Correspondent overzee: Solozeiler valt overboord

Tijdens een tweedaagse oversteek van Colombia naar Panama in juni 2022 slaat het noodlot toe: solozeiler John Deer uit Australië valt overboord.

Het is een kalme zee en John vangt nog net voor zonsondergang een tonijntje. Bij het binnenhalen van de lijn misstapt hij en eindigt samen met de vis in het water. Met volle zeilen op, de stuurautomaat én de motor aan gaat zijn 38-voet Bavaria er zonder hem vandoor. “Ik was overtuigd dat ik ten dode was opgeschreven. Niemand wist dat ik hier was en het werd bijna donker. Ik raakte in paniek en schreeuwde “Nooooo!!!” terwijl mijn Julieta met iedere seconden verder van me vandaan dreef”.

Navigeren op de maan

Zonder reddingsvest en zonder communicatie begint John aan zijn zelfreddingspoging: zwemmen. Dat de nacht al snel valt maakt het alleen maar enger, maar het blijkt geluk bij ongeluk. Op de maanstand kan hij namelijk navigeren. Hij is op dat moment 17 km van land en begint te zwemmen. Geroutineerd wisselt hij de borstcrawl af met de rugslag.

Bang voor haaien

“Eenmaal in het donker begon er iets aan mijn tenen te knabbelen. Ik dacht onmiddellijk dat het een haai zou zijn, ik schreeuwde en schopte in alle richtingen om ´m af te schrikken. Maar ik realiseerde ook dat het zoveel energie zou kosten dat ik maar gewoon door bleef zwemmen. Het bleek gelukkig geen haai te zijn, de vis zwom al knabbelend met me mee”.

Blijven drijven

“Daarnaast zwom ik zo langzaam dat ik de indruk kreeg niet dichterbij land te komen. Maar ik had enorm geluk. Er was geen sterkte tegenstroom en het water was best warm en kalm. Wel had ik wat tegenwind, wat het water onstuimiger maakte. Hierdoor was het moeilijk om mijn hoofd boven water te houden”.

Hoog en droog

Na zo´n 10 uur zwemmen bereikt John een rotspartij, waar hij hoog en droog kan rusten. “Onmiddellijk voelde ik de vermoeidheid en de zwaartekracht na zoveel uren. Ik stortte gelijk in en viel in slaap”. Na het ontwaken realiseert hij zich dat dit het punt moest worden waarop hij gered moet te worden. Verder zwemmen was geen optie.

“Tijdens het zwemmen vond ik een stevige stok. Met mijn t-shirt aan de top seinde ik naar passerende boten. De eerste zag me niet. De tweede zwaaide vrolijk terug, maar voer door.  De derde was bereid om me naar het politiebureau in Panama te brengen”.

Gezonken

Onderweg vertellen de vissers hem dat zijn boot Julieta op de San Blas eilanden in Panama is gestrand. Met de zeilen nog op heeft ze de rotsachtige bodem geraakt en is deels gezonken. “Ik hoopte dat ze ergens een zachte strandlanding zou maken. Ze is volledig verwoest. Het enige dat ik nu nog over heb is de kleding dat ik aan heb”. 

Verplichting

Nu volgt de lastige taak: het afhandelen van de boot, welke van zijn grootste vorm van vrijheid is getransformeerd in een enorme verplichting. “Ik had mijn boot niet op een meer afgelegen plek kunnen laten zinken als op deze uithoek van de Caribische zee. Maar bovenal ben ik blij dat ik het gered heb. Bezittingen komen en gaan. En het was een geweldig reis tot nu toe”.

Nieuw plan

John vertrok drie jaar geleden vanuit Griekenland. Het doel was om Julieta terug naar Australië te brengen. Met zijn nieuwe paspoort keert hij per vliegtuig terug naar huis om familie en vrienden te weerzien. Een vriend van John organiseert een inzamelingsactie voor John Deer.

John is te volgen via Instagram

Tekst: onze correspondent overzee: Greetje Tops, Black Moon
Foto’s: John Deer