“De Jules Verne Trofee win je niet in de Zuidelijke Oceaan maar op de heen- en terugweg in de Atlantic”, verklaarde Olivier de Kesauson halverwege zijn race om de wereld. Toen leek de Franse veteraan nog moeiteloos op weg naar een nauwelijks te kloppen recordtijd maar nu lijkt hij zijn eigen gelijk te bewijzen. Met nog 1600 mijl naar de finish is de comfortabele voorsprong van 56 uur veranderd in een achterstand van 10 uur. Een groot deel van die voorsprong slonk in een dagenlange windstilte in de Zuidelijke Atlantische Oceaan. Maar ook daarna ontbrak het Geronimo op zijn tocht naar het noorden voortdurend aan een gunstig weerscenario.
Vanmorgen bevond de enorme trimaran zich zo’n 500 mijl zuidwest van de Azoren in een buitengewoon gecompliceerd weerpatroon. Normaal gesproken zou de boot zich nu aan de noordkant van het Atlantische hogedrukgebied moeten bevinden en geleidelijk de westenwinden moeten oppikken die hem naar de finish leiden. In plaats daarvan heeft het hoog zich ver naar het noorden verplaatst en is de kern oostelijk van Geronimo komen te liggen. Daardoor blokkeren krachtige noordenwinden de kortste weg naar finish.
Het ziet er niet naar uit dat de weersituatie in de komende dagen verbetert. Dat betekent dat Geronimo een omtrekkende beweging zal moeten maken om de kern van het hoog te omzeilen. Dat betekent een een omweg van vele honderden mijlen. Maar daarmee zijn de problemen nog niet ten einde. De meerdaagse prognoses laten voor het weekend een krachtige oostelijke stroming zien op de route van Geronimo. Met nog slechts vier dagen over om de recordtijd van 64 dagen te breken ziet het er dus somber uit voor de Kersauson en zijn mannen.
Ongewild bewijst het team daarmee ook nog de stelling dat de prijzen altijd pas na de finish worden verdeeld.