“De laatste race was beslissend,” zegt Dirk de Ridder terugblikkend op de overwinning van de Mean Machine in Key West. En: “We wisten de koppostie vast te houden en finishten met zes bootlengtes voorsprong. Dat maakte de overwinning extra mooi, temeer omdat alle toppers meededen.” De Ridder maakte als voordewindse trimmer deel uit van de ploeg van Peter –geen familie- de Ridder.
“Er zat tussen de top vier niet meer dan twee punten verschil. We hadden een goede start, aan de pin-end van de startlijn en konden halverwege het rak een klap over stuurboord maken. Zo kwamen we als tweede bij de bovenboei aan. Onze concurrenten gijpten na de boei meteen weg, maar wij bleven onze kompaskoers volgen en konden zo een mooie windshift benutten. Dat leverde ons voorsprong op. Die slag was echt te danken aan Ray, onze tacticus, die het geduld kon opbrengen niet mee te gijpen met de anderen. Het was een lange baan, wel 2,2 mijl met zeven rakken. Toch wisten we de koppositie vast te houden en finishten met zes bootlengtes voorsprong. Dat maakte de overwinning extra mooi, temeer omdat alle toppers meededen.”
“Het was onze tactiek van de week: geen rare klappen maken, netjes zeilen, met een goede bootsnelheid. Daarmee kom je ver, dat blijkt maar weer. We hadden op een race na perfecte starts; we zaten telkens de juiste kant van de startlijn. Alle facetten klopten deze week.”
“Peter (de Ridder. –red.) stuurde als de rook, heel geconcentreerd. Hij heeft deze overwinning ook dik verdiend. Als je ziet hoeveel tijd en moeite hij er in steekt; hij is er heel serieus mee bezig en is in alles zeer georganiseerd. Zijn campagnestijl is wel te vergelijken met de Whitbread- en Volvocampagnes van Merit en Illbruck, waar ik deel van uitmaakte, en ook met Oracle. Alles is prima in orde, er wordt goed gezorgd voor de mensen. Daarnaast is Peter gewoon een aardige vent.”
“Het team had deze overwinning wel nodig. In september werden we tweede op het EK Farr 40, maar toch leken alle trainingen en voorbereidingen er niet volledig uit te komen. In Key West waren wat posities aan boord gewijzigd. Ray Davies, voorheen grootzeiltrimmer, werd tacticus. Matt Reynolds nam zijn plaats in als trimmer. Jon Gunderson werd nieuwe genuatrimmer en ook Eduard van Lierde was nieuw aan boord. We voelen elkaar goed aan en dat scheelt een hoop geschreeuw, waardoor je rustiger zeilt.”
Key West was voorlopig het laatste evenement van Dirk de Ridder op de Farr 40. Hij gaat nu veel voor Oracle (America’s Cup team. –red.) zeilen en vertrekt 4 februari voor een maand lange trainingssessie naar Nieuw-Zeeland. Wel blijft hij deel uitmaken van het Mean Machine team, maar dan op de Mumm30, die het circuit in de Middellandse Zee vaart. Dat zijn kortere evenementen en de bezetting is meer flexibel.
Last modified: 4 september 2007
