In de verenigingshaven van Scheveningen is Fabian Buijs al meer dan tien jaar het vaste gezicht. Vanaf onderaan de ladder belandde hij als prille twintiger aan het roer.
Hoe ben je havenmeester geworden?
“Op mijn zevende kwam ik met mijn ouders als passant binnenvaren. Twee jaar later kregen we hier een vaste ligplaats. Als kind vond ik havens al het leukst; zeilen is bij mij nooit uitgegroeid tot passie. De havenmeester zag ik als een politieagent, maar dan met een pijp en baard. ‘Niks voor mij,’ dacht ik toen mijn ouders vroegen of ik assistent wilde worden. Al gauw bleek dat ik het erg leuk vond. Toen ik ouder werd, kreeg ik meer verantwoordelijkheid. Ik heb geluk gehad, maar ik heb er ook hard voor gewerkt.”
Hoe was het om als jonge havenmeester aan het roer te staan?
“Dat was zeker niet altijd gemakkelijk. In het begin had ik moeite met het delegeren, omdat ik plots leiding moest geven aan mensen die voorheen dezelfde functie hadden als ik. Dat ging beter toen er een nieuwe instroom van assistenten kwam. Ik ben ook wel eens een snotneus genoemd door een passant die weigerde zijn boot te verplaatsen voor een evenement. Toen ben ik uit mijn vel gesprongen. Dat zal nu niet meer gebeuren; ik heb geleerd rustig te blijven, ook al moet ik voor de duizendste keer zeggen dat ze bijvoorbeeld niet op de steiger mogen fietsen.”
Welke gebeurtenis zal je nooit vergeten?
“In 2018 hebben we twee hele grote evenementen gehad; de Volvo Ocean Race en het WK Offshore Sailing. Dat was echt heel gaaf. Ik heb dat jaar ongeveer 360 overuren gemaakt, maar dat was het waard. Het is echt kicken als alles gaat zoals je hoopt dat het zal gaan. Maar er gebeuren ook minder leuke dingen, zoals toen ik met kerst een telefoontje kreeg van een mevrouw die zich zorgen maakte om haar man die was gaan zeilen. Ik heb toen de Kustwacht gebeld en zij hebben hem dood teruggevonden. Dat heeft toch wel een grote impact op je, als je daar zo dichtbij staat.”
Welke tip wil je nieuwe havenmeesters meegeven?
“Investeer in de relaties met je gasten en leden, want alles wat je geeft, krijg je dubbel terug. Mijn voordeel is dat ik heel goed namen onthoud. Mensen zijn vaak verbaasd dat ik nog weet wie ze zijn. Ook: geloof niet alles wat ze zeggen. Sommige mensen kunnen echt heel stellig zijn in hun versie van de feiten, bijvoorbeeld dat ik iets zou beloofd hebben. Nou, niet dus. Op je strepen staan is ook een deel van de job.”
Tekst: Sanne van Giel
Last modified: 14 april 2022
