Wat heb jij aan boord om aan te tonen dat jouw boot daadwerkelijk jouw boot is? In vrijwel elk ander land ter wereld is een registratie verplicht. Behalve in Nederland. Om toch aan te kunnen tonen dat je de eigenaar bent van de boot waarop je vaart, zijn er meerdere mogelijkheden. De officiële zeebrief (met teboekstelling in het Kadaster) en het in een beperkt aantal landen geaccepteerde ICP. Of het nog minder officiële, maar in de praktijk goed werkende bootpaspoort.
We vroegen vertrekkers die nu op reis zijn. Enkele reacties: “Elke vorm van registratie werkt buiten de EU, of het nu ICP, Zeebrief of het Blauwe Pinquin bootpaspoort is. Binnen de EU werkt het ICP goed in de landen die het accepteren, de overige landen heb je de Zeebrief nodig. Je moet in elk geval iets kunnen tonen.”
Duurste maar beste: Zeebrief
De Zeebrief is een oorspronkelijk voor koopvaardijk bedoeld document waarmee je de Nederlandse vlag mag voeren. Daarvoor wordt je boot onder andere ingeschreven in het Kadaster en ontvang je een fysiek merkteken aan boord van de boot, waardoor de boot ook daadwerkelijk aan de papieren gekoppeld kan worden. Het aanvragen van de Zeebrief loopt via Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) en omvat meerdere onderdelen. Een nationaliteitsverklaring, de Zeebrief, een teboekstelling bij het Kadaster en de door het Kadaster aan te brengen brandmerk op de boot. ILT regelt het contact met het Kadaster.
Aanvragen Zeebrief
Het aanvragen van een Zeebrief kan in principe van over heel de wereld, maar het brandmerken door het Kadaster moet altijd aan boord gebeuren. De kosten voor het invliegen van de werknemer van het Kadaster betaal je als aanvrager. Bedenk dus bij voorkeur vóórdat je vertrekt of je een Zeebrief wilt aanvragen. Je kunt op de website van ILT een zeebrief aanvragen.
Zeiler in Spanje: ‘Het Kadaster heeft in de afgelopen jaren regelmatig meegedacht met eigenaren wiens boot in het buitenland lag en ter plaatse inspectie nodig hadden. Door handig plannen werden meerdere jachten in Spanje ineens geïnspecteerd, waardoor de kosten konden worden beperkt.’
Kosten Zeebrief
Een Zeebrief en de bijbehorende en/of benodigde documenten kosten bij elkaar 972 euro. Dat is opgebouwd uit – bij ILT te verkrijgen – een nationaliteitsverklaring à 216 en de Zeebrief à 206 euro. Kosten voor teboekstelling en brandmerken (boot in NL) door het Kadaster zijn 550 euro.
Meetbrief niet nodig?
En de meetbrief dan? Die staat wel op het lijstje bij ILT. Een vertrekker wees ons erop dat er door ILT onterecht wordt gesuggereerd dat een meetbrief noodzakelijk is voor het aanvragen van een Zeebrief. (De vertrekker maakte succesvol bezwaar tegen het ongevraagd leveren en factureren van de meetbrief.) De verplichting tot meetbrief is gekoppeld aan de verplichting tot teboekstelling. Bij vrijwillige teboekstelling is de meetbrief niet nodig, schrijft ook ILT op haar website.
Een opvallende reden om voor de Zeebrief te kiezen onder vertrekkers: “Mijn vrouw en ik staan allebei met naam op de Zeebrief als eigenaar. Gebeurt er iets met mij of andersom, dan kan de ander zonder problemen verder met de boot.”
Betaal niet teveel
Sommige bedrijfjes maken handig gebruik van de ietwat onoverzichtelijke Zeebrief-aanvraag, door een aanvraagservice aan te bieden. Het voorgerekende bedrag kan oplopen tot bijna het dubbele van wat je zelf zou betalen, nog los van de soms terugkerende jaarlijkse servicekosten. Vraag de Zeebrief zelf aan bij ILT.
