Over heimwee, keuzestress en ultiem zeilgeluk

Als zeiler is er niks leukers als je kinderen ook de smaak te pakken krijgen. Na een weekje zeilkamp hoef je ze niet meer uit te leggen hoe overstag gaan werkt, maar beginnen ze de wijsneus uit te hangen! Maar hoé ze leren zeilen zal je na het eerste zeilkamp pas ontdekken.

Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met:

Verschillende disciplines

Op zeilkamp krijgen ze namelijk heel veel verschillende opties gepresenteerd. Waar kiezen ze voor? Gaan ze voor de ‘droge sectie’, de valken, of juist voor de ‘natte sectie’ – de planerende zwaardboten waar ze gegarandeerd met een nat wetsuit thuis komen? Van tevoren weet je het niet. Misschien ben je zelf wel een rustige toerzeiler, je kind kan  zomaar uit heel ander hout gesneden zijn!

Om uit te vinden waar hun hart sneller van gaat kloppen, is er voor kinderen onder de twaalf het zogenaamde Optifun. Dat houdt in dat ze zich in vier dagen de basis van het zeilen eigen maken in een optimist, maar ook de tijd krijgen om in andere boten te varen, zoals de Laser Pico of een Catsy. Daarnaast mogen ze ook het windsurfen uitproberen. De gekke, lieve, grappige instructeurs zorgen ervoor dat iedere dag uniek en vol variatie is.

Keuzestress

De kans is groot dat er na het eerste kamp een tweede komt. Dan begint de keuzestress pas echt. Want in welke boot wil je kind verder? Of kiest het voor windsurfen? Oud-vineaganger Maud wist al snel windsurfen haar roeping was: “Ik ben tien jaar lang, elke vakantie, naar Friesland afgereisd. Éen week heb ik in een Laser Pico gezeild, maar toen zat ik eigenlijk de hele tijd met een schuin oog naar de surfers te kijken. Dat wil niet zeggen dat de liefde voor het zeilen niet raakte aangewakkerd: inmiddels ben ik trotse eigenaar van een kajuitjachtje.”

Heimwee

Terwijl je kinderen de tijd van hun leven hebben en ontdekken wat voor zeiler ze zijn, zal je ze gegarandeerd gaan missen. Babette weet er alles van: ze heeft drie kinderen, waarvan er een de zeilkoorts al te pakken heeft. Nadat ze de oudste heeft weggebracht voor een week kamp begint het al. Heimwee naar haar kind.

Babette houdt het voor zich, want ze weet hoe het is. “Ik ging vroeger ook altijd op kamp, soms zelfs twee weken per zomer. En ik genoot van elk moment. Ik dacht nooit aan thuis. Vergat gewoon te bellen. Geen bericht was goed bericht, zei mijn moeder altijd. En zo is het. Ik gun mijn dochter ook de tijd van haar leven, samen met allemaal leeftijdsgenoten en de te gekke stafleden.”

Babette: “Als tiener vond ik die zelfstandigheid héérlijk. Wat voel je je dan ineens volwassen. En wat ben je dan gegroeid na zo’n week. Dan zie je je ouders weer op zaterdag, moe maar met die extra ‘mentale’ bagage. Je staat weer ietsje meer op eigen benen en bent daar trots op.

Doe je kind(eren) ook een week ultiem weekje zeilplezier cadeau: boek een zeilkamp voor ze bij Vinea Vakanties.