Plannen om een lange zeilreis te maken, al onderweg of net weer terug? Wij zijn benieuwd naar uw belevenissen.
“Ben je er klaar voor?” vraagt Wietze met een grijns. Ik lach terug om de potsierlijke uitstalling om me heen: een stapeltje zeekaarten, liniaal, passer, potlood, gum, twee laptops en een grote waterfles. Twee leesbrillen een petje maken m’n uitrusting compleet. Wietze is helemaal ingepakt zodat hij urenlang in de zon kan gaan sturen; nog…
Lees verder
“Welkom in Singapore!” buldert Walter boven het geratel van de regen uit. We staan nog na te trillen van de oversteek van de Singapore Strait en het ongewone inklaren in Singapore. Maar we zijn er! Met onze officiële papieren-map onder de arm stappen we het havenkantoor van de Raffleshaven uit, recht in een ongelofelijke regen-…
Lees verder
“Janneke, nú komen!” scheurt Wietzes stem me uit een diepe slaap. Ik vlieg de loodskooi uit en de kuip in. Op dat moment lijkt het alsof de zon uiteengebarsten is en in stukken op ons neervalt. Het donkere zwart van de nacht maakt plaats voor zulk fel licht dat we allebei totaal verblind zijn. “Shit!”…
Lees verder
In het vage ochtendlicht zit ik tijdens mijn wacht wat te mijmeren over de afgelopen weken. De tocht van Komodo weer terug naar Bali. De leuke mensen die we ontmoet hebben, de bijzondere dingen die we gezien hebben. Helemaal blij zit ik te wachten op de nieuwe dag. Als het steeds lichter wordt, is het…
Lees verder
Het water kolkt en bruist, daar in de verte. Onze Anna Caroline ligt veilig aan een koraal-vriendelijke meerboei en we kijken met de verrekijker naar het gekrioel bij het gat tussen twee eilanden. De stroom perst zich er doorheen en het is een populaire plek voor snorkelen en duiken. De toeristen worden vanaf bootjes stroomopwaarts…
Lees verder
Stilletjes kruis ik m’n vingers als we langzaam naar de kust van Sumbawa varen. We worstelen al de hele dag met een harde oostenwind op kop. De mijlen naar de eerstvolgende ankerplek gaan tergend langzaam onder onze kiel door. “Zeg, ik ben doodmoe” zucht Wietze “ik hoop toch zo dat die ankerplek niet aan lager…
Lees verder
Na een heerlijke dag zeilen gooien we in een baaitje in het noorden van Lombok het anker erin. De meeste ankerplekken in deze regio zijn tamelijk diep: 20 meter is geen uitzondering. Wietze zit daarom in de kuip de boel nog even in de gaten te houden, terwijl ik binnen wat lekkers voor bij de…
Lees verder
Stilletjes zitten we in de kuip. Onze Anna Caroline deint zachtjes op de laatste golfjes na de straffe wind van vanmiddag. Die wind is gaan liggen en het wordt langzaam donker. Er stijgt een mist op boven de bomen op de wal: de rook van vele vuurtjes. De moskeeën zingen hun oproep voor het gebed…
Lees verder
“Wat is uw naam?” vraagt de dame achter de balie bij het postkantoor. “Koestars” zeg ik, waarmee ik zo goed mogelijk de Engelse uitspraak van mijn achternaam probeer te benaderen. Ze grijnst: “O, jij bent dus Janneke Kuysters”. Ik sta stomverbaasd te kijken en met een triomfantelijke grijns overhandigt ze m’n pakje. “Ja, ik dacht…
Lees verder
Van de gebaande paden Bestel de nieuwste Zeilen Word abonnee
Zeilen is hét platform voor zeilers, door zeilers. Elke maand een tijdschrift in printversie en digitaal. Dagelijks online met het laatste zeilnieuws.