Goedkoop maar beperkingen: ICP
Het Internationaal Certificaat Pleziervaartuigen (ICP) werd ooit bedacht om te dienen als eenvoudig eigendomsbewijs voor Nederlandse plezierjachten binnen Europa. In de meeste Europese landen is het verplicht een eigendomsbewijs te kunnen overleggen, maar omdat registratie in Nederland niet verplicht is, ontbreekt een eigendomsbewijs vaak. Een groot aantal, maar niet alle Europese landen accepteerden het ICP officieel.
Misbruik ICP
Een aantal jaar geleden kwam het meerdere malen negatief in het nieuws. Zie ook ‘Officieus registratiebewijs ICP zorgt voor tumult‘. Het ICP bleek in de praktijk te worden gebruikt als nationaliteitsbewijs. Een schip dat regelmatig bootvluchtelingen in Italië aan wal bracht, maakte gebruik van het ICP en leek daarmee onder Nederlandse vlag te varen. De Italiaanse overheid, die niet gediend was van actief aan wal zetten van vluchtelingen, sprak de Nederlandse autoriteiten erop aan. Die wees vervolgens op de officiële status van het ICP en accepteerde geen verantwoordelijkheid voor het vluchtelingenschip.
ICP niet meer gedoogd
Om gedoe te voorkomen werd op het ICP bij het kopje ‘nationaliteit’ de term ‘non-applicable’ aangebracht (zie ‘ICP aangescherpt‘). Die wijziging was voldoende om Nederlandse jachteigenaren, wiens ICP in Italië tot dan toe gedoogd was, in de problemen te brengen. Er gingen jachten aan de ketting. Nader onderzoek wees uit dat ook malafide organisaties gebruikmaakten van het makkelijk te verkrijgen ICP. Ook in Spanje en Portugal, waar het ICP tot dan toe werd gedoogd, werden de controles strenger.
Vertrekkers: “Wij dachten, wat duur, zo’n Zeebrief, en kozen voor het ICP van het Watersportverbond. Werkte overal; we zijn nu in Nieuw-Zeeland.” Maar ook “De Italiaanse Guardia di Finanza controleert streng en maakt geen grapjes. In Spanje en Portugal wordt ook gecontroleerd, maar minder streng.”
Aanvragen ICP
Inmiddels zijn de regels rondom het aanvragen van een ICP veel strenger geworden om misbruik te voorkomen. Je kunt op de website van het Watersportverbond een ICP aanvragen. Kosten: € 55,50 voor niet-leden, € 37 euro voor leden.
Alternatief: Poolse vlag
Sinds de moeilijkheden rond het ICP is de mogelijkheid naar voren gekomen om een Poolse registratie aan te vragen, waarmee je onder Poolse vlag kunt varen. In onder andere Spanje, Italië en Griekenland, waar bootbezitters aan veel regels onderhevig zijn, is de Poolse registratie erg populair. De regels voor het aanvragen ervan lijken zeer ruim en de genoemde kosten zijn 400 à 500 euro.
Populair bootpaspoort
Zonder zeebrief, met ICP, vertrokken Ben en Annemiek Rutte met hun Victoire 34 Blauwe Pinquin zo’n 15 jaar geleden op reis. Vanuit de wens een officiëler ogend en completer document te kunnen tonen bij buitenlandse autoriteiten, maakte Annemiek het bootpaspoort. Het heeft nergens een officiële status, maar in de praktijk werkt het in heel veel landen buitengewoon goed.
Tips van vertrekkers
– Soms moet je het originele document inleveren. Regel gewaarmerkte kopieën of meerdere goede kwaliteit kleurenkopieën, daar red je het vaak mee.
– Zorg ervoor dat je scheepspapieren netjes, in orde, bij elkaar zitten. Goed geregeld levert goede wil.
De aanvraag van een teboekstelling en zeebrief verloopt via het kadaster i.p.v. via het ITL, zoals in het artikel staat beschreven. Het kadaster coördineert de verdere procedure met het ILT. Voor een nieuwe aanvraag is het aan te bevelen zelf langs te gaan bij het Kadaster afdeling Schepen in Rotterdam. Ze verifiëren direct ID’s en controleren de documenten. Zeer behulpzaam team.
