Vijf inspirerende getijdenbestemmingen en verhalen over hoe je er komt.
Rothéneuf, Frankrijk
“We zijn gelokt door Secret anchorages of Brittany, een gids die rept over een ‘mouth-watering, glorious hideaway that only (few) yachts will experience’. De baai van Rothéneuf, om de hoek van Saint-Malo, daar willen we heen.
We wachten op springtij, om genoeg verval te hebben, en vertrekken dan uit de baai van Saint-Jacut. Het plan is om met stroom mee vlak langs de spectaculaire rotskust en de imposante forten te varen. Voor Saint-Malo hebben we het zo berekend dat de stroom meedraait als we een haakse bocht maken en een ondiepte passeren. Als het rekenwerk klopt, kunnen we dan anderhalf uur later Rothéneuf in.
Meestal doen we zoiets vóór hoog water, maar dat komt voor deze tocht niet uit. Het blijkt dik mee te vallen. De vele rotsen zijn intimiderend, maar staan allemaal op de kaart. Het drukke vaargedrag van locals beschouwen we als een aanmoediging. Ondanks het enorme tijverschil is stroom zelden een probleem. Het blijk een prachtplek. Droogvallen gaat hier veel sneller dan we gewend zijn.
Het is springtij en dat betekent een verval van 12 meter. Bij vloed duwen ouders hun kinderen in kleine bootjes de zee op. Bij eb graven enthousiaste Fransen in de bodem op zoek naar spiering. Uiterst Frans. Even later zitten we bovenop de rotsen met uitzicht over zee. Er blijkt een uitstekend restaurant te zitten. Mouth-watering, daar had de gids het ook al over.”
Sylvia Huydecoper en Pascal Maas – Wateraap, Berckemeyer 40
Krabbersplaat, Zeeland
“Droogvallen is niet zo’n probleem, dat doe ik al jaren. Maar tot nu toe altijd op de Waddenzee. Droogvallen in Zeeland is volgens mijn buurman in Hellevoetsluis een ander verhaal. Daar mag niets en moet je binnen de laterale betonning blijven, begreep ik.
Na lang zoeken las ik op een online forum dat droogvallen op de Krabbersplaat, tussen Tholen en Sint Philipsland, wordt gedoogd. De Krabbersplaat als gedoogplaat. In ons logboek staat: ‘Navigeren tussen de regelgeving door.’ Over de navigatie zelf heb ik niets opgeschreven, maar ik weet het nog precies. Het was rond springtij, dus qua hoogte hadden we wat extra variatie in de precieze aankomsttijd. We kwamen aan het eind van de middag op de Krabbersplaat aan, net na hoogwater.
Zeilen 07/2022
Ben je benieuwd naar de rest van het verhaal? Wat moet je verder weten over de Krabbersplaat? Wat heeft Zeilen-hoofdredacteur Ben te vertellen over een Engelse plaats? Wie wil flink wat mijlen in Duitsland maken? En waar is het ‘donkere-nacht-eiland? Je leest het allemaal in Zeilen 07/2022. Koop het nummer hier online in de webshop of lees (het artikel in) Zeilen hier digitaal. De editie is ook tot en met woensdag 22 juni verkrijgbaar in de winkel. En wil je vanaf nu elke maand dit soort verhalen lezen? Word dan hier abonnee.
Omslagfoto: © Eric van den Bandt
Last modified: 6 juli 2022
