In het februarinummer van Zeilen heb je kunnen lezen over de Atlantic Rally for Cruisers, de ARC. Zeilen was aanwezig in de dagen voorafgaand aan het vertrek van Las Palmas. Daar vroegen we de Nederlandse deelnemers naar hun verhaal.
We konden helaas niet alle tien de interviews plaatsen in het blad, maar we wilden je de verhalen en de motivatie van de schippers en opstappers niet onthouden. Daarom vind je ze online.
ARC?
Atlantic Rally for Cruisers (ARC) 2015
Georganiseerd door de World Cruising Club (WCC), sinds 1986
Vertrek 22 november 2015, Las Palmas, Gran Canaria
Aankomst ongeveer 18 dagen later, Rodney Bay, Saint Lucia
2700 mijl over de Atlantische Oceaan
Plusminus 200 deelnemende jachten
Programma inclusief seminars, veiligheidsinspectie, feestjes en borrels
Als een dwerg over het land van de reus
Briet, Najad 34
Klasse: I Cruising
Schipper: Duco Polle
Bemanning: 1 vrouwelijke opstapper
Vaarplan: delivery via Panama naar Australië
Uitrusting:
– Iridium satellietverbinding met Sailmail (“met satelliet kun je altijd iemand bereiken, echt wel essentieel tegenwoordig”)
– SSB (“niet veel meer in gebruik”)
– Honda generator op het achterdek (“zonnepanelen en windgenerator doen te weinig”)
Schipper Duco Polle: “Met dit schip ben ik al een keer de wereld rond geweest. Ik heb 40.000 mijl gevaren en in 2009 ben ik de Atlantische Oceaan al een keer overgestoken en ik ben al vanaf 2004 aan het varen. Nu ben ik op weg naar Australië, waar ik woon. Eigenlijk wilde ik het schip op transport zetten, maar dat kostte me twee keer het bedrag dat de boot waard is. Dus breng ik hem zelf, samen met een Nederlandse dame, die even oud is als ik, 67.
In de eerste instantie zou ik meedoen met de World ARC, maar daar ben ik uitgezet. Ik had een AIS-transponder nodig. Ik ben piloot, safety is my business, als pilot in command ben je verantwoordelijk en als er een schip aan komt, roep ik hem op om te vragen wat zijn intenties zijn en dan doe ik wat nodig is. Ik vind een receiver genoeg. Daar ben ik de hele wereld mee rondgevaren. ‘Met de AIS zien ze je en varen ze om je heen’, zeiden ze. Ik kan je verzekeren, dat doen ze soms, maar niet altijd. Ik zie niet in dat mijn veiligheid verandert door een transponder. Gelukkig is een receiver voor de gewone ARC voldoende, maar dat veranderen ze volgend jaar.
De ARC doe ik voor de veiligheid, als ik meedoe voel ik me prettiger. De Atlantische Oceaan is een geen prettige oceaan you see. Een veel kortere golfslag dan de Pacific. Die is smooth, daar heb je een mooie swell en geen squalls. Daar kun je ’s nachts gewoon je genny laten staan. Met de ARC houden ze je in de gaten en zijn er relatief veel schepen in de buurt. Al die seminars ga ik niet naartoe. Dat weet ik allemaal al. Maar ik heb er groot respect voor als je de Atlantische Oceaan overgaat. Vooral vroeg in het seizoen kan die heel onprettig zijn. Ik voel me als een dwerg die het land van de reus oversteekt als hij even niet oplet. Je komt ermee weg. Dat gevoel heb ik ook bij de Pacific. Je bent heel klein en de zee is heel groot, en het weer kan van alles doen. Ik doe mijn best om het schip heel te houden en de overtocht veilig te maken, maar het blijft een risico. Je hebt veel moed nodig om zo’n stap te maken, om die oceaan over te komen. Ik klop mezelf niet op de borst als ik een oversteek gemaakt heb. Dat de reus even niet kijkt is niet jouw verdienste.”