Exact, de aanvraagprocedure loopt via het Kadaster. Het enige contact dat je met ILT hebt is de factuur die je van hen krijgt. Jammer dat dit tot tweemaal toe niet juist in het artikel staat.
Wat er ook niet in staat is dat als je de benodigde documentatie per post opstuurt, je ook een legalisatie van iedere handtekening nodig hebt. Dat kan via de gemeente of via een notaris, de kosten verschillen sterk. Mijn ervaring was dat mijn gemeente veruit de goedkooptste optie bood.
Goeiemorgen, vaar zo rond de 15 jaar met het penguin document ,de jaren daarvoor met ic , maar bij bezoek aan Nederland deed de anwb dat niet meer.heb geteld en 60 Landen mee in en uitgeklaard tot nu toe.
Gaat perfect overal en ziet er ook nog eens erg mooi uit.
Mijn opinie is dat wanneer Niemand zegt , wíe een bootregistratie-bewijs moet maken , je het dus gewoon zelf kan doen.
Bedankt × 60 Blauwe Penquin ( ooit kwamen we elkaar tegen op de hiswa te water toen ik eens in Nl. was ) groetjes van mijn vaste plekje ,Ogea island
Het is drie jaar geleden, dat ik een zeebrief heb aangevraagd en de aanvraag 2x retour heb gekregen. Onder meer moest ik tot op de Euro aantonen dat de boot daadwerkelijk betaald was. Dat lukt niet meer met bankafschriften, maar gelukkig kon de vorige eigenaar me na 11 jaar nog een briefje sturen dat hij de volledige aankoop som had ontvangen.
Wat een helder artikel. Ik lees dat de meetbrief niet verplicht is. Tijdens onze wereldreis vinden de meeste instanties de meetbrief interessanter dan de zeebrief. Op de zeebrief staan geen afmetingen. Wij hebben indertijd de meetbrief “verplicht” gekocht. Maar we zouden het nu vrijwillig nog steeds doen.
Vaarbewijs, kustnavigatie, zeevaartschool papieren. Anders boot OK, maar je mag niet meer uitvaren in veel landen. Wel als huurder, maar niet als eigenaar heb ik gehoord.
Wat bedoel je ? De tekst verward je bedoeling denk ik
Na wat discussies op de de Azoren over mijn oude ICP heb ik een zeebrief aangevraagd. Maar daarna heeft geen enkele Europese autoriteit meer om eigendomspapieren gevraagd.
Ik wil wel een compliment maken aan de mensen van het Kadaster in Rotterdam. Ik ken geen overheidsinstelling die zo snel, publieksvriendelijk en benaderbaar is. Ze denken met je mee en helpen je gelijk in een persoonlijke intake als je bij hun langs komt. Ook is het Kadaster telefonisch goed bereikbaar. Allemaal geweldige service die bijna on Nederlands is geworden.
100% mee eens, contacten met het Kadaster waren top!
Toegankelijk, servicegericht, meedenkend, vlot.
Bovendien werd het fysieke branden in Spanje goed gecoordineerd uitgevoerd, waardoor de extra kosten herl beperkt bleven.
Inderdaad, waar vind je nog zo’n organisatie?
John Horn
In Griekenland – ons zeilgebied – wordt het ICP niet officieel erkend. In de praktijk levert dat niet echt een probleem op. Papieren worden in vrijwel elke haven gecontroleerd door de degene die havengeld int, niet door de Griekse Portpolice.
Voor de havendienst lijkt het actuele verzekeringsbewijs met de juiste dekkingen belangrijker dan het ICP.
Ook wij besloten tot het aanvragen van een Zeebrief. Inderdaad wat werk en kostbaar, maar als je bedenkt wat je er mee voorkomt, is het echt meer dan waardevol.
En zeg nou zelf, het gaat toch om jouw boot……
Ook wij besloten om de zeebrief te regelen. Het is in elk geval een waardevol eigendomsbewijs en het werd in Engeland en Ierland bij voorbeeld door officiële instanties direct geaccepteerd. Een bijkomend voordeel was het aanbrengen van de ‘dots’ die met een speciaal apparaat uitgelezen kunnen worden en bevestigen wat de zeebrief vermeld. Niet goedkoop, maar wel het beste wat je kunt hebben bij varen over de grens.
