Tijdens de zoektocht naar een hanteerbaar, low-budget en vlot zeilbootje voor enthousiaste jonge zeilers kom je van alles tegen. Maar waar ligt de grens tussen opknapper en end of life? Olav Cox gaat voor zijn 18-jarige dochter op zoek en vindt na wat omzwervingen Urgje, een betaalbaar klusbootje dat nog jaren mee kan.
“Jazeker, ik schilder de volledige bovenkant van de boot twee keer per jaar; heerlijk rustgevend en zo blijft alles mooi wit.”
Verbijsterd luister ik naar de opgewekte eigenaar, terwijl ik kijk naar de deels mee geschilderde lieren en landvasten. “Maar u had de boot toch ook gewoon regelmatig kunnen afspoelen?” antwoord ik, maar ondertussen is het voor mij duidelijk dat dit niet het klusproject is wat ik zoek. Ik was voorbereid op een bootje met werk – wat verwacht je anders wanneer een veertig jaar oud scheepje gratis wordt aangeboden – maar stiekem had ik de hoop een groen uitgeslagen jachtje van eerste eigenaar aan te treffen. Zo’n jachtje in vrijwel originele staat, waar je met stevig poetsen en wat nieuwe lijntjes weer stralend mee het water op kan.
Tijdens de verdere inspectie stuit ik op onder meer een delaminerende helmstok, geknikte stagen en een verbogen rvs-mastvoet (“De laatste keer dat ik de mast liet zakken draaide deze helemaal opzij; die mastvoet moet even recht worden gebogen.”). Maar ook: talloze lekkages en een volledig door het polyester dek heen gedrukte scepterpot die een paar jaar geleden met een berg kit is ‘gerepareerd’. Eigenlijk is er aan boord vrijwel niets dat niet per direct aan onderhoud of vervanging toe is. Na nog een blik te hebben geworpen op verteerde kuipafvoerslangen, klamme doorgelegen kussens, vastzittende afsluiters en een levensgevaarlijke gasinstallatie vertel ik de verwachtingsvolle eigenaar dat deze gratis boot niet is wat ik zoek en laat hem beteuterd achter.
Bescheiden plan
Het plan is om in het najaar een zeilbootje te kopen om samen met de kinderen winterwedstrijdjes mee te varen en ondertussen lekker aan te klussen. In de zomer kunnen de kinderen er dan zelf mee op vakantie en kan ik er met een ligplaats op fietsafstand van huis ’s avonds ook eens mee gaan zeilen. Aangezien het een ‘bijbootje’ is, moet het allemaal niet te groot en serieus worden. Dus geen uitgebreide technische installaties, veel lopend onderhoud en gedoe met winterklaar maken of het vinden van een havenplaats. Gewoon een vrolijk, eenvoudig, goed geconstrueerd puur zeilbootje.
Zeilen 06/2019
Ben je benieuwd naar de rest van het verhaal van Olav? Hoe verloopt zijn zoektocht naar Urgje? En wat moet hij vervolgens allemaal opknappen aan het bootje? Je leest het in Zeilen 06/2019! Koop het nummer hier online in de webshop. De editie is ook tot en met woensdag 20 juni verkrijgbaar in de winkel.
Omslagfoto en foto: Olav Cox
Tekst: Olav Cox