Windmolens, plezier en mooi zeilen

Windpark Fryslân diende op zaterdag 5 oktober als het decor van de Windmill Cup. Bijna 170 wedstrijdjachten, aken, platbodems en toerjachten met in totaal zo’n 1000 bemanningsleden legden 26 mijl af. Drie deelnemers kijken terug op een zeer geslaagde (en gezellige) tweede editie van de Windmill Cup en praten ons bij over hun ervaring.

De zeilrace, verdeeld over zeven klassen, werd georganiseerd door de Koninklijke Watersportvereniging Sneek. Onder een strak blauwe lucht met een warm zonnetje en windkracht 2 vanuit het zuidoosten werd de wedstrijd gezeild. In Stavoren werden de trossen losgegooid om te starten aan de wedstrijd die de vloot dwars door het grootste windpark ter wereld in een binnenwater voert.

Gerben Bos, voer double handed met zijn vrouw en kwam als eerste binnen
Jan Zaaijer, voer in de SW toerklasse, kwam als 28e binnen
Minke Docter, voer in de SW toerklasse, winnaar van het damesklassement

Waarom wilde je aan de Windmill Cup meedoen?

Gerben: “De organisatie is in handen van de voormalige Nacht en Ontij-organisatie. Zij zijn gevraagd door de exploitant van het windmolenpark om een nieuw en gezellig evenement te organiseren. Dat is ze zeker gelukt. Uniek aan deze wedstrijd is dat het door het windmolenpark gaat waar de wind behoorlijk wordt verstoord. Daar heeft iedereen mee te maken en dat maakt het uitdagend.”

Jan: “Ik deed mee om samen met lotgenoten te genieten van een zeilwedstrijd en om weer oude vrienden te ontmoeten. Iedereen, zowel nieuwkomer als oude rot, wordt met open armen ontvangen. Dat is fantastisch. En bij deze wedstrijd speelt lol maken een heel grote rol. Het is gewoon een geweldige seizoen afsluiting. Tradities zijn belangrijk.”

Minke: “Ik heb een aantal jaren meegedaan met de Nacht en Ontijrace, als bemanning en later op eigen kiel. Dat vond ik altijd erg gezellig. De Windmill Cup had ik vorig jaar gemist en ik was benieuwd naar het evenement. En dat was erg geslaagd.”

Hoe kijk je terug op je deelname?

Gerben: “Mijn vrouw Hadewey en ik kijken heel goed terug op de wedstrijd. We kwamen als eerste van alle deelnemers over de eindstreep. Het was voor het eerst dat we op deze manier double handed in een wedstrijd met elkaar zeilden. Vorig jaar hebben we ook meegedaan, maar toen was het op een andere boot en draaide het meer om de gezelligheid.”

Jan: “Ik kijk terug op een prachtig evenement, dat ik heel positief heb ervaren. Het enige wat ik jammer vond, was dat sommige deelnemers niet hun mond konden houden tijdens het welkomstwoord van de voorzitter. Hierin werd onder andere de wedstrijdbaan toegelicht en het weer besproken. Tijdens de vorige Windmill Cup, Nacht en Ontijraces en andere wedstrijden was het wel altijd stil. Dit keer hadden sprekers soms moeite om het geroezemoes te overstemmen en dat vond ik jammer. Dat moest me toch even van het hart.”

Minke: “Het is gewoon fantastisch om zoveel boten en zeilliefhebbers bij elkaar te hebben en samen te genieten van het zeilen, de strijd op het water en de gezelligheid en muziek op de wal. Tijdens onze wedstrijd hadden we mooi strijd met een zeeton en een loper: eerst onder spinnaker en daarna aan de wind. Bij die ministrijd zijn we voor de een en achter de ander geëindigd.”

Wat is de charme van de Windmill Cup?

Gerben: “Het is een heel laagdrempelig evenement. De Windmill Cup is niet alleen gericht op de échte wedstrijdzeiler, maar juist ook toerzeilers zijn welkom. Bij heel veel andere wedstrijden is dat niet het geval. Dan bestaat het wedstrijdveld vaak uit veel minder deelnemers dan dat nu het geval was. Ik zeil ook vaak wedstrijden in Scandinavië en ook daar heerst die no nonsense-sfeer, ‘Kom met je boot een lekker wedstrijdje varen’ en dat trekt een veel breder publiek aan. Er zijn weinig drempels om mee te doen aan de Windmill Cup. Het walprogramma mocht er ook zeker zijn. Samen borrelen op de steiger en een feestje met leuke bands. Het is gewoon in zijn totaliteit een erg leuke formule. Ook een compliment voor de havenmeesters van Stavoren. Zij hadden het allemaal top voor ons geregeld.”

Jan: “Ik vind de charme van het evenement dat je een wedstrijd zeilt tussen de windmolens. Normaal gesproken zul je niet snel zoiets doen. Daarnaast is zeilen in de herfst prachtig. De sfeer was geweldig, vriendschappelijk maar met competitief element. Sommige schippers waren heel fanatiek. Buiskappen, reserve ankers en zelfs reddingsvlotten werden van boord gehaald om zoveel mogelijk ballast te verminderen. Ik voer mee in de Toerklasse met onze Trintella 42. We startten als nummer 77 en zijn uiteindelijk toch maar mooi als nummer 28 geëindigd. Vorig jaar eindigde ik op het podium. Toen bleek er alleen een foutje te zijn gemaakt en was ik toch vierde geworden.”

Wat was voor u een leuk moment tijdens de wedstrijd?

Gerben: “Die vraag laat ik Hadewey beantwoorden.” Hadewey: “Zelf heb ik niet veel serieuze wedstrijdervaring, dus ik vond dit ontzettend leuk. Ik vond vooral de start spannend, dat je zo de tijd ziet aftikken. En wat ik ook heel mooi vond, was dat wij voor de windmolens onder spinnaker veel toerboten inhaalden. Dat was erg gaaf om te zien.”

Jan: “Dat de vega Voordekker langskwam met broodjes warme worst. En even later, na ruim vijf uur varen en opperste concentratie, dat we de finishlijn bereikten.”

Minke: “Elly Sonnega (mijn bemanning) en ik hadden ons ook als doel gesteld de andere vrouwenboten in te halen en dat is gelukt. Als er een prijs is moet je er ook om strijden vinden wij. Nog mooier is het om veel meer vrouwenteams op het water te hebben: dus bij deze onze oproep om vooral te starten en mee te zeilen met je vriendinnen, zussen, schoonzussen, tantes, etc.”

De volledige lijst met uitslagen vind je hier.

Omslagfoto: © Klaas Wiersma