Bestemmingen

Naar Flores!

08:30

Na vele oefenrondjes op het Veerse Meer begint Eugénie aan haar eerste solotocht, van Falmouth naar de Azoren. Het wordt een reis die grote indruk maakt.

Zondag 5 augustus is het zover. Een rug van het hoog van de Azoren strekt zich tot Engeland uit en brengt noordwestelijke wind. Ik licht de trossen in Falmouth. Als Lizard Point een streepje in de verte is en ik een cruiseschip vermeden heb, krijg ik de voorspelde 3 tot 4 beaufort noordwestelijke wind. De motor kan uit en ik zet alle zeilen bij. Giulia ligt lekker op koers en ik ga mijn eerste nacht in. Dit is zo spannend!

Solostapjes

Nog geen jaar geleden kocht ik de boot en zette ik mijn eerste solostapjes op het Veerse Meer. Tot nu toe duurden mijn tochten niet langer dan twintig uur. Stap voor stap de grenzen verleggen is mijn motto, de Contessa 32 is een zeewaardig schip en ik heb alle veiligheidsmaatregelen genomen die denkbaar zijn. Ik kan dit, ik ga ervoor!
De klok wekt me om het uur en ik check de koers, zeilen en AIS. ’s Morgens voel ik me fris en gelukkig. Wat valt dit goed mee!

Eugénie

Solozeilster Eugénie Nottebohm.

Wakker gesmeten

Op dag twee, bijna aan de Golf van Biskaje, lees ik een strong wind warning op de Navtex. De weersvoorspellingen blijken al anders te zijn dan wat ik vóór het vertrek gezien had, en dat maakt me zenuwachtig. Ik neem een reef en rol de genua wat in. En dan, op de grens van de continentale plaat, word ik wakker gesmeten uit mijn kooi, op een chaotische zee, met golven uit alle richtingen. Juist dit wilde ik niet meemaken. Ondanks alle voorzorgen zit ik er nu middenin. Zeeziek razen heel donkere gedachten door mijn hoofd. Ze bezorgen me best veel angst. “Als ik nu dood ga, maakt het toch niet uit.”

Beter slapen dan waken

Ik ga bijliggen, maar het rollen en stampen wordt nog erger. Ik neem weer koers op en bel naar de wal. Ik wil overleggen en mijn strategie bespreken met iemand die helderder kan denken dan ik. Een bekende stem stelt me gerust. Het lijkt me een goed plan om de koers van de windpilot zo te zetten dat Giulia met genoeg snelheid de golven schuin kan nemen. Ik ben verrast hoe goed de windpilot dat doet.
Nu vertrouw ik de situatie weer en ik ga slapen in de kooi aan de comfortabele lijzijde. Ik redeneer dat het beter is om te slapen dan te waken. Met een fris hoofd kan ik betere beslissingen nemen en het langer volhouden. En na vier uur diepe slaap zie ik het weer helemaal zitten.

Zeilen 03/2019

Ben je benieuwd naar de rest het verhaal over de eerste solotocht van Eugénie? Je leest het stuk hierover in Zeilen 03/2019! Koop het nummer hier online in de webshop. Editie is ook tot en met woensdag 20 maart verkrijgbaar in de winkel.

Omslagfoto: Marina Piérard
Tekst: Eugénie Nottebohm

Tags: , , , , Last modified: 22 april 2021
Sluiten