Met elkaar weg van de wereld
Grand Bleu, CNB 76
Klasse: I Cruising
Schipper: Adriaan Kok
Bemanning: 8 personen, vrienden en bekenden
Vaarplan: Jaarwisseling in de Carieb, daarna af en toe vakantie
Uitrusting:
– SSB
– Satellietverbinding met MailaSail
– Watermaker (“handig als je ergens voor anker ligt, bunkeren met 76 voet is niet altijd makkelijk”)
– Generator (“ook voor de vriezer”)
Schipper Adriaan Kok: “We zijn allemaal Atlantische Oceaan-maagden. De enige die al eens van Las Palmas naar de Carieb en terug is gevaren is Lara, de enige vrouw aan boord en tegelijkertijd onze meeste ervaren oceaanzeiler.
Toen we voor de eerste keer bij elkaar kwamen hebben we overwogen om de oversteek zelf te doen, maar we hadden de ervaring niet. Samen hebben we toen besloten om mee te doen met de ARC. In de organisatie zit zoveel aandacht voor de veiligheid; je boot wordt binnenstebuiten gekeerd. Natuurlijk zijn de feestjes ook leuk, maar da’s meer voor Lara, niet voor mij. Ik heb wel verschillende seminars gevolgd. Ik vond ze goed. Niet dat ik nieuwe dingen heb geleerd, maar het frist je wel wat op. Wat ons wel verraste was dat de liferafts ISO-gecertificeerd moeten zijn. We hadden nog een grabbag erbij gemaakt met voorraden voor 24 uur, maar dat was niet voldoende. Dus we hebben een nieuw vlot gekocht. De boot is verder op Mallorca helemaal klaargemaakt voor oversteek. Zelf hebben we ter voorbereiding we een compacte tweedaagse cursus gedaan in Nederland, inclusief oefening met vlotten en EHBO. Eventueel kunnen we onderweg een bevriend meteoroloog bellen.”
“Je weet dat je langere tijd met elkaar op een beperkte ruimte bent, weg van de wereld. Na vier, vijf dagen verandert er wat in de sfeer, in de stemming. Je hebt je verhalen op een gegeven moment wel verteld. Met zo’n intensief bij elkaar zijn wordt je een soort gezin. Om dat met elkaar te delen, met deze groep bij elkaar, wat allemaal afzonderlijk toppers zijn, dat vind ik mooi. Tuurlijk heb je allemaal wel een keer een off-day in die 20 dagen, maar het is belangrijk dat iedereen zich senang voelt. Ik zie het ook als mijn taak, als schipper, om dat aan te voelen.”
“Voor de oversteek hebben we twee nieuwe gennakers gekocht. De rest van de zeilgarderobe is gebruikt, maar goed. Het grootste gedeelte van de tijd zullen we zelf sturen. Da’s ook wel een beetje de sport natuurlijk. Bovendien hebben we genoeg mensen aan boord waarvan ik weet dat ze het leuk vinden om het goed te doen, maar we zijn geen wedstrijdbemanning.”
Vast punt in de agenda
Schipper Haico Endstra: “We hebben al acht keer meegedaan aan de ARC. Niet allemaal, maar ervaring is er genoeg. Voor veel deelnemers is dit hun eerste oversteek. Waarom wij terugkomen? We vinden het allemaal erg leuk om te doen en het is een vast punt op de agenda. De ARC vertrekt gewoon op een vaste datum. Ok, vorig jaar hebben ze het een dag uitgesteld, maar dan vertrek je één dag later. Als je het niet vastlegt – we hebben allemaal volle agenda’s – dan blijf je het uitstellen. Dan komt het nét even niet lekker uit, moet je voor de zaak nog even dit doen of is je oma ziek. Dit is een vast punt in de agenda en daar maak je gewoon een paar weken voor leeg.”
“Het programma van de ARC kennen we inmiddels wel. De seminars en de feestjes doen we niet meer. De laatste twee bemanningsleden komen ook altijd pas een paar dagen voor vertrek.”
