Ontmast op de Grote Oceaan

Drama aan boord van Koopmans 44 Blue Beryl. Tussen de Galapagos Eilanden en Frans-Polynesië is de mast gebroken van Yvette en Sander Droog. De bemanning is ongedeerd, maar met tweeduizend mijl voor de boeg en een stormzeil als tuigage hebben ze een pittige tocht in het vooruitzicht. Zeilen sprak met Sander via (satelliet) e-mail en belde met zijn vader Rob Droog.

Zowel Sander als Yvette bevonden zich benedendeks toen ze het op 22 april hoorden gebeuren. Eenmaal buiten vonden ze de mast overboord met het grootzeil er nog aan. De giek wees recht de diepte in en de stag lag op het dek. “De nachtmerrie van iedere zeiler,” zegt Sander. “Dit is voor Yvette ver buiten haar comfortzone. Gelukkig gaat het nu steeds beter.”

Mast overboord

“Sander belde,” vertelt Rob, “met het nieuws: de mast is overboord gegaan.” Vermoedelijk is bij de verbinding van de stag aan de mast iets geknapt, aangezien de gehele stag nog op het dek lag. Echter, alle stagen en zeilen zijn kort voor vertrek vernieuwd.

Direct probeerden vader en zoon oplossingen te bedenken. Rob: “Ik adviseerde hem om de mast te redden. Maar een paar uur later was het nog niet gelukt; het was te zwaar en de golven van tweeënhalve meter hielpen niet mee.” Uiteindelijk hebben Sander en Yvette de mast en lijnen gekapt en laten afzinken.

Blue Beryl had enkel een spinnakerboom over, en deze heeft de mast vervangen. Met het stormzeil eraan moet dit noodtuigage hun de komende tweeduizend mijl voor de wind naar Frans-Polynesië brengen. “Het is echt afzien aan boord,” aldus Sander. Hij noemt de tocht “horror”.

17 knopen wind

Bijzondere omstandigheden waren het niet. Sander schrijft in een e-mail naar Zeilen:

“Tijdens een niet bijzondere beam reach in 17 knopen TWS, is op vrijdag 22 april om 6:00 uur in de ochtend de Blue Beryl ontmast. Grootzeil was twee keer gereefd, kotterfok en yankee beiden gereefd. We bevinden ons 1685 mijl van de Markiezen in Frans-Polonesië. Midden op de Grote Oceaan. Met een noodmast (spinnakerboom) zeilen we 3 à 4 knopen. Een heftige ervaring en nog een heel lange weg te gaan.”

Sander Droog

Het moment kon haast niet ongunstiger. Terugkeren naar de Galapagos zou korter zijn, maar dat is tegen de wind in. “Tweeduizend mijl is van IJmuiden naar Lissabon en weer terug,” vergelijkt Rob, “Ze zijn nog zeker drie weken onderweg.” Met behulp van de knoop stroming mee varen ze nu drie tot vier knopen. “Sander zegt, het duurt twee keer zo lang maar we komen er wel,” vertelt Rob, “Het is alleen vreselijk oncomfortabel omdat ze erg over de golven rollen.”

Slaapmedicatie en diesel

Vlak na het ongeluk lichtten Yvette en Sander via Iridium Go de zeilschepen in de buurt in. Twee schepen hebben hun koers gewijzigd om Blue Beryl te hulp te schieten. De Nederlandse vertrekkers ontvingen jerrycans met diesel en slaapmedicatie. Eten en water hadden ze genoeg. Yvette werd na het voorval erg angstig en sliep slecht. “Nu heeft ze met de medicatie een goede nacht gemaakt en gaat het beter,” vertelt haar schoonvader.

Sander blijft nuchter, aldus Rob. “In gedachten is hij nu alweer bezig met hoe ze een nieuwe mast naar Frans-Polynesië gaan transporteren. Deze boot is hun hele bezit; ze hebben er voor vertrek twee jaar op gewoond om haar te kunnen betalen,” zegt Rob. Met de verzekeraar is de familie momenteel in gesprek om te kijken naar oplossingen en vergoedingen.

Gezonken boot en lijk in het water

Het is niet de eerste keer dat het jonge stel pech ervaart. Eerder zonk hun boot in de Amsterdam Marina, en vonden ze een lijk tijdens het varen in het Caribisch gebied. Sander: “Ik baal ervan. We hebben onze portie pech al lang gehad.”

Rob heeft er inmiddels weer wat vertrouwen in. De rest van het schip is nog in goede staat. “We zijn een paar dagen verder. Ze hebben het noodtuig op orde en zijn zelf een beetje tot rust gekomen. Maar het is en blijft grote tegenspoed,” zegt Rob.

De laatst ontvangen positie van Blue Beryl zie je hier.