In Scandinavië is het razend populair: Adventure Sail Racing, een herontdekte vorm van wedstrijdvaren waarin een minimum aan regels voor overvolle wedstrijdvelden zorgt. De onder deze vlag georganiseerde Silverrudder Challenge is in korte tijd uit gegroeid tot het grootste solozeilevenement ter wereld.
Wie de trends in de geschiedenis van de wedstrijdzeilerij bestudeert, zal vaststellen dat het vooral méér wordt: meer regels, meer meten, meer berekeningen. Doel daarvan is streven naar een eerlijke competitie. Maar de prijs die zeilers ervoor betalen, is een steeds verder oplopende complexiteit.
Ruim tien jaar geleden ging een groepje zeilers de andere andere kant op denken. Dat leidde tot het volgende concept: kom met je boot naar de haven, we varen een rondje om het eiland, en wie het eerst aankomt heeft gewonnen. Twaalf zeilers vrienden wilden daar wel aan meedoen. Sølv Roret, de strijd om het zilveren roer, noemden ze de wedstrijd. Nu, tien jaar later, wordt dat rondje nog steeds gevaren, de naam verengelst tot Silverrudder. De zeilers komen uit 14 verschillende landen en het deelnemersaantal is ontploft en aan de editie van 2022 doen 450 boten mee. Het rondje om het eiland Funen is hiermee het grootste solozeilersevenement ter wereld.
Veel niet
De populariteit van de Silverrudder staat niet op zich. Er worden meer van dit soort wedstrijden in de buurt gehouden, die alle
op eenzelfde enthousiaste belangstelling mogen rekenen. De bedenkers noemen deze vorm van wedstrijdvaren Adventure Sail Racing. De formule laat zich het best uitleggen met een opsomming van wat er allemaal níét is in vergelijking met gang bare wedstrijden. Zo zijn er om te beginnen vrijwel geen eisen aan de boot. En er wordt niet gevaren met wedstrijdregels, deel nemers hoeven van geen enkele club of organisatie lid te zijn en er wordt niet gevaren met enige vorm van rating of handicap. Er zijn geen beperkingen voor de zeilvoering of gewichtsmanipulatie, er zijn nauwelijks prijzen en er is geen protest commissie. Uitsluitend op basis van lengte en het aantal rompen worden de boten in zeven verschillende klassen ingedeeld.
De wedstrijdleiding benadrukt bij de inschrijving en bij elke briefing dat het niet de bedoeling is elkaar te bevechten. Voor iedereen die finisht is er een biertje van de tap en een Tshirt.
Deze formule leidt tot een uiterst divers samengesteld wedstrijdveld. Oud en jong, mannen en vrouwen, gaffelgetuigde scheepjes en carbon custom builts met kantelkielen. Aan de kop strijdt men met het mes tussen de tanden om de line honours. Daar achteraan vaart een grote massa die toegewijd individuele grenzen verlegt, met als minimumdoel de eind streep te halen. Of misschien die andere boot voor te blijven. Iedere deelnemer staat voor zijn of haar eigen uitdaging. Buitengewoon veel respect wekken de zeilers in de miniklasse; 20 tot 40 uur in een bootje van amper 6 meter. De Sea scape/First 18zeilers zijn ruim vertegen woordigd. Ze strijden in de Silverrudder om het Europese Kampioenschap in hun lage, halfopen boten, meer kuip dan kajuit en zonder stuurautomaat.
Zeilen 09/2022
Ben je benieuwd naar de rest van het verhaal? Hoe ziet de route eruit? Wat heeft deelnemer Gerben Bos over de Silverrudder te vertellen? Welke drie wedstrijden zijn er? Wat maakt de race zo populair? Wat is de vergelijking met de Ironman? En waarom zagen deelnemers zelf een stuk van hun mast af? Je leest het allemaal in Zeilen 09/2022. Koop het nummer hier online in de webshop of lees (het artikel in) Zeilen hier digitaal. De editie is ook tot en met woensdag 21 september verkrijgbaar in de winkel. En wil je vanaf nu elke maand dit soort verhalen lezen? Word dan hier abonnee.
Omslagfoto en foto: © Knud Mortensen
Tekst: Coen Jongsma