Hoi zeilers,
Ik heb mijn boot in 1991 gekocht en had voor een deel een financiering nodig. Bij de Rabobank in Vlissingen kon ik een scheepshypotheek krijgen . Daarvoor werd de boot in geschreven in het binnenvaart kadaster. Ik heb dan ook een officieel brandmerk met een officieel nummer. Dit was heel wat goedkoper dan een zeebrief.
Met dit document vaar ik al sinds 1996 wereldwijd rond en overal waar ik geweest ben wordt het geaccepteerd.
Weet niet of dat nog mogelijk is.
mvgr
Wij hebben een zeebrief die we in het begin van onze reis gebruikten. Tot we in Portugal de vraag kregen of we niet dat kleine bewijs hadden.
Daarna gebruiken we altijd het Blauwe Pinguin bootpaspoort.
Inmiddels zijn we daarmee 6 jaar onderweg en tot Puerto Williams in Chili gevaren.
Wij liggen al enige jaren permanent in zuid Frankrijk en zwerven elke zomer langs de riviera.
Nu willen wij ook wel eens een trip naar de Balearen maken, maar durven het risico (met uitsluitend ICP) niet aan.
Heeft iemand recente ervaring hoe Spanje hiermee om gaat?
Afgelopen jaar is een zeilschip in Lezardrieux (Bretagne) weken aan de ketting gelegd omdat het ICP ook in Frankrijk niet erkend werd, het werd een duur grapje, spoedregistratie en invliegen van een keurmeester voor het brandmerken.
Over Spanje hoef je al helemaal niet te twijfelen, als je een serieuze controle krijgt zijn ze genadeloos ten aanzien van het ICP. Er van uitgaan dat er geen controle komt zou ik persoonlijk niet doen, het gaat om een kostbaar bezit, financieel leed en veel tijd als je door de mand valt.
Het noemen van de mogelijkheid, door een zichzelf respecterend tijdschrift als Zeilen, dat een zelfgemaakt documentje (het zgn pinquinpaspoort) ook een optie is, begrijp ik niet. Dat je er meestal wel mee wegkomt wil niet zeggen dat je er niet ernstig mee in problemen kunt komen, zeker totdat je Europa achter je hebt gelaten, en als je pech hebt verder weg nog veel dieper in de ellende.
De zeebrief is de enige manier om je kostbare bezit officieel te registreren, na alle kosten die je hebt gemaakt is dit de meest zinvolle uitgave die je kunt doen als je plannen hebt om te ‘vertrekken’.
Een pracht initiatief dat blauwe pinquin bootpaspoort.
Al zie ik daar toch nog wel een klein verbeterpuntje.
Je zou nog de unieke combinatie NL + PostCode + Huisnummer kunnen vermelden. Dat mag ook van een briefadres zijn als je op je boot/schip woont zonder eigen koop- of huurhuis. Bij een echtpaar beide namen als eigenaar vermelden, je weet nooit of je eens alleen verder moet in een (medische) nood situatie.
Eventueel ook nog de VHF marifoon Call Sign = Radio Roepnaam = ATIS en MMSI nummers vermelden, en een ENI als je die hebt. Ook dat maakt je schip uniek.
En ja, je kunt nog steeds een NL Binnenvaart Kadaster registratie aanvragen, ook voor pleziervaartuigen. Dan heb je ook gelijk een ENI voor het via VHF marifoon melden aan binnenvaartsluizen, staat professioneel, helemaal als je je vooraf digitaal aanmeldt via het softwarepakket BICS.
Een MeetBrief hoeft wettelijk alleen als het cumulatieve laadvermogen (inhoud alle tanks) meer is dan 10 m3. Zie Burgelijk WetBoek 8 artikel 785.
Heb ik nog een ander vraagje, hoe verzin je dat andere unieke documentnummer?
Hoe en uit welke onderdelen heb je dat samengesteld?
En ja watermerken is ook gaaf.
Nautische ICT electro groeten van een gepensioneerde beroepsbinnenvaartschipperszoon.