Reisverhalen

Column Anna: Tijdmachine

11:29

 “Kind, het lijkt alsof ik in een tijdmachine zit!”, lacht mijn moeder als ik trots het product van onze noeste culinaire arbeid laat zien. Een rij potjes met ingemaakte lekkere dingen. Terwijl ik haar uitleg wat we nu weer gemaakt hebben, zit Wietze er de etiketjes op te plakken, zodat we onderweg op de oceaan niet misgrijpen. “Jôh, wat vond ik dat vroeger leuk als het weer inmaakseizoen was. En jullie pakken al die oude technieken weer op”, klinkt het uit de speaker van de computer. Dank je wel mam!

De potjes verhuizen naar een plastic bak in een kastje vlakbij het fornuis. Een gekoesterde bak, omdat we er onderweg vrijwel elke dag een greep in kunnen doen en snel iets lekkers te eten hebben. Ik denk dat de klassieke huisvrouwen vroeger ook zo’n tevreden gevoel hadden als hun voorraadje op orde was voor de winter.

Het inmaken is tijdens onze vorige lange reis begonnen. We deden een rondje Atlantic in een klein bootje met alleen een tweepits gasfornuis. Geen koelkast, maar wel een snelkookpan. En een klassiek kookboekje over inmaken dat vriendin Elise voor ons opgesnord had. Al snel waren we potjes aan het verzamelen en gingen we aan de slag. Met wisselend resultaat, maar ook met een steile leercurve. Konden we ergens voor een schappelijk prijsje een flinke hoeveelheid appels kopen, dan zaten we een middagje te schillen en hadden we aan het einde van het proces een rijtje potjes met appelmoes. Vlees bleek ook te gaan, met allerlei lekkere sausjes erbij.

Het grote voordeel van die ervaring is dat we de draad tijdens deze reis naadloos weer oppikken. Op deze boot hebben we wel een koelkast, dus de noodzaak is bij kortere oversteken ietsje minder groot. En met kant-en-klaar gerechten uit pak of blik zou je ook een heel eind kunnen komen. Maar we weten nu beter wat E-nummers met je kunnen doen. En zout. Op deze manier houden we beter zicht op wat we eten. Gezonder en lekkerder, vinden we zelf.

“Hamlappen met ketjap-uisaus?”, herhaalt mijn moeder nadenkend. Ze is mijn culinaire voorbeeld, dus ik hou mijn adem in. “Ga ik vanavond ook eens proberen”, zegt ze.

Mindelo, São Vicente, Kaap Verden, mei 2014

Tekst en foto’s: Wietze van der Laan en Janneke Kuysters

Tags: , Last modified: 17 maart 2021
Sluiten