Verslag vanuit de Vendée Globe Village

Tekst: Walewijn de Waal

Op 10 november start de Vendée Globe 2024. Deze vierjaarlijkse zeilrace wordt gezien als ’s werelds zwaarste solozeilrace rond de wereld, non-stop en zonder hulp van buitenaf. De 10^e editie kent met veertig deelnemers en elf nationaliteiten het grootste startveld ooit. Op 19 oktober opende Vendée Globe Village in Les Sables d’Ollone, een groot evenemententerrein rond de haven waar de Vendée Globe schepen liggen afgemeerd. Met paviljoens, televisieschermen, live interviews en activiteiten. En wekelijks meer dan 300.000 bezoekers.  

Populair

Onder een poort met de allure van de Arc de triomphe in Parijs wandelen we het Vendée Globe Village binnen. De Franse fascinatie voor zeilraces is goed voelbaar tussen alle bezoekers, waaronder opvallend veel gezinnen met kinderen en zelfs schoolklassen. De populariteit is van een omvang waar wij als Nederlandse zeilers alleen maar jaloers op kunnen zijn. Net als op de vele sponsors die dit evenement trekt, te beginnen bij Beneteau die prominent een Figaro 3 (standaard voorzien van foils) heeft geparkeerd bij de ingang van het racedorp, inclusief een paviljoen over deze in serie gebouwde boot.  

Bovenmenselijk

Grote kaarten tonen de route van de race: van de start in Les Sables-d’Olonne, door de Zuidelijke Oceaan langs Kaap de Goede Hoop, Kaap Leeuwin en rond Kaap Hoorn terug naar de vertrekplaats. De snelsten ‘doen’ deze ongeveer 24.000 zeemijl in ongeveer tachtig dagen.

Op het centrale plein toont een groot beeldscherm beelden van eerdere edities. We zien hoe Yves Parlier in de editie van 2000/2001 geankerd bij Nieuw-Zeeland met navigatielampen een geïmproviseerd oventje bouwt waarmee hij restdelen van zijn mast aan elkaar bakt nadat hij eerder op de Indische Oceaan zijn mast verspeelde. Na weken hard werken was zijn mast voldoende hersteld en wist hij onder dat noodtuig reglementair te finishen. Sterk vermagerd, dat wel, want de voorraad eten was natuurlijk niet afgestemd op een maanden langer durende reis.  

Warm onthaal

Michel Desjoyeaux komt voorbij op de filmbeelden, die met zijn Foncia in 2009 voor de tweede keer de Vendée Globe won en waar wij destijds, samen met honderdduizend anderen, live getuige van waren op een koude januari avond aan de kade van Les Sables. Een warm en groots onthaal wacht alle Vendée Globe zeilers. Ook al komen ze diep in een winternacht aan in Les Sables, ook dan staan de kades vol met tienduizenden mensen. 

Een eindje verderop betreden we een groot paviljoen met aan de buitenzijde levensgrote afbeeldingen van alle veertig deelnemers van deze tiende editie. Binnen wordt de historie van vorige edities vertelt aan de hand van verhalen, maquettes, foto’s en film. We zien beelden uit de editie 1996/1997. De Exide Challenger van Tony Bullimore, ondersteboven drijvend in de Zuidelijke Oceaan. Vijf dagen zat hij gevangen in een luchtbel in zijn schip, niet wetend op hij gered zou worden. Wat uiteindelijk wel gebeurde door de Australische marine. Helaas zijn er ook zeilers die minder fortuinlijk waren in de Vendée Globe en niet meer terugkeerden.

Posters en gadgets 

In het volgend paviljoen pakken de sponsoren uit. Iedere boot heeft zijn eigen stand, waar de hoofdsponsor gepromoot wordt en posters en andere gadgets uitdeelt. In de Vendée Globe shop vliegen de shirts, jassen en mokken over de toonbank. Kinderen gaan op de foto met een levensgrote Lego pop van Samantha Davies, houden een wedstrijdje digitaal zeil hijsen en ervaren met een VR bril hoe het is om als visser op zee te varen en hoe het leven op een IMOCA eruitziet.

Nieuwste ontwerpen 

Het is ronduit indrukwekkend om te zien hoeveel IMOCA’s (International Monohull Open Class Association) deze editie meedoen, er lijkt geen einde te komen aan de twee rijen boten die met de achterzijde liggen afgemeerd aan de brede steiger. De nieuwste ontwerpen met moderne extreme rompvormen en afgesloten cockpits liggen zij aan zij met oudere exemplaren die door de nieuwe exemplaren haast klassiek aandoen, of toch in ieder geval meer gelijkenis vertonen met waar wij als toerzeilers op varen. Foils zijn er in overvloed en niet meer weg te denken in deze racewereld. Een opvallende boot is de robuuste Charal van Jérémie Beyou. Zijn zwart-rode romp trekt veel bekijks, ook vanwege Beyou’s reputatie als ervaren deelnemer.  Hij is één van de vele veteranen, zoals ook Jean Le Cam, Samantha Davies en Pip Hare dat zijn. Ook veel boten uit eerdere edities keren terug, zoals de Hugo Boss van Alex Thomson die deze editie vaart onder de naam Hublot met de Zwitser Alan Roura als schipper. We blijven stilstaan bij Maitre Coq V van Yannick Bestaven, hij won de laatste editie (200/2021) en liet voor deze editie een nieuw exemplaar bouwen. Zou hij hiermee ook deze editie op zijn naam kunnen schrijven? 

De raceboten zelf mogen we (natuurlijk) niet betreden, maar andere boten zijn wel toegankelijk, zoals de T-One-One, die onder de naam Ecureuil d’Aquitaine II met schipper Titouan Lamazou de eerste Vendée Globe editie (1989/1990) won. De lange wachtrij maakt dat wij dit avontuur aan ons voorbij laten gaan en na een laatste blik op de boten verlaten we het racedorp. Het aftellen voor de 10^e Vendée Globe is begonnen. Let the race begin! 

Lees ook: Vendée Globe: het aftellen is begonnen