Reisverhalen

Retourtje Noordkaap

Met Dixbay naar het noorden, en weer terug

10:00

Naar de Noordkaap

Met zijn boot Dixbay naar de Poolcirkel zeilen, daar droomde Idris van der Meer van. In eerste instantie naar de Lofoten, maar het liefst verder. Naar de Noordkaap als het even meezit. De afgelopen maanden heeft Idris ons met zijn vlogs meegenomen tijdens zijn reis naar het meest noordelijke puntje van het Noorse vasteland. Om de thuisblijvers onderweg jaloers te maken met de meest idyllische ankerplekjes en adembenemende rotskusten. Inmiddels zijn Dixbay en haar bemanning weer terug in Nederland en vroegen we Idris hoe hij terugkijkt op zijn reis.

Je hebt ons de afgelopen maanden laten genieten van de prachtige beelden die je maakte tijdens de reis, maar hoe kijk je zelf terug op deze reis?
Het was te gek! Weer thuis zijn voelt alsof je terug bent van een heel gaaf schoolreisje, gewoon heel erg gaaf. De boot deed het onderweg goed, de bemanning was fantastisch en Noorwegen is een heel gaaf land. Ik ga het liefst morgen weer.

Hoe is het om met zoveel verschillende opstappers te varen?
Het was voor mij de eerste keer dat ik met opstappers heb gezeild, dus ik vond het eerlijk gezegd best spannend. Het zijn wel allemaal vrienden van me, maar het is altijd nog maar de vraag hoe dat in de praktijk op een boot uitpakt. Klikt het wel zo lang met elkaar of ben je elkaar toch sneller zat dan je dacht? Die twijfel had ik vooraf soms wel.

Sommige opstappers kenden elkaar onderling nog niet, dus dat was soms ook nog wel een gokje. Daarbij kom je elkaar na de reis natuurlijk weer tegen in het dagelijks leven, dus eigenlijk moet zo’n reis gewoon goed gaan. Gelukkig heb ik wel goed gegokt, want de wisselende opstappers vond ik een van de leukste dingen van de hele reis. We hebben steeds hele leuke, waardevolle gesprekken gehad die veel diepgaander zijn dan wanneer je elkaar in het dagelijks leven tegenkomt. Het zorgde echt voor een leuke dynamiek. Dus wat mij betreft is dat zeker ook voor herhaling vatbaar.

Het leek alsof jullie onderweg relatief veel moesten motoren. Klopt dat? En wat was daar vooral reden voor?
We hebben inderdaad veel gemotord: in totaal heeft Dixbay 400 motoruren gedraaid. Gemiddeld voeren we dan 5 knopen, dus reken maar uit. Dan kom je op 2000 mijl die we van de totale 3000 mijl op de motor hebben gevaren. Heel jammer, maar je bent op reis met een doel. Je gaat natuurlijk van A naar B en je wilt onderweg ook nog wat van het land zien, dus we kozen ervoor om binnendoor te varen. Vaak heb je tussen de fjorden weinig wind, of als het wel waait wind tegen.

Natuurlijk heb je ook te maken met een planning waarvoor we 35/40 mijl per dag moesten afleggen om deze te kunnen halen. Dat was onder andere gebaseerd op de aankomst en het vertrek van de opstappers, maar ook op het potentieel bereiken van Spitsbergen. Vaak ging ik de eerste paar dagen aan boord met een opstapper even buitenom om mijlen te maken en daarna deden we dan iets rustiger aan. Dan was er tijd om meer van de omgeving te zien. Nadat Spitsbergen uiteindelijk niet meer haalbaar was, konden we iets meer zeilen. We hadden toen iets meer speelruimte en tijd om ook aan wal dingen te gaan bezoeken.

Met Jan en Mark bij het Arctic Monument

Onderweg naar de Noordkaap

Zijn er plekken die je nu hebt overgeslagen, maar die je wel graag had willen bezoeken?
Jazeker! Je kunt wel twee jaar in Noorwegen varen zonder alles gezien te hebben. We hadden voor deze reis geen planning met toeristische highlights, maar hebben vooral een beetje op de pilots gevaren. Zo keken we dan een beetje waar een mooi plekje was om te overnachten. Dat was vaak vooral een beetje gokken. Maar dat is ook het mooie van dit land; je mag eigenlijk overal voor anker liggen. Ik was eigenlijk vooral bang dat we geen gletsjer zouden kunnen bezoeken, want dat is iets dat ik per se wilde zien. Gelukkig is dat met twee gletsjers helemaal goed gekomen.

Gletsjer onderweg naar de Noordkaap
Dixbay voor anker bij een gletsjer
Idris en Michele op Dixbay voor anker onderaan een gletsjer in Isfjorden.

Maar er staan zeker nog wel wat plekken op mijn verlanglijstje. Van Sørøya had ik bijvoorbeeld nog wel graag de noordkant willen zien. We hebben van Senja de binnenkant (heenweg) en de buitenkant gezien. Alleen van de buitenkant hebben we door het slechte weer niet zoveel gezien. Daar zou ik nog wel eens naartoe willen om iets meer van het binnenland te bekijken. De buitenkant van de Vesterålen lijken me ook heel gaaf. De afgelopen reis zijn we via de binnenkant gevaren. Dus ja, ik zou daar zeker weten nog wel een keer willen zeilen.

