Blog Anna Noord: toch naar de wadden

Genietend lopen we hand in hand over het strand. Ik buk me en raap een schelpje op. “Grappig hè, dat je hier een schelpje vindt?” Wietze staat z’n gezicht in het zonnetje te koesteren en lacht: “Wie had dat gedacht, dat we hier zouden lopen. Krijg je toch nog je zin”.  Lachend slaan we onze armen om elkaar heen en genieten van het mooie weer. Het helmgras op het duin beweegt zachtjes in de wind, daarachter zie ik de mast van onze Anna Caroline.

Bootproppen

Bootproppen om een verjaardag te vieren

Het kleine oproepje in de Facebookgroep Kerst op Terschelling had grote gevolgen. Al snel kwamen er boten Enkhuizen binnen gevaren die om allerlei redenen besloten hadden om niet naar Terschelling te gaan. Het weer was wel de grootste gemene deler in de besluitvorming. In de kalme beschutting van de gemeentehaven in Enkhuizen bleek een heel gezellige club mensen samen te klonteren. Het bruiste en gonsde van de activiteiten. De wandeltentoonstelling ‘Zuiderzeelicht’ in het Zuiderzeemuseum was prachtig; al snel had iedereen kaartjes geboekt. Ook een optreden van een band in de brouwerij was een hit. Het kletste zich op de een of andere manier rond want toen ik in een winkel stond, kreeg ik de vraag: “zit jij ook bij die groep zeilers die niet naar Terschelling gegaan is?” Toen ik bevestigend knikte, kreeg ik een hele stapel toeristische gidsen mee om uit te delen.

Lachend zei Wietze op een gegeven moment: “We zijn een soort socialites geworden: hier drinken we koffie, daar thee en vervolgens is er nog een verjaardag te vieren op een andere boot”. Alle gezellige bijeenkomsten waren vaak staaltjes ‘bootproppen’: bij ons aan boord bleken acht mensen te passen, op een andere boot werd dat aantal nog flink overtroffen. Reisverhalen van gedane reizen, dromen van lange reizen en plannen voor komende zomer: heerlijk om alles te horen en het tintelende enthousiasme te voelen.

Knusse kajuit

Wat ons opviel: van deze groep wonen relatief veel mensen aan boord, net als wij. En dat geeft altijd weer een bijzondere serie gespreksonderwerpen. Wie anders praat bij de koffie over de beste luchtdrogers voor aan boord? We gaan graag op bezoek bij andere boten om slimme dingen te leren. Zeker in de winter is er altijd wat op te steken over hoe je de boot warm en vochtvrij houdt. De kajuit op de AIM is het toppunt van knusheid. “Ja, we konden een partijtje schapenvachten kopen” legt Brend uit. Heerlijke donzige zachtheid onder je voeten en in je rug. Met een kopje thee in je hand kom je daar nooit meer weg. Op de Willem Johannes blijkt een geluidsstudio te zitten. Stomverbaasd kijken we er naar. “Ja, ik ben stemacteur en ik neem podcasts op” grinnikt Patty-Lou. “Gaat prima, zo op de boot”. Bij ons aan boord is de onverwacht goed werkende raamfolie een dankbaar onderwerp van gesprek. En zo pikt iedereen bij elkaar wat nieuws op.

De vrolijke stemming onder de steeds groeiende groep zeilers is aanstekelijk, maar de grote vraag is: hoe gaan we de jaarwisseling vieren? De regen komt al dagen met bakken uit de lucht, dus iets buiten doen wordt lastig. De groep is inmiddels zo groot dat het zelfs op drie boten niet zou passen. Ik stel de vraag aan Barend, die goede connecties heeft in Enkhuizen.

Gezellig borrelen bij VMG Yachtbuilders

Sleutel

Nog geen twaalf uur later staan Wietze en ik ongelovig in een schitterende bedrijfsruimte van VMG Yachtbuilders. Tim, de charismatische eigenaar, haalt de sleutel van de voordeur van z’n sleutelbos. “Hier, veel plezier vanavond. Morgen overleggen we wel even hoe de sleutel weer bij mij terug komt”. We praten over zijn werk in de jachtbouw en over hoe leuk Enkhuizen is. Na een korte uitleg over de lichtknopjes en andere praktische zaken, beent hij terug naar zijn auto. “Fijne jaarwisseling!” We staan paf over zoveel gastvrijheid en enthousiast gaat het bericht naar de andere boten.

Vuurwerk boven Enkhuizen

En, zoals verwacht, staat iedereen een paar uur later klaar met tassen vol lekkers, drankjes, spelletjes en de rest. Het wordt een onvergetelijke avond die razendsnel voorbij vliegt. Om half twaalf ruimen we alles op en lopen naar de haven. Het vuurwerk is schitterend en de gespreksstof is nog lang niet op. Het gaat tot in de vroege uurtjes door.

Prachtig

Zonsopkomst op de laatste dag van het jaar. Credit B. Vlaanderen

Op nieuwjaarsdag gooien de eerste boten spijtig los. Getoeter, geschreeuw en gezwaai alsof we oude vrienden gedag zeggen. Wij blijven nog een dagje liggen om na te genieten van alle gezelligheid en de saamhorigheid in deze zo bijzondere groep mensen die totaal onverwacht bij elkaar kwam. Tim krijgt de sleutel en duizend bedankjes terug en we wandelen de korte nacht van ons af op de vestingwallen van Enkhuizen.

Op twee januari gaan we weer op pad. En nu staan we dus op dat strand, nog helemaal rozig van de onverwacht leuke tijd die we gehad hebben. Een vrijwilliger van Natuurmonumenten loopt voorbij: “Heerlijk hè, weer zo’n topdag op de Marker Wadden”. We knikken en lopen grinnikend verder.

Toch nog op de Wadden

Lelystad, eerste week januari 2023

Nog meer verhalen lezen over de avonturen van Wietze en Janneke? In de Zeilen webshop vind je hun leuke boek: https://www.zeilen.nl/product/nieuwsgierigheid-als-kompas/

Meer vertrekkersverhalen? Lees alles van Black Moon, Sailors for Sustainability en bekijk de vlog van Yndeleau.