De Rode Zee is geen gangbaar vaargebied. Naast kamelen, kraanvogels en koraalriffen kom je onderweg ook immens grote containerschepen tegen. En als het tegenzit, ligt er eentje dwars in het Suezkanaal. Wat doe je dan?
Midden in een vliegende zandstorm wachten we al enige dagen op een gunstig weervenster. Onze Bella Ciao, een Funcat 44, is inmiddels bedekt geraakt met een dikke laag oranjekleurig zand.
Zo goed als het gaat houden we de moed erin, tot ons het nieuws bereikt: het Suezkanaal is geblokkeerd door een enorm vrachtschip. Wanneer we verder kunnen zeilen, is onduidelijk. Eén ding is wel zeker: een weg terug is er niet. Wij zijn inmiddels enkele weken bezig om de Rode Zee van zuid naar noord te doorkruisen. Het eerste stuk, vanaf de Bab al Mandab naar Suakin in Soedan, gaat gesmeerd. Het hele stuk zeilen we voor de wind, zo nu en dan véél voor de wind. Suakin, de oude havenstad van Soedan, is een fantastische plek. In een ver verleden was deze stad een druk kruispunt van verkeersroutes: hier kwam de route van noord naar zuid, langs de (oost-)Afrikaanse kust, samen met die van oost naar west, tussen Afrika en Arabië. De stad was in die tijd een vast punt voor pelgrims naar Mekka.
Met het laatste staartje zuidenwind vertrekken we op weg naar Marsa Umbeila, een kleine baai die precies op de grens tussen Soedan en Egypte ligt; niemand kan precies zeggen bij welk land ze hoort. Dat geeft ook niet, want we komen er verder niemand tegen. Omdat vanaf dit punt de wind in de Rode Zee uit het noorden waait, wachten we enkele dagen tot de tegenwind gaat liggen. Geen grote opgave, want de plek is magisch: we worden omringd door woestijn, waarbij afwisselend kamelen, ezels, schapen, geiten en kraanvogels ons panorama vullen. Op de riffen aan de rand van de baai maken we enkele adembenemende snorkeluitstapjes. Hier heerst totale rust – mede dankzij het volledig ontbreken van enige internetverbinding.
Weerbarstig klimaat
De Rode Zee, inclusief het Suezkanaal, is van zuid naar noord in totaal 1300 zeemijl lang. Het klimaat wordt gekenmerkt door sterke wind en valt uiteen in twee delen: van de Bab el Mandeb tot Port Soedan staat er bijna altijd wind uit het zuidoosten, en ten noorden van Port Soedan heb je meestal te maken met wind uit het noordwesten. In de zomer is de wind onder invloed van de hete landmassa’s van Arabië en Afrika altijd hard tot zeer hard. In het overgangsseizoen, dat in februari begint en tot in april duurt, zijn er periodes met minder wind en soms zelfs omgekeerde windrichtingen.
Wij zeilen hier in maart, dus volgens de statistieken zijn we er op het juiste moment. Het enige spannende is nu of de werkelijkheid zich aan de statistieken houdt. Het lijkt erop dat we geluk hebben: na 4 dagen wachten doet zich een weervenster voor. We willen proberen zo’n 300 mijl naar het noorden te komen. Daar hebben we dan 2,5 dag de tijd voor, want daarna zal het zo’n 35 knopen uit het noord- westen blazen.
De eerste ochtend motorzeilen we nog met wat tegenwind noordwaarts. In de middag draait de wind gunstiger en hijsen we de zeilen, maar tegen de avond valt de wind helemaal weg en moet de motor weer aan. De tweede dag gaat het precies zo – jammer, maar we zijn allang blij dat we alsnog wat mijltjes kunnen winnen. Dan begint de derde dag met forse wind uit het zuidoosten. Dat is natuurlijk gunstig, alleen zal de wind in de avond omslaan naar 35 knopen uit het noordwesten. Vóór die tijd moeten we een goede beschutting hebben gevonden.
Zeilen 01/2022
Ben je benieuwd naar de rest van het verhaal? Wat kenmerkt de Egyptische vriendelijkheid? Welke havengelden zijn met maar liefste 960 Amerikaanse dollar verhoogd? Hoe is het om door Ever Given met meer dan 350 schepen aan weerszijden te liggen wachten? Welke hulpmiddelen hebben de zeilers gebruikt om de talloze riffen te ontwijken? En waaruit bestaan ‘de laatste loodjes’? Je leest het allemaal in Zeilen 01/2022! Koop het nummer hier online in de webshop of lees (het artikel in) Zeilen hier digitaal. De editie is ook tot en met woensdag 26 januari verkrijgbaar in de winkel. En wil je vanaf nu elke maand dit soort verhalen lezen? Word dan hier abonnee.
Omslagfoto en foto: © Reinhilde van der Kropf en Frits Dubois
Tekst: Reinhilde van der Kropf en Frits Dubois