Vendée Globe

Heerema: “Die 1000 mijl loop je nooit meer in”

14:40

Sailing aerial images of the IMOCA boat No Way Back, skipper Pieter Heerema (NL), during training for the Vendee Globe 2016, off Belle Ile in South Brittany, on October 6, 2016 - Photo Jacques Vapillon / No Way Back Images aériennes de No Way Back, skipper Pieter Heerema (NL), lors d'un entrainement solo pour le Vendée Globe au large de Belle-Ile, le 6 Octobre 2016 - Photo Jacques Vapillon / No Way Back
Foto: Jacques Vapillon / No Way Back

Foto: Jacques Vapillon / No Way Back

*Tring*

Een +870-nummer belt. Het ‘landnummer’ van een Inmarsat satelliettelefoon. Dat moet hem zijn. Een vervormde stem groet mij, op de achtergrond slaan golven tegen een scheepsromp. Pieter Heerema is niet te verstaan en belt terug. “Nu zonder de koptelefoon. Kun je mij nu verstaan? Ik hoor jou nu erg slecht, je moet langzaam praten.”

Rugpijn afgezwakt

De eerste nacht van de Vendée Globe ging de eerste Nederlandse deelnemer, Pieter Heerema, ongenadig door zijn rug, maar inmiddels gaat het beter. “Met mezelf gaat het goed en daar ben ik heel erg blij mee, die rugpijn was een vreselijke kwelling. Ik moest mezelf door de kajuitingang achterstevoren op de kuipvloer laten zakken. En dan kon ik met moeite opstaan. Ik moet nu nog wel oppassen dat ik er geen kracht mee zet.”

“Ik voel me prima, ondanks de hitte en het beuken van de boot slaap ik goed en ook voldoende. Alleen eten maken blijft een probleem. Ik vind dat sowieso niet leuk om te doen, maar in een boot die op de kop staat en waar alles door de lucht vliegt is het zeker niet fijn.”

Beperkt contact

Mag je, zoals je nu praat, eigenlijk ook contact hebben met de andere deelnemers? “Ik stuur wel eens een mailtje als ik in de buurt ben bij anderen, maar geen uitgebreide. Je mag best contact hebben over het weer, maar je mag niet in precieze termen praten. Hulp is niet toegestaan.”

Warmte

Heerema is de luwe zone noord van de evenaar zo’n beetje gepasseerd. De kopgroep, waaronder de als eerst geplaatste Brit Alex Thomson (Hugo Boss), ligt bijna 1000 mijl voor op de achterhoede van zo’n 11 boten, waaronder Heerema’s No Way Back zich bevindt. “De wind is nu zuidoost, maar wel heel veel zuidelijk. Hij staat op de neus en ik hak al anderhalve dag aan de wind. Da’s geen pretje; de boot dreunt en kreunt en beweegt vervelend. Verder is het ongelofelijk warm, 30, 32 graden. En vochtig ook.”

Foto: Jacques Pavillon/No Way Back

Foto: Jacques Pavillon/No Way Back

Verwachtingen

Verloopt de wedstrijd een volgens de verwachtingen? “Ik vind het heel jammer dat ik zo ver achterin lig. Een paar honderd mijl op het totaal aantal dagen is niks, maar het is wel heel jammer dat de vloot zo uit elkaar getrokken is. Wij varen nu aan de wind, terwijl de kopgroep ruime wind met 22 knopen en spi kan varen. Die halen we nooit meer in. Jammer dat het zo gelopen is, want het is zo een heel andere race geworden. Zij konden nog net mee met die wind voordat de deur dicht ging voor de rest van de groep.”

“Wacht even, er komt een klein squalletje over. De wind kwam net boven de twintig knopen. Even buiten kijken.” Het wordt stil aan de lijn. Op de achtergrond hoor ik het ruisen van het water. Even later het gesteun en gekraak van een lijn die wordt gevierd of aangehaald. Daarna blijft het stil. “Ben je er nog? Er kwam even een squall over, de wind ging ineens van 15 naar 25 knopen.”

Voordeel

Heerema heeft als voordeel dat hij zo’n 100 mijl oostelijk ligt van de rest van het ‘peloton’. “We varen allemaal over dezelfde boeg, allemaal aan de wind. Doordat ik veel hoger lig, kan ik straks een klein knikje in de schoot voeren. Als het zo scherp blijft, zullen een paar moeite krijgen om Recife (op de meest oostelijke punt van Brazilië red.) te halen.”

Materiaal

“Of er dingen kapot zijn? De boot doet het vrij goed. Ik heb wel een kluslijst die ik ga doen als het wat rustiger wordt, maar op één ding na zijn dat geen grote reparaties. Het klemmechanisme van het roer doet het niet goed, waardoor het regelmatig omhoog klapt.”

De roeren van No Way Back beschikken over een beveiligingsklem. Slaat het roer ergens tegenaan, dan klapt het in zijn geheel op. Heerema’s bakboord roer klapt te vroeg op. “Daar heb ik de eerste paar dagen, tot zuid-Portugal, veel ellende van gehad. Toen was het allemaal hard varen over bakboord. Toen kwam door de druk het roer steeds omhoog, dus moest ik zeil en snelheid minderen. Nu vaar ik over stuurboord en heb ik er geen last van, maar om het te repareren heb ik heel rustig weer en vlak water nodig. Nu waait het te hard.”

Heerema is te volgen via de tracker op de site van de Vendée Globe.

 

Tags: , Last modified: 18 maart 2021
Sluiten