Franck Cammas nam meteen contact op mijn zijn team aan land: "Het team is veilig en is in de middelste romp. Niemand is gewond. Er zijn golven van vijf tot zeven meter en er staat een wind van 25 tot 30 knoop. De zee is verwoestend en niemand kan naar buiten."
Melding
Om 01.20 UTC gaf Criss Griz Nez aan het Reddings Coördinatiecentrum Nieuw-Zeeland de melding dat ze een signaal op hadden gepikt van de EPIRB (Emergency Position Indicating Radio Beacon). Het reddingscentrum kon via satteliettelefoon met de bemanning praten en bevestigde dat alle opvarenden ongewond waren. Zij zagen de kans om uit de boot te komen, hun reddingsmateriaal aan te trekken en bovenop het gevaarte te klimmen om daar op hulp te wachten. Rond 04.30 UTC hebben drie van de reddingshelikopters Cammas en zijn bemanning naar Dunedin overgevlogen. Daar heeft medisch personeel hen gecontroleerd.
Zaterdag nog op goede weg
Groupama 3 was juist op de goede weg. In de nacht van vrijdag op zaterdag had de bemanning Tasmanië al achter zich gelaten. Hiemee hadden ze nog een voorsprong van 22 uur. Wachtleider Franck Profitt, een paar uur voor het ongeluk: "We zitten in hoge zeeën, met golven van zes tot zeven meter. We kunnen niet teveel naar het zuiden gaan omdat daar winden zijn die de vijftig knoop halen. Daarom zetten we een noordelijke koers uit tot Nieuw-Zeeland zodat we weer kunnen gijpen en er mooi langs kunnen gaan. De Stille Zuidzee zal ons meer baten. Groupama 3 is erg betrouwbaar en ze gedraagt zich uitzonderlijk in dergelijke omstandigheden."
Tekst: José de Jong
Last modified: 18 februari 2008