“We gaan voor de prestatie. We draaien wachten van twee uur op en zes uur af. Dat hebben we vaker gedaan en dat werkt voor ons erg goed. Dan blijf je scherp en da’s ook belangrijk, want we vinden het ook gewoon leuk om voor de prestatie te zeilen.”
Aanscherpen van wat je al weet
Shiva, Xc 45
Klasse: I Cruising
Schipper: Herman Schaap
Bemanning: 6 personen, familie en vrienden
Vaarplan: Naar de Carieb en dan met z’n tweeën verder naar nader te bepalen bestemming
Uitrusting:
– Iridium is vervangen door Inmarsat Broadband (“Een kaartje duurde downloaden duurde ontzettend lang”)
– Generator
– Watt & Sea sleepgenerator (“geeft nét even iets meer”)
– Watermaker
Schipper Herman Schaap: “We willen voor langere tijd varen en moesten daarbij de oceaan oversteken. In de voorbereiding hebben we veel mensen gesproken die dat via de ARC gedaan hadden en dat klonk allemaal heel goed. We wilden het in de eerste instantie niet, want we hebben het nooit nodig gehad. Maar we wilden de overtocht wel maken en het is toch iets anders dan de drie, vier weken vakantie die je gewend bent. Dus hebben we bewust gekozen. Het is een hele kermis, maar het dwingt je wel om op je tellen te passen. Het helpt je in proces, veiligheid en keuze. Bovendien spreek je veel mensen die bezig zijn met hun boot. Met die ARC-vlag in het want krijg je snel contact. Zelfs toen we in Lagos lagen kwamen we veel mensen tegen die we nu ook steeds terugzien.”
“Bij de seminars heb ik niet veel nieuws gehoord; het is meer een aanscherping van wat je al weet. Je leest het allemaal wel, maar nu moet je het echt doen, de routine moet erin komen. In de meteo-lezing kwam trouwens wel wat nieuws. Over squalls, troggen en acceleration zones (hardere wind tussen de eilanden red.) had ik nooit nagedacht, die heb je niet echt op het IJsselmeer. Een erg interessant boek daarover is The Essential Handbook, Coastal and Offshore Weather van Chris Parker. Om je eigen boek ‘essential’ te noemen, zegt natuurlijk wel wat over de auteur, maar het is heel lezenswaardig.”
“Onze Xc is natuurlijk geen wedstrijdjacht – meer een soort oude herenboot – maar we kunnen behoorlijk meekomen. We hebben in 2013 met de North Sea Regatta meegedaan, Rob Schuttrups was toen ook mee. Toen waaide het flink en toen heeft de boot flink op z’n flikker gekregen. Als er toch iets kapot moet gaan, dan maar tijdens een wedstrijd. Ging ons grootzeil kapot. Draaiden we om, grootzeil laten repareren, naar Harwich gemotord en op de terugweg nog tweede geworden ook. Op naar Las Palmas is een van de vallen doorgeschavield, maar we hebben nu een rvs kooitje laten maken voor de sleuf in de mast.”
“Voor de oversteek hebben we best wel een complex zeil aangeschaft, een ParaSailor, er zitten minuscule draden aan en ook best wel veel. Het voordeel is dat hij bij weinig wind blijft staan door die vleugel die erin staat. En dat hij ook zonder spinnakerboom blijft staan. En dat scheelt een hoop gedoe. Met z’n tweeën is het best wel ingewikkeld, want je moet die draden wel in de gaten houden bij het hijsen. Verder hebben we een Code 1 (reacher voor weinig wind red.) die is echt super.”
“Verwachtingen? We moeten met evenveel aankomen als dat we vertrekken, plezier hebben, het schip moet heel blijven en we willen natuurlijk ook niet te lullig varen. We moeten de standaard van X toch wel een beetje op niveau houden.”
