Reisverhalen

Column Anna: A day at the races

08:24

SAMSUNG CSC“Oh, come on!” schreeuwt een vertwijfeld teamlid als de prestaties van de wedstrijdboot achterblijven bij de verwachtingen. De spanning is om te snijden. Het veld dendert naar de finish toe. Ontwerpers en bouwers volgen in een RIB; strakke gezichten en friemelende handen. De toeschouwers op de steigers schreeuwen, bemoedigen en rennen mee om niets te missen. Ik sta als één van de verslaggevers van de race vlakbij de finish en zie team USA overtuigend winnen. De andere wedstrijdboten komen kort daarna over de meet. Team Zwitserland bracht enkele vernieuwende ontwerpen op het water die verrassend snel bleken te zijn. Team Nederland koos voor een gedegen aanpak met twee forse racers die het ook goed deden.

Als alle boten uit het water zijn gehaald, wordt besloten waar de prijsuitreiking is: vanavond om 19.30 in de ijssalon. Alle kinderen pakken tevreden hun zelfgebouwde bootjes op een brengen ze voorzichtig naar hun tijdelijke huis aan boord. Er zijn immers nog wat ontwerpverbeteringen door te voeren vóór de volgende race! De ouders grijnzen elkaar tevreden toe. Hoe een goed plan alsmaar beter wordt…

Met een groepje boten liggen we al een kleine week verwaaid in Cascais. Heel gezellig, maar ook een goed moment om allerlei grote klussen aan te pakken die al een tijdje op de lijst stonden. Dat schiet tenminste op. Samen met de kinderen wordt daarnaast een leuke wedstrijd bedacht: ze krijgen die dagen de tijd om een wedstrijdbootje te bouwen van afvalmaterialen. De bouwer van de snelste boot wint natuurlijk de eeuwige eer én een grote ijscoupe.

Met verhitte koppen is er dagenlang gebouwd, testgevaren, gemodificeerd en weer testgevaren. Vleeswarenbakjes bleken uitstekende zwaarden te zijn; SAMSUNG CSCwaterflessen deden het erg goed als rompen. Ze leerden spelenderwijs wat er voor nodig is om een bootje drijvend te houden, rechtop, rechtdoor en liefst ook nog met enige snelheid. De wedstrijd was de bekroning van al het harde werk.

Na het bezoekje aan de ijssalon gaan de kinderen aan boord en naar bed. De volwassenen schuiven de kroeg op de haven in. Rondom een laptop kijken we naar de beelden van de America’s Cup. Ons internationale gezelschap kijkt met verbazing naar de ontwikkelingen van de wedstrijd, de Amerikanen en Nieuw-Zeelanders uiteraard op het puntje van hun stoel. Het contrast met de race van vanmiddag kan niet groter zijn. Ik leun achterover in mijn stoel, neem een slok wijn en bekijk het tafereel. “There is nothing as much fun as simply messing around in boats”. Wie zei dat ook alweer?

Tekst en foto’s: Wietze van der Laan en Janneke Kuysters

 

Wietze van der Laan (50) en Janneke Kuysters (49) zijn herintredende vertrekkers. Na een rondje Atlantic in ’99  zijn ze nu vertrokken voor een langere reis rond de wereld. In deze blogs nemen ze ons mee naar bijzondere momenten die ze onderweg meemaken. Ze varen op een Bruce Roberts 44 met de bijzondere naam: Anna Caroline van Staeten Landt. ”Zeg maar Anna Caroline”.

Tags: , Last modified: 17 maart 2021
Sluiten