De derde etappe van de Volvo Ocean Race is een slopende race. Niet vanwege het zware weer, maar vanwege het wachten op de wind. Het beeld aan boord zijn wachtende zeilers die turen over een zee als een spiegel. Wachtend met klapperende zeilen en alert om van ieder zuchtje wind gebruik te maken.
Team Brunel
In het dagelijkse blog van Team Brunel schrijft Stefan Coppers het volgende: “Met deze lichte weersomstandigheden zeilen is veel zw aarder dan varen met windkracht 7 op de zuidelijke oceaan,” puft Gerd-Jan Poortman liggend op het voordek.
“Zeilen met weinig wind is een kunst”, vult Laurent Pagés aan. Team Brunel heeft wat dat betreft niet echt een Van Gogh afgeleverd. Wij zijn hooguit een abstract kunstwerk, waarvan je zelf mag zeggen wat je ervan vindt. Feit is, dat licht weer het Nederlandse team zelden gouden bergen bezorgt.
“We hebben teveel Noord-Europeanen,” grinnikt gerd-Jan. “De Brazilianen en de Spanjaarden zijn vlak water gewend. Lekker een beetje dobberen. Wij Nederlanders, Belgen, Denen en Litouwers zijn beesten. Wij hebben veel wind nodig om te vlammen.”
“Het is net als met voetbal”, vervolgt Poortman. “Die Spanjaarden spelen tiki-taka voetbal oftewel een hoop gepriegel en gedoe. De Noord-Europeanen stropen toch liever onze mouwen op. Tiki-taka zeilen is in ieder geval niet mijn ding.”
Tags: Video Last modified: 5 mei 2021