Een mooie manier om naar de overkant te komen
Team Brunel, Volvo Ocean 65
Klasse: II Racing
Schipper: Gerd-Jan Poortman
Bemanning: 5 pro’s + 10 amateurs
Vaarplan: wedstrijdcircuit in de Carieb varen
Uitrusting:
– Hetzelfde als tijdens de wedstrijd
– Inmarsat Broadband
– Watermaker
– Hoofdmotor als generator
Schipper Gerd-Jan Poortman: “We wilden sowieso naar het Caribisch gebied om daar evenementen te kunnen varen. Stichting Sailing Holland willen we in leven houden om te kunnen gebruiken in de aanloop naar de volgende Volvo Ocean Race. We hebben een hele infrastructuur, containers met spullen en dergelijke. Als je stilligt, dan moet dat weg en moet je bij de volgende race weer opnieuw opstarten. Door te blijven varen en jezelf te verhuren aan individuelen en bedrijven kun je de running costs dekken. En natuurlijk is het ook een beetje voor de potentiële sponsors of voor mensen die wat betekend hebben voor de afgelopen Volvo Ocean Race.
“Waarom al die anderen meedoen? De ARC vormt een mooie gelegenheid om naar de overkant te varen en het evenement op zich is ook wel leuk. Voor cruisers is het een mooie gelegenheid om naar de Carieb te varen. Goede tijd van het jaar, lezingen, voorbereidingen, safety checks, hulp. Het is een mooie manier om met een hele vracht boten naar de overkant te komen; er is altijd wel een bootje in de buurt om te helpen. Voor ons als wedstrijdzeilers is het ook wel mooi om te zien; het is een heel ander slag dan de mensen die elke dag wedstrijden varen. Kijk maar naar die vishengels en barbecues achterop. De sfeer is erg leuk.
“We hebben het op rating natuurlijk heel moeilijk omdat we afgestraft worden op bepaalde onderdelen van het schip, maar als we echt kunnen planeren – wat we waarschijnlijk het grootste deel kunnen doen – halen we het ook op rating nog wel. We gaan eigenlijk voor het record. De omstandigheden zijn goed en we moeten het kunnen halen, ook met de combinatie van vijf professionals en tien amateurs aan boord. Het zijn stuk voor stuk goede zeilers met een eigen boot, maar het is heel anders. We kunnen niet stacken bijvoorbeeld, ook omdat we veel meer spullen bij ons hebben en we moeten rustig aan doen met de zeilwissels, maar het blijft een Formule 1-boot, dus het zal voor onze gasten nog steeds spectaculair zijn.
“Iedereen weet waar z’n verantwoordelijkheden liggen en when the shit hits the fan, nemen de pro’s het over. Als schipper hoef ik nu niet te zeilen op de top van m’n kunnen, maar ik moet wel vijftien man in de gaten houden. Da’s toch best een hoop. Eigenlijk doen we geen gevaarlijke dingen, maar de grootste risico’s vormen toch de dingen die je niet verwacht, something unexpected.”
Het gevoel dat je niet alleen de oceaan oversteekt
TWIXX, Lagoon 39
Klasse: IV MultiHulls
Schippers: Rob en Brigitte Oost
Bemanning: 5 personen, familie
Vaarplan:
Uitrusting:
– Iridium Go (“e-mail via SSB kan altijd nog”)
– SSB ontvanger (voor weerberichten)
– Zonnepanelen
– Generator
– Watermaker
Rob Oost: “Waarom meedoen met de ARC? Het is de eerste oversteek die je maakt, hoe ga je dat allemaal doen. Er zit een datum aan; voor die tijd moet je in Las Palmas zijn. Het is dus een mooie stok achter de deur. Er komt een heel stuk informatie mee van de organisatie, al de seminars die je kunt volgen en je bent met 200 schepen. Dat geeft toch het gevoel dat je niet alleen de oceaan oversteekt. Tussen de 25 en 50 mijl zit altijd wel een boot die je kan bereiken als er wat aan de hand is. Bovendien heeft iedere boot een YB-tracker van de organisatie aan boord, dus ze houden je in de gaten. Kijk, als er écht wat aan de hand is kunnen ze geen helikopter sturen of zo, maar het gevoel van zekerheid is erg belangrijk denk ik.
