronica. Door een doorgeschroeide kabel in een van de klokken is kortsluiting ontstaan, waardoor het hele systeem uitviel. En dan heb je niets meer. Geen snelheidsmeter, geen kompas, geen navigatie. Gelukkig hebben we op zulke momenten ons back up systeem, maar dat werkt toch net iets minder makkelijk. Zulke dingen gebeuren natuurlijk altijd ‘s nachts als een van ons ligt te slapen. Uiteindelijk heeft het ons drie dagen gekost om het probleem te vinden en dat te repareren.’
Dubbele uitrusting
Naast de dubbele uitvoering van de elektronica heeft de bemanning van Sec Hayai hun volledige uitrusting qua kleding in tweevoud aan boord. Dat zou je wellicht niet verwachten aan boord van een raceboot waarop elke gram telt, maar Ysbrand zelf vindt dat niet meer dan logisch. ‘De juiste kleding zorgt voor zoveel meer comfort en dat zorgt uiteindelijk voor een betere prestatie. En op die 5 tot 10 kilo die het per persoon kan schelen aan boord gaan we de race niet winnen of verliezen.’ Dat is eigenlijk een tip die Ysbrand aan iedereen wil meegeven: ‘Bezuinig niet op kleding en al helemaal niet op het gewicht ervan. Zoveel te comfortabeler je zelf blijft, zoveel te beter blijft je lichaam functioneren.’
Naast de kennis van de boten noemt Ysbrand ook de zeilkleding als een van de belangrijkste verschillen tussen de profs en de amateurs. ‘Ergens is dat natuurlijk makkelijk te zeggen, omdat wij gesponsorde kleding hebben, maar het verschil tussen een rubberen manchet aan je mouw of een mouw die je moet afsluiten met klittenband is aanzienlijk. Rubber voorkomt toch veel beter dat er water in je mouwen loopt. En als je daar bijvoorbeeld een katoenen of synthetische onderlaag onder hebt, wordt het heel snel heel oncomfortabel. Zelf zou ik, ook bij warm weer, altijd voor een merino onderlaag gaan.’
Op naar Auckland
Van de etappe naar Auckland verwacht Ysbrand grotendeels een kopie van etappe 2. In zo’n 25 tot 30 dagen verwachten Frans en hij te finishen in Nieuw Zeeland. Dat deze etappe de teams door de Indische Oceaan voert, maakt het qua zeilen niet per se anders voor dit doorgewinterde zeilersteam. ‘De weersystemen zijn hier anders, maar daar kun je, net als in Nederland, vrij snel patronen in herkennen. Over het algemeen bewegen de lage drukgebieden van west naar oost hier, dus daar kunnen we mooi van profiteren. Daarnaast kunnen we als het goed is een heel eind meeliften op de roaring forties‘, aldus Ysbrand.
Over hun verwachte finishpositie zegt Ysbrand: ‘Het is wel grappig, de vorige twee keren vonden we eigenlijk dat we wel top 3 moesten kunnen eindigen. Deze keer wil ik bijna zeggen, een top 2 moet wederom kunnen. Maar eigenlijk gaan we natuurlijk voor de winst. Waarschijnlijk gaan we ook iets meer risico nemen.’
Via de map tracker zijn de schepen te volgen. Op elf september vertrekken de schepen naar Auckland, Nieuw-Zeeland, waar ze rond zes oktober verwacht worden.
Tekst: Noah Moeys en Rianne Hulshof
Tags: Globe 40 Last modified: 1 september 2022