Een tweedehands boot staat synoniem aan klussen. Dat vereist ouderwets handwerk en ambachtelijke vaardigheden, maar ook: organisatietalent en speurneuskwaliteiten. Want minstens de helft van de tijd gaat op aan het zoeken en organiseren van je (tweedehands) materialen. Gelukkig heb je daar tegenwoordig heel handige apps voor.
“Wauw, dit is hem!”
“Het is wel echt een klusboot. Daar zullen we nog heel wat aan moeten doen.”
“Eigenlijk is-ie gewoon veel te groot.” Het besluit lijkt echter al genomen. Al pratend zetten we alles op een rij, maar elk valide tegenargument heeft wel een volledig steekhoudende weerlegging en voor elk geconstateerd gebrek bedenken we ter plekke meerdere oplossingen. We zitten in de auto terug van onze eerste bezichtiging. We zijn verliefd. Smoor zijn we op deze stoere Van de Stadt, waarin we onszelf de wereld om zien zeilen. Onze roze bril maakt ons blind voor het grote project dat ons te wachten staat de komende vijftien maanden, maar er is niets meer aan te doen.
Jurre & Suzanne. (c) Dirk Jansen
Altijd goede argumenten om het niet te doen
Vijf jaar geleden. Suus en ik zijn nog collega’s als we met de boot van mijn ouders van Stavoren naar Enkhuizen varen. Als we de sluis voorbij zijn en de havenmond uitvaren, het open water op, is het al duidelijk. We besluiten geen ‘vrienden’ meer te zijn, maar een andere weg in te slaan.
Aan het eind van onze ‘date’ komt mijn droom ter sprake: al sinds ik in mijn Optimistje aan een lange lijn om de boot van papa en mama voer, droom ik van een oceaanoversteek. In mijn eentje.
Suus reageert meteen: “O, maar dan wil ik wel met je mee.” En tot mijn verrassing reageer ik direct enthousiast en blij, in plaats van dat ik in paniek denk: ‘hoe kom ik hier nu weer onderuit?’ Ik dacht altijd dat ik in mijn eentje de uitdaging wilde aangaan, maar blijkbaar toch niet. Vanaf die tocht is het niet meer mijn droom, maar onze droom.
Zo snel mogelijk
Drie jaar later sta ik op een verjaardag te praten met een vader van een vriendin. Terloops vertel ik hem dat ik al van kinds af aan de Atlantische Oceaan wil oversteken. “O. Jurre. Doen. En Jurre? Doe het zo snel mogelijk!” Ik heb het al vaker gehoord maar dit keer komt het aan.
“Ook ik had het plan, maar op een gegeven moment komen er kinderen. Daarna kleinkinderen. Dan fysieke kwalen. En ja, dan ga je niet meer.”
Er zijn heel veel goede argumenten om nog niet te gaan. Meerdere malen hebben Suus en ik erover gekletst, maar dan was het te duur, wilden we eerst nog een stap in onze carrière maken of bedachten we ineens: ‘Is het niet gewoon een vlucht?’
Op de fiets naar huis vanaf het feestje bespreken we het plan weer. We spreken af het morgen nog eens nuchter allemaal goed op een rijtje te zetten.
Zeilen 08/2019
Ben je benieuwd naar de rest van het verhaal van Jurre en Suzanne? Hoe verloop de aankoop van hun boot? En hoe vergaat het klussen? Wanneer is het stel van plan om te vertrekken? Je leest het in Zeilen 08/2019! Koop het nummer hier online in de webshop. De editie is ook tot en met woensdag 21 augustus verkrijgbaar in de winkel.
Omslagfoto: Jurre Witte & Suzanne Legtenberg
Tekst: Jurre Witte & Suzanne Legtenberg