“Daarnaast is de sfeer in de haven erg goed. De organisatie heeft het goed voor elkaar en als er iets is wordt dat meteen opgepakt en dat merk je. Tussen die ARC’ers zit er ook eentje die Spaans spreekt en dat is erg handig als er wat gerepareerd moet worden; in het Spaans kun je makkelijker laten weten wat de bedoeling is. Zo gaf een van mijn Raymarine-apparaten steeds meldingen. Bleek dat de draad die het systeem van stroom voorziet te lang was, waardoor bepaalde onderdelen te weinig spanning kregen en problemen gaven. Tweede stroompunt aangelegd en probleem verholpen. Leg jij dat even uit in het Spaans? Dat bedoel ik. De organisatie is best wel voortreffelijk.”
Brigitte: “In die seminars kwam weinig nieuws naar voren, maar het is meer een opfrisser. Een ervan ging over vissen. Ik ben niet zo’n visser, maar we hebben een hengel gekocht. Zo kunnen we gebruik maken van de cursus visfileren die we in Katwijk hebben gedaan. Best leuk.”
“Wat betreft verwachtingen denk ik niet dat het rozegeur en maneschijn zal zijn. De broer van Rob gaat ook mee en die kan flink zeeziek worden. Als ik denk aan vroeger kan ik me bovendien ook voorstellen dat er onderling wat wrijving ontstaat, bijvoorbeeld als het weer tegenzit. Je zit ten slotte drie weken met elkaar aan boord. Hoewel het nu wel anders kan zijn, we zijn allemaal ouder. Ik weet niet of je altijd kunt zeggen: we hebben een mooie overtocht gehad. Maar we gaan het gewoon doen.”
Je brengt de boot helemaal zelf naar de overkant
Westwind, Varianta 44 Performance
Klasse: I Cruising
Schipper: Leon Veth, Zeezeilers van Marken
Bemanning: 8 opstappers
Vaarplan: oversteek naar Carieb, daar varen met opstappers en dan terug naar NL
Uitrusting:
– Satellietcommunicatie
– Zonnepanelen
– Windmolen
“Vanuit de Zeezeilers ontstond het idee om de oceaanoversteek te gaan doen. Omdat het avontuurlijk is en het mensen aan zou spreken. Zeven jaar geleden heb ik de oversteek voor het eerst gedaan en het bijprogramma is toch wel leuk: de seminars, de extra instructie, de heliredding (demonstratie van de lokale reddingsdienst red.) en natuurlijk het feit dat er feest wordt gevierd. Dan heb je ook nog wat gezelligheid erbij, hoewel het voor een beetje gezelligheid best duur is. Op het gebied van veiligheid faciliteert de organisatie best veel en dat geeft onervaren overstekers wel een meerwaarde. Ik kan me voorstellen dat een gevoel van veiligheid belangrijk is.
“In vergelijking met de andere boten hebben we een vrij ruim schema. De tocht duurt in principe tot 20 december, dus als het lukt om op tijd aan te komen, dan hebben we nog iets meer dan een week om door te varen naar Union Island of andere leuke plekken om te bezoeken. Dan heb je iets van verkenning erbij en kun je toch even wat zien van het Caraïbisch gebied, dat vind ik wel belangrijk.
Wat betreft uitrusting was de boot al klaargemaakt voor de Fastnet, dus het meeste hadden we al. Satelliettelefoon erbij om weerberichten binnen te kunnen halen. We hebben er ook nog een rolfok op gezet, eigenlijk niet des Zeezeilers, maar da’s voor een oceaanoversteek, waarbij je zo weinig mogelijk mensen op het voordek wil hebben, wel zo prettig. Zonnepanelen en windmolen zijn specifiek voor deze reis aan boord gekomen. Een watermaker hebben we niet vanuit de gedachte dat die dingen altijd de neiging hebben om kapot te gaan. We gebruiken geen stuurautomaat. Het vreet stroom, zo’n ding, maar het is ook een stukje ervaring. Dan heb je die boot echt helemaal zelf naar de overkant gebracht. Maar vanuit de filosofie van de Zeezeilers is dit natuurlijk ook wel een beetje de boot van de bemanning. Dat kleine stukje leren zit er nog steeds in.”
