De Fastnet Race van Mitchell Greven

Mini-zeiler Mitchell Greven maakt zich op voor de Mini Transat; de trans-Atlantische solorace voor zeilers die graag flink afzien in een bootje van 6,5 meter. Dat betekent echter niet dat hij alleen zijn Mini vaart. Hij maakt ook mijlen op grotere boten. Deze Fastnet nog, op J/112 Narwal van schipper Ubbo Neisingh.

Wat voor race was het Mitchell?

“Een ontzettend zware. Vlak na de start zagen we al windstoten van dik 40 knopen. Het was ontzettend beuken op de golven. Met een stormfok en dubbel rif in het grootzeil hadden we genoeg power om er tegenin te varen. We lagen al snel mooi vooraan in onze klasse, maar na een beschadiging in het grootzeil moesten we een derde rif zetten en raakten we achter. Uiteindelijk zijn we 22ste van de 90 deelnemers geworden in de ORC2, gezien de omstandigheden zijn we daar meer dan blij mee!”

Zulke omstandigheden vragen wel wat van de bemanning, is iedereen nog heel?

“Je wordt wel door de boot geslingerd ja! Ik ben half blauw doordat ik een keer door de kajuit ben gevlogen. Toen ik binnen zat hoorde ik ook een harde klap uit de kuip komen. Bleek dat een van de bemanning vanuit de reling in de kuip was gevallen. En natuurlijk waren sommigen van ons goed zeeziek.

Op de marifoon waren continu noodoproepen te horen van andere boten. Ook hoorden we dat de kustwachtheli een reddingsactie moest annuleren vanwege het weer. Dan weet je dat het écht lelijk is! Pas achteraf hoorden we dat er tijdens de eerste 24 uur 142 boten waren uitgevallen.”

Ai. Is er bij jullie nog meer stuk gegaan?

“Een beschadiging in het grootzeil dus, en op een gegeven moment zat de navigator tot z’n enkels in het water. Na een tijd zoeken bleek de ankerbak verstopt te zijn, maar het zou gek zijn als dat voor water in de kajuit heeft gezorgd. De rest van de race hadden we er in ieder geval geen last meer van.”

Daarna hebben we ook heerlijk gezeild. De laatste nacht, van woensdag op donderdag, deden we constant 16, 17 knopen met de A5. Na een dikke bui scheurde ook die, maar met alleen grootzeil en fok surften we geregeld tegen de 20 knopen. Na een paar uurtjes slaap werd ik wakkergemaakt door een zingende Ubbo, onze schipper. Wat een mooie manier om mijn verjaardag te vieren!

We finishten om 09.00 uur op donderdagmorgen. Een dutje, boot opruimen, daarna was het tijd voor bier!”

Benieuwd naar de Mini-plannen van Mitchell? In Zeilen 11/2022 lees je er alles over. We spraken hem er ook over in deze podcastaflevering.