Nieuws

Een vuilnisbelt van twee Amerika’s groot

De vuilnisbelt op de Pacifische oceaan, ook wel de trash vortex genoemd, groeit met een alarmerende snelheid zeggen experts. Het vervuilde gebied strekt zich nu al uit van Hawaï tot Japan.

12:45

De vortex, een plek waar door wervelende onderwaterstromen het vuil zich verzamelt, beslaat twee keer de oppervlakte van de Verenigde Staten. Charles Moore, een ex-oliemagnaat en milieuactivist die de vortex in 1997 ontdekte, spreekt van ongeveer 100 miljoen ton vuil in de regio.

 

"Je kunt het alleen zien vanaf de boeg van een schip", zegt hij. Dat komt omdat het vuil voornamelijk bestaat uit plastic dat vlak onder de wateroppervlakte zweeft. Daarom is het niet met satellieten waar te nemen. Volgens hem zal, als er geen maatregelen worden genomen, de vuilverzameling verdubbelen in de komende tien jaar.

 

De huidige plastics zijn zo duurzaam dat in het gebied afval is gevonden van meer dan vijftig jaar oud. Volgens Marcus Eriksen, directeur van een Amerikaans maritiem onderzoeksbureau, levert dat veel problemen op: "Het beweegt in de rondte en als het dicht bij land komt, zoals in de Hawaïaanse Archipel, zijn de gevolgen dramatisch. De zee spuugt het vuil uit en dan krijg je een strand bezaaid met een confetti van plastic."

 

Het UN Environment Program, dat in 2006 onderzoek deed naar oceaanvervuiling, becijferde dat iedere vierkant mijl van de oceaan 46.000 stukjes zwevend plastic bevat. De organisatie stelt dat plastic jaarlijks het leven kost aan meer dan een miljoen zeevogels en meer dan 100.000 zeezoogdieren.

 

Niet al het plastic zweeft aan de oppervlakte, zeventig procent ervan zinkt naar de bodem. Nederlandse wetenschappers telden bij een onderzoek ongeveer 110 stukken vuil per vierkante kilometer zeebodem. Dat staat gelijk aan ongeveer 600.000 ton afval in de Noordzee alleen. Dat brengt verschillende risico’s met zich mee, zoals een verstoorde voedselketen, vissen die het gif opnemen en over de wereld transporteren en organismen die op het afval leven en zo naar gebieden buiten hun natuurlijke habitat worden getransporteerd. Met alle risico’s – denk Japanse oester – van dien.

 

De vortex in de Pacific is één van de vijf grote oceaanvortexen in de wereld. Het is dus goed mogelijk dat het probleem zich niet alleen in dit gebied voordoet. In de Noord-Atlantische Sargassozee is al een hoge concentratie plasticdeeltjes ontdekt.

 

Reageren? Ga naar het forum.

Last modified: 7 januari 2009
Sluiten