Haar zoon Kyle moest nog twee worden toen topzeilster Carolijn Brouwer (41) besloot om met Team SCA aan de Volvo Ocean Race 2014-15 deel te nemen. Inmiddels is het mannetje 3,5 en begint mamma aan de negen maanden durende oceaanrace. Dat vergt een waterdichte organisatie en veel vertrouwen in de achterban. Alleen dan kan mamma de wereldzeeën bedwingen.
“Ik denk dat ik voor het eerst kan zeggen dat ik iets heel erg goed heb geregeld”, aldus Brouwer. “Dat heb ik een beetje aan familie De Ridder te danken, aan Dirk en zijn vrouw Helena. Mijn partner Darren en Dirk zaten met Team Oracle voor de America’s Cup in San Francisco. Ik zat nog in de selectie voor Team SCA en ging met Helena koffie drinken. Zij vroeg me hoe ik het met Kyle zou gaan doen. Daarover had ik toen nog niet nagedacht. Zij zei tegen mij: “Als je het haalt, zorg dan dat je het goed regelt”. Zij stelde vervolgens haar vroegere nanny Anita Hoekstra uit Joure voor. Die kans heb ik gegrepen en ze is voor mij echt goud waard. Ze heeft zeven jaar bij een kinderdagverblijf gewerkt en heeft veel gereisd met de familie De Ridder. Ze weet dus wat het is om met kinderen in verschillende landen in hotels te leven.”
“Als Anita iets overkomt of ze beslist halverwege de race ermee te stoppen, dan moet ik ook ophouden. Zo waardevol is het wat ze voor mij en Kyle doet. Daarnaast steunt Darren mij enorm. Hij past zo ongeveer zijn hele, olympische schema aan mij aan. Hij heeft uiteraard wel zijn eigen voorbereiding naar de Spelen toe, dus voor hem is Anita eveneens belangrijk.”
Cruciaal
Het vertrouwen in Anita is momenteel cruciaal in de levens van Kyle en zijn ouders. Brouwer: “Kyle en Anita vinden elkaar fantastisch, daardoor kan ik met een gerust hart weg. Ik weet dat hij de opvoeding krijgt, die hij nodig heeft. Anita organiseert niet alleen Kyle’s leven, maar ook dat van mij. Zij neemt zo’n last van mijn schouders. Zodra ik op de boot stap en de trossen gaan los, ben ik aan het zeilen. Dan ben ik gefocust en kan ik mijn job goed doen, omdat ik weet dat Kyle in goede handen wordt achtergelaten.”
Bij elke stopover zullen Kyle en Anita op de kade staan. “Bij het afscheid nemen probeer ik juist te denken aan de aankomst. Die is dan nog veel mooier. Met Newport was dat echt gaaf. Dat was onze oefen trans-Atlantische oversteek en toen dacht ik: “Nou dan ga ik met mijn familie oefenen”. Darren en Kyle zijn daarheen gevlogen, ook al waren we er maar zes dagen. Kyle stond daar dus om half 12 ’s avonds op de kant, slapend op Darren’s schouder. Darren maakte hem wakker en hij was de enige die stond te brullen ‘mummy’. Iedereen om hen heen was helemaal stil en hij gilde de boel bij elkaar. Ja, daar doe je het voor. Wij gaan die boot echt harder laten varen om zulke dingen mee te maken.”
“Anita is heel goed in Kyle voorbereiden op het afscheid en wij worden daar ook steeds beter in. Je kunt niet ineens zeggen dat mamma weggaat. We beginnen al een week van te voren. Tot nu toe heeft Kyle niet gehuild bij ons vertrek. Hij heeft enkel gezwaaid en ‘dag mamma’ geroepen.”
Home video
Om Kyle zich zoveel mogelijk te laten herinneren van deze bijzondere periode, hebben zijn ouders het volgende bedacht: “Hij is heel jong, maar we zijn veel met GoPro’s en camera’s bezig. Ik weet zeker dat als hij nu terugkijkt naar de video van toen hij in San Francisco 2 werd, weet hij alles nog. Hij speelt de video’s graag terug. We hebben Anita een GoPro gegeven om de wereld mee rond te gaan en haar verantwoordelijk gemaakt om Kyle op beeld te zetten.”
De afgelopen achttien maanden reisde Kyle tussen Lanzarote, waar Team SCA zijn trainingsbasis had, en San Francisco, waar pappa met de America’s Cup bezig was. Tussendoor bracht hij tijd door bij zijn Nederlandse en Australische families. De komende negen maanden staat een heuse wereldreis op programma. Dat is niet niks voor een peuter. Brouwer over wat ze hoopt dat hij van deze periode meeneemt in zijn verdere leven: “Hij heeft nu al zoveel meegemaakt op zoveel verschillende plaatsen. Hij spreekt half Spaans, omdat hij op Lanzarote naar de lokale crèche ging. Hij komt allerlei mensen tegen en past zich daardoor makkelijk aan. Ik ben er heilig van overtuigd, en ik probeer niets goed te praten, dat hij door dit mee te maken een rijker mannetje als persoon wordt. Wat wij hem nu bieden, is uniek. Ook al is hij erg jong, ik weet zeker dat hij hier iets aan gaat hebben.”
Tegelijkertijd heeft zijn komst een nog completere topsporter van zijn stoere mamma gemaakt: “Als ik het even niet meer zie zitten, heb ik tot nu toe geprobeerd om aan Kyle te denken. Op zo’n moment ga ik met mijn gedachten helemaal uit het zeilen of wat het probleem is, om zo afleiding te zoeken. Je kunt niet van boord stappen om kort iets anders te gaan doen. Je moet het daar oplossen en dat doe ik dus door aan Kyle en onze leuke dingen samen te denken. Als ik dan in mijn bunk lig, krijg ik weer een glimlach op mijn gezicht.”
Tags: Carolijn Brouwer Last modified: 22 april 2021
Wel eens zo’n uitvoerig artikel gelezen over de mannelijke racezeilers en hun kind? Of komt dit artikel uit de Libelle?
Dag Anne,
Ja hoor, kijkt u maar eens bij onderstaande links. Het is een driedelige serie interviews met een aantal Volvo Ocean Race-zeilers en hun kind: https://www.zeilen.nl/nieuws/zo-vader-zo-zoon-zeilen-staat-bovenaan-bij-familie-verbraak
https://www.zeilen.nl/nieuws/vader-gerd-jan-poortman-negen-maanden-van-huis