Idris en zijn gezin in de Trollfjorden

Het noorden is ook heel anders dan zuidkust van Noorwegen. In het zuiden is het veel meer toeristisch. Terwijl je voorbij Ålesund al bijna geen douches of wasmachines meer kunt vinden. Vanaf daar wordt het een stuk minder toeristisch. Dat is gewoon geen zeilbotengebied meer. Je ziet daar eigenlijk vooral nog motorboten. Het is wel lekker rustig. En er zijn overal ankerplekken.

Is het eigenlijk in de arctische zeeën heel anders zeilen dan in de zuidelijkere wateren? Kun je dat vergelijken?
We zijn met Dixbay ook wel in het Caribisch gebied geweest, en dat is wel anders varen. Een beetje flauw, maar het is in het noorden een stuk kouder. En iets ruiger als ik dat kan zeggen. Richting het noorden zijn meer stormen, het is iets onstuimiger. Terwijl je in het Caribisch gebied veel meer te maken hebt met passaatwinden. Tijdens deze reis maakten we ook vooral veel dagtochtjes, en tijdens een oceaanreis zoals richting de Cariben maak je veel lange passages. Noorwegen is, bij gebrek aan een betere omschrijving, meer outdoor, en een stuk makkelijker qua dagelijkse bevoorrading.

Onderweg naar de Noordkaap

Technische problemen aanpakken

We zagen je onderweg een lager in het stuursysteem van Dixbay vervangen. Hoe merkte je eigenlijk dat er iets met het roer aan de hand was en wist je ook gelijk wát het was?
Ik heb het lager al eens eerder vervangen, en destijds heb ik dit probleem eigenlijk per toeval ontdekt. Dat was namelijk tijdens onze reis naar de Cariben. We voeren op de Atlantic toen het stuursysteem vast liep, en dan vaar je ineens stuurloos op de oceaan. Destijds was dat een stalen, in plaats van roestvrijstalen, lager dat is gaan roesten. Jammer genoeg konden we dat toen niet meteen voor een roestvrijstalen lager vervangen, dus er is opnieuw een stalen lager in gezet. Ergens wist ik wel dat dit nog eens zou kunnen gebeuren.

Tijdens het sturen voelde ik weerstand en begon de boel te kraken. Ik hoorde het lager ratelen tijdens het manoeuvreren en de weerstand was in het roer ook duidelijk te voelen. Helemaal toen ik het stuurwiel eraf had gepakt in de haven. Het lijkt in eerste instantie een klein issue, maar ik heb op de zeevaartschool geleerd dat grote scheepsrampen altijd met iets kleins beginnen. Zo’n ogenschijnlijk klein issue kan grote gevolgen hebben. Op dat moment was er toch tijd voor de reparatie, dus ik wilde het ook het liefst meteen aanpakken.

Het nieuwe lager voor het stuursysteem van Dixbay

Had je eigenlijk alle technische mankementen op Dixbay zelf kunnen verhelpen?
Absoluut! Dat zeg ik wel heel resoluut, maar dat komt doordat ik eigenlijk alles in de boot zelf heb aangelegd. Ik weet dus precies hoe alle systemen lopen. 12 jaar geleden hebben we Dixbay gekocht als een boot met ontzettend veel achterstallig onderhoud. Maar het was een boot met potentie. Ik heb toen systematisch veel aan de boot verbeterd. Zo is de motor vernieuwd, heb ik er een kachel ingezet en het interieur volledig verbeterd. Ook de stroomsystemen heb ik helemaal zelf ontworpen en geïnstalleerd. Ik heb elk onderdeel al eens in handen gehad en ben eigenlijk altijd aan het luisteren naar afwijkende geluiden. Een afwijkend geluid betekent iets dat potentieel kapot is of zou kunnen gaan. Dus iets om in de gaten te houden en tijdig te vervangen.

Hoogtepunt

Wat was voor jou het hoogtepunt van deze reis?
Ik zei het al een beetje, maar dat is echt de bemanning. Met sommige mensen hebben we écht een beetje de randjes opgezocht. Dan konden we bijvoorbeeld een nacht doorvaren, of net iets extremere ankerplekjes opzoeken. We hebben ook gave avonturen beleefd die door de opstappers. Zo heb ik met Rens, mijn broertje, de wandeling naar de gletsjer gemaakt, met Michele net iets ruigere zee opgezocht, en bedachten Mark en Jan ook steeds een ander avontuur; vissen of hiken bijvoorbeeld. Elke keer was weer anders en steeds was er per bemanning wel weer een nieuwe persoonlijke een uitdaging of overwinning.

Met Rens bij de gletsjer
Idris, Bregje en Jessica bij Kapp Stadlandet

En what’s next? Voorlopig blijft Idris nog even in Nederland. Onder andere om Dixbay eens even weer een onderhoudsbeurt te geven. Op korte termijn staat de Singlehanded samen met Michele op het programma. Maar ook op lange termijn beginnen de plannen zich alweer te vormen. “In 2027, dat duurt nog even, willen we graag met z’n tweeën een rondje Atlantic maken. Maar dan via de noordkant, Nova Scotia, Groenland, IJsland, weer terug. Waarschijnlijk ook weer met opstappers, want dat beviel erg goed dit keer.” Dat klinkt in elk geval al goed!

Dixbay ligt momenteel even op de kant voor een kleine schoonmaak- en onderhoudsbeurt

De hele serie nog eens terug kijken? Dat kan via onze playlist op YouTube:

Foto’s: Idris van der Meer

Last modified: 21 september 2022
Sluiten