De meeste zeilers zouden voor geen goud een winter aan boord door willen brengen: te weinig plek, te koud en te onzeker. Toch zijn er in Nederland best een aantal mensen die bewust ervoor kiezen om op hun zeiljacht te wonen. Onze nieuwsgierigheid wint het van onze gêne en we bellen aan bij vier schepen: hoe is dat, wonen aan boord?
Naam: Jack en Yolanda Kramer Bootnaam Vita Nova
Type: Lagoon 400
Ligplaats: Zwervend/Randstad
“Ik haal je wel op bij het hek,” zegt Jack door de telefoon. Twee uur later stap ik uit mijn de auto aan het einde van de bosweg. Op het verlaten haventerrein zie ik Jack al aan komen lopen. “We liggen verderop, zie je.” Hij wijst naar de grote, witte catamaran aan het eind van de steiger. De achtertent gaat open. “Kijk, mijn werkbank. Ik heb de kuiptafel verwisseld voor een werkblad. Superhandig hoor!” Jack duwt de schuifpui open en gaat me voor de ruime salon in. Ik krijg een warm welkom van Yolanda. “Koffie?”
Met een druk op de knop staat er een lekker bakje op tafel. Jack vertelt: “In de weekenden ben ik nog veel aan het klussen. De vloerverwarming is net klaar. We hebben deze boot nu twee jaar en elke keer wordt ze een stukje completer. Catamarans zijn vooral gebouwd om in warme gebieden te varen; er zit nauwelijks isolatie in. Laat staan een kachel. Met beide drijvers en de salon in het midden heb je heel wat kubieke meters te verwarmen, dus voordat het overal een beetje behaaglijk is, ben je wel even bezig. Wat mensen vaak vergeten, is dat wij ten opzichte van een monohull veel meer koud oppervlak hebben: de wind waait er immers ook nog onderdoor.”
Jack en Yolanda aan boord van hun Vita Nova.
Toen waren we nog van de motorboten
“We kochten deze boot twee jaar geleden, in de buurt van Lissabon. Daarvoor woonden we acht jaar lang op een Dick Carter-ontwerp van 45 voet. Dat was onze eerste zeilboot,” lacht Jack. “Daarvoor woonden we op een 52 voets motorjacht; toen waren we nog van de motorboten. Dat veranderde toen we een paar dagen zeilles kregen met een Clever 23 in Friesland. We raakten besmet met het zeilvirus en verruilden de motorboot voor de Carter. Met die boot leerden we stapje voor stapje zeezeilen.
Toch was het nog behoorlijk spannend om de Lagoon na aankoop zelf naar Nederland te zeilen. Gelukkig vonden we via de Portugese makelaar een schipper die regelmatig Lagoons vanaf de werf naar Portugal bracht, en zo zeilden we uiteindelijk Vita Nova met zijn vieren naar Amsterdam. Dat was ideaal: op zee leer je de boot goed kennen en als er wat is, kun je terugvallen op een ervaren schipper.”
Zeilen 05/2019
Ben je benieuwd naar de rest van het verhaal van Jack en Yolanda? En wil je weten hoe de andere drie booteigenaren het ervaren om op hun boot te wonen? Je leest het in Zeilen 05/2019! Koop het nummer hier online in de webshop. De editie is ook tot en met woensdag 22 mei verkrijgbaar in de winkel.
Omslagfoto en foto’s: Peter Schermer en Jack Kramer
Tekst: Peter Schermer
Tags: Teaser, Wonen Last modified: 19 mei 2019
Prachtig. Een ultiem gevoel an vrijheid. Mits je je kan veroorloven zonder vast woonadres in Nederland te vertoeven. Namelijk naar mijn weten dien je dat te hebben in Nederland. Op welke wijze heeft dit echtpaar dat georganiseerd of betalen zij (principieel) geen belasting, etc. Daar ben ik erg benieuwd naar.
Ik zie dat veel mensen die op een (zeil)boot wonen een briefadres hebben.
Je kan je bij familie of kennis laten inschrijven als postadres, zonder ‘economisch bewoner’ te worden. Aan AOW, bijstand en gemeentelijke belasting veranderd er dan niets voor die persoon.
Ik droom ook van wonen op een (kleine) boot, maar ik heb nog een lange weg te gaan. Ik deel wel alles wat ik heb geleerd over wonen op een kleine boot op mijn blog: https://dieuwdieuw.nl/tiny-house-tiny-boat/