Nu in Zeilen: Aanvaring op de Salomonseilanden

Marije, Marco en hun zoon Mathies verkennen de wereld met Silverland, hun indrukwekkende, twintig meter lange houten S-spant uit 1957. Na flinke tegenslag – Marije wordt geveld door een hernia en komt voor herstel naar Nederland, Marco wordt op klaarlichte dag aangevaren door een Chinees vissersschip – keert het geluk weer terug. Ze ontdekken een bijzondere missionarisroute die in geen enkel boek staat beschreven.

Nederland, eind augustus 2019. Verschrikt kijk ik naar mijn telefoon. Tien gemiste oproepen in WhatsApp en een spraakbericht van Marco vanuit de Salomonseilanden, een eilandengroep in de Zuidelijke Grote Oceaan. Mijn hart slaat een slag over. Snel open ik het spraakbericht. Aan zijn stem hoor ik meteen dat er iets goed mis is.
“Silverland heeft een aanvaring gehad. Oh Marij, het is zo erg. De boegspriet staat scheef naar rechts, en er zit een barst in de voorsteven. We maken gelukkig geen water. Het is midden op de dag gebeurd, ik zat op het achterdek, zag hoe een Chinees vissersschip veel te dicht langs ons voer. Ik kon niet eens meer waarschuwen, voordat ik het doorhad was het al gebeurd. Alle bemanningsleden stonden aan dek, ik zag aan de schrik op hun gezichten dat ze het ook zagen aankomen. Bel me als je dit hoort!”
Ik bel meteen.

Zijn stem breekt

“Marij, ik kan het gewoon niet geloven. Eerst jij met je hernia-operatie in Bangkok en herstel in Nederland, en nu dit. Ik had de werfbeurt net helemaal geregeld. We lagen in Honiara voor anker voor de jachtclub om geld te pinnen.” Weer breekt zijn stem. “Ik heb die Chinese boot aan de ketting laten leggen. Gelukkig is de havenmeester op mijn hand. Ik ga het nu allemaal regelen. Ze moeten de schade en de reparatie betalen. De boegspriet zit verankerd in een ijzeren slof, die op zijn beurt weer over de voorsteven zit. Daarom is hij niet gewoon afgebroken. Dat was in dit geval misschien wel beter geweest. Ik zou de voorsteven kunnen repareren, maar dat wil ik niet. Dan doe je een concessie aan de structuur.”

Tijdsdruk

Een paar dagen later is het herstelcontract dat Marco heeft opgesteld, door iedereen getekend. Silverland gaat naar de werf Silent World Shipyards in Tulagi. Deze werf werkt vaker samen met het bedrijf van het vissersschip. De andere werf, waar Marco in eerste instantie de werfbeurt had geregeld, is niet in staat de reparatie uit te voeren. Althans, dat hebben ze zelf aangegeven. Het visbedrijf heeft een som van vijftigduizend dollar overgemaakt aan de werf voor de reparaties; ze wilden het geld niet naar Marco overmaken. Marco zal het project coachen en onderwijl het onderwaterschip de jaarlijkse beurt geven. Gelukkig heeft hij hulp van ons bemanningslid, Harm ten Wolde. De grootste uitdaging op dit moment is de tijdsdruk; de werf heeft slechts plek voor drie weken. Ik zie het somber in; een normale werfbeurt duurt ook drie weken, maar Marco is vol goede moed.
“Ik heb een heel team werkers onder me. En ik heb onze Harm, wat ben ik blij dat hij er is! Hij is een enorme steun, we gaan ervoor. We gaan het redden.”

Zeilen 07/2020

Hoe verloopt het reparatiewerk? Waarom gaat Marco met houtkappers de jungle in om een geschikte boomstam te zoeken? Wie gaat ruw te werk met een kettingzaag? Wanneer komt Marije weer aan boord? Wat houdt de missionarisroute in? En wanneer is Marco weer helemaal in zijn element? Je leest het allemaal in Zeilen 07/2020! Koop het nummer hier online in de webshop of lees (het artikel in) Zeilen hier digitaal. De editie is ook tot en met woensdag 22 juli verkrijgbaar in de winkel.

Omslagfoto en foto: Marije den Breems
Tekst: Marije den Breems