Mijn gasten willen graag mee met de ARC
White Cliffs, Jeanneau Sun Odyssey 45.2
Klasse: I Cruising
Schipper: Joost van Riel
Bemanning: 4 opstappers
Vaarplan:
Uitrusting:
– Zonnepanelen
– Satellietcommunicatie (mailasail)
Schipper Joost van Riel: “Voor mij is dit de tweede oversteek, vorig jaar heb ik voor het eerst met de ARC meegedaan. Toen had ik al een aantal keer de Noordzee over gevaren. In vergelijking daarmee is dit echt rustig. Je hebt lange oceaangolven en ziet squalls aankomen. ’s Avonds, als iedereen slaapt, maken we de boot rustig, leggen we hem op koers en dan gaan we de nacht in. Wachten van twee uur op, zes uur af.
Ik vaar met de ARC mee omdat ik gasten heb die graag met de ARC mee willen vanuit veiligheidsoogpunt en de voorbereidingen. De boot wordt gecheckt, de schipper moet aan bepaalde eisen voldoen en ook voor het thuisfront geeft het een goed gevoel.”
“Moet er nog veel gebeuren? Het gasfornuis is kapot. Dan stellen ze bij de inspectie een vraag hoe iets zit, dan ga je daar over nadenken, kijk je achter het fornuis en dan kom er achter dat een van de branderbodems is doorgerot. Dus daarvoor komt een nieuwe. Verder wordt een van de zonnepanelen opnieuw worden aangesloten vanwege oxidatie en zijn er nog wat andere kleine klusjes. Het voorstag hebben we al vervangen in Lagos dus dat zit goed. Lieten we een mannetje de mast in gaan om te controleren, komt ‘ie met mooi bericht weer beneden: ‘hij is bijna door jongens!’
“Die voorbereidingstijd hier heb je echt wel nodig, maar we zijn tussendoor ook nog even naar La Gomera geweest. Je komt hier natuurlijk wel voor de lol. Stuurautomaat erop, vis vangen. We hebben nog een mooie hengel uit Zweden, vissen we de hele weg mee. Tonijn, Dorade, heerlijk. Wasabi en ketjap erbij. En als we overhebben gaat het in de vriezer.
“De sfeer is vergelijkbaar met vorig jaar. De voorbereiding is het zelfde, de feestjes zijn hetzelfde, alleen kun je alles wat beter vinden nu. Ook al zijn het veel verschillende nationaliteiten, het zijn allemaal zeilers. Iedereen is vrolijk en iedereen kijkt uit naar zondag. Ze willen maar één ding en da’s zeilen.
“Toch moet het ook onderling een beetje klikken met elkaar, je gaat ten slotte drie weken met elkaar de oceaan over. Of er wel eens mensen van boord worden gezet? Er wordt heel veel crew gewisseld. Vorig jaar heb ik er twee afgezet, die zijn naar een andere boot gegaan. Dit jaar één, die is teruggegaan naar Nederland. Dan moet je wel geld terugstorten naar rato, maar het is op zich al sneu als dat gebeurt. Echt ruzies krijgen we niet, maar soms voelen mensen zich onprettig bij elkaar en dat moet je niet hebben. Dan ga je eerst even praten met iedereen erbij, hoe het gevoel algemeen is en als schipper moet je dan beslissen.”
Als er nog een Nederlandstalige lifter langskomt, mag ‘ie zo mee. Als hij door de ballotage komt natuurlijk.”
Gevaren routes
Bekijk hier de resultaten
Tags: ARC 2015, Atlantic Rally for Cruisers Last modified: 21 januari 2016
