Edgar en Else Wagemakers kochten hun droomschip ‘Windbreker’ in 1998 op Gran Canaria. Ze maakten veel aanpassingen aan de boot. Bijna 25 jaar na het ondertekenen van het koopcontract zeilen ze naar de plek waar het ooit allemaal begon. Daar ontmoeten ze de vorige eigenaren die blij zijn dat de kombuisvloer nog kraakt. Net als vroeger. Het hele verhaal over hun avontuur lees je in Zeilen editie 03/2023.
Oktober 2021. Windbreker deint gestaag over de lange golven, voortgesjouwd door haar vrolijk gekleurde gennaker, die we liefkozend ‘de Hippie’ noemen. Aan lij glijdt de oceaan wit bruisend langs de kuip, voor ons lonkt het blauwe water. We zeilen langs de Portugese kust met een stabiele, lichte noordenwind naar het zuiden. De grijze Noordzee ligt alweer een paar weken achter ons, we zijn nu echt op ‘blauw water’. Intussen checken we onze mail op de mobiele telefoon. Zo onder de kust werkt dat allemaal perfect.
Antwoord van Marc en Kati! Na een korte zoektocht vonden we het mailadres van de vorige eigenaren van Windbreker. We kondigden aan dat we onderweg zijn naar de Canarische Eilanden, waar we de boot ooit van hen kochten en waar zij nog steeds wonen. Het lijkt ons bijzonder om ze na al die tijd op te zoeken. Ai, een tegenvaller: ze zijn net een paar maanden weg voor familiebezoek, lezen we. Voorlopig hebben we geen haast, misschien lukt het later nog wel. We zijn gelukkig zelf ook nog niet op Gran Canaria.
Daar arriveren we uiteindelijk in januari 2022. Het is al donker als ons anker valt in het kalme water náást de haven van Mogán. Mijn hart maakt een sprongetje als ik de verlichte contouren herken van het pittoreske dorpje rond de oude vissers haven. Maar de ankerplek is veel beperkter dan we ons herinneren. En dat enorme hotel aan de andere kant was er toen nog niet. Ligt er nu een golfbreker van rots blokken, met feestverlichting erachter? Het lijkt wel een boulevard. We nemen een ‘ankerbiertje’ en mijmeren over vroeger.
Hoe het allemaal begon
Najaar 1997. We woonden in een leuk appartement aan de haven in Hellevoetsluis en verbleven vaak aan boord van onze klassieke, stalen yawl FantaSea. Met haar maakten we onze eerste zeiltochten op de Noordzee: naar Engeland, Frankrijk en Denemarken. Met een behaaglijk kacheltje was het gezellig aan boord, zelfs in het natte, koude voor en najaar. Steeds vaker bleven we op de boot, ook als er niet werd gevaren maar we gewoon naar ons werk gingen. In de winter woonden we aan de wal en waren we altijd aan het klussen, aan de boot én thuis. Twee huishoudens, twee klusplekken. Edgar wilde altijd al graag aan boord wonen en ik ging daar ook steeds meer voor voelen. Wat zou het overzichtelijk zijn om ‘alleen nog maar’ een boot te hebben.
Zeilen 03/2023
Ben je benieuwd naar de rest van het verhaal? Waarvan kende Edgar de Windbreker? Hoe is het om aan boord te wonen? Wat is er aan dek veranderd? Waar ontmoet het stel de oude eigenaren? En hoe verloopt de ontmoeting? Je leest het allemaal in Zeilen 03/2023. Koop het nummer hier online in de webshop of lees (het artikel in) Zeilen hier digitaal. De editie is ook tot en met woensdag 22 maart verkrijgbaar in de winkel. En wil je vanaf nu elke maand dit soort verhalen lezen? Word dan hier abonnee.
Omslagfoto en foto: © Else en Edgar Wagemakers
Tekst: Else Wagemakers
