Van De Waard-tent naar kuiptent

Onder de rook van Rotterdam, in Hoogvliet, bouwen twintigers Doris van den Heuvel en Piek Küppers aan een vernieuwend bedrijfje dat Peloris heet. Dat is geen samenvoeging van hun namen, maar refereert naar Pelorus Jack, een dolfijn die begin vorige eeuw in Nieuw Zeeland zeeschepen door de verraderlijke French Pass loodste.

Peloris wil een einde maken aan het eenrichtingsverkeer binnen de textielindustrie – het grootste deel van afgedragen kleding belandt op de stort of de verbrandingsoven. Hetzelfde geldt voor oude tenten en zeilen. De textielindustrie moet circulair.

Materiaalkennis

Doris en Piek kennen elkaar van de studie industrieel ontwerp in Delft en zijn daarnaast buren in de Entrepothaven in Rotterdam, waar ze aan boord van hun kajuitjachtjes wonen. Doris: “Met een kuiptent is leven aan boord een stuk comfortabeler, dus toen een vriendin van ons ook in de haven kwam wonen hebben we haar aangeraden er een te nemen. Ze had nog een afgedankte De Waard-tent liggen, waarvan we onze eerste kuiptent hebben gemaakt.”

Het stevige katoen leent zich bij uitstek voor deze toepassing. Piek: “Op onze opleiding was geen textielafdeling, maar we hebben er wel een goede materiaalkennis aan over gehouden. Het werken met de naaimachine was van Doris al een hobby, ik heb het gaandeweg geleerd. Om nog meer ervaring op te doen wil ik nog in de leer bij een zeil- en kappenmakerij.”

Van mondkapjes naar buiskap

Peloris ontstond in 2020, net nadat de coronapandemie Nederland bereikte. Doris en Piek hadden zojuist hun banen opgezegd om voor zichzelf te beginnen. Met het maken van mondkapjes bekostigden ze hun eerste eigen naaimachine, een mooie, hemelsblauwe Singer. Doris: “Ons doel is om door het gebruik van gerecycled materiaal en het ontwerp waarde toe te voegen aan een bestaand concept.”

De hoofdmoot van de werkzaamheden van Peloris bestaat uit het ontwerpen en naaien van bedrijfskleding, maar na het maken van de De Waard-kuiptent begon het balletje te rollen in de watersport. De eerste Peloris buiskap is inmiddels geïnstalleerd op een Contest 25. De kap van gerecycled zeildoek is geïmpregneerd met een biologisch waterafstotend middel. Piek: “Deze combinatie is nog experimenteel, we houden contact met de eigenaar om te kijken hoe de buiskap het houdt in de regen en uv-licht.”

Die ene blauwe Singer heeft inmiddels gezelschap van een dozijn andere naaimachines, en Peloris is al verhuisd naar een grotere ruimte. “Binnenkort komen er podiumdelen aan, zodat we grote projecten op dezelfde hoogte als de naaimachine kunnen verwerken,” zegt Piek.

Upcyclen

Het doel van de dames is om restmaterialen te ‘upcyclen’. De nieuwe producten die daarbij ontstaan moeten even goed zijn of zelfs beter dan de materialen waarvan ze zijn gemaakt. “Spullen gemaakt van tweedehands materiaal hoeven niet van mindere kwaliteit te zijn. Alles wat we maken, moet sterk zijn en lang meegaan,” zegt Doris. “En het mooie is: aan restmaterialen om mee te werken is de komende tientallen jaren geen gebrek.”

“Over tien jaar hebben we upcycle hubs in meerdere steden.”

Doris van den Heuvel van Peloris

Doris en Piek dromen van een circulaire toekomst. Bedrijfjes als Peloris zouden een spil kunnen zijn in de verduurzaming van de textielindustrie: jong, creatief en ambitieus. Waar ze zichzelf over tien jaar zien? “Dan hebben we upcycle hubs in meerdere steden,” zegt Doris.

Omslagfoto en drieluik: (c) Femke Juffermans / Betterinthelight