“… Eh, ja, ik denk dat dat wel mogelijk is…” antwoordt Ivar op mijn wat mompelend gestelde vraag. Drie dagen en zes e-mails later is het bekrachtigd: ik ga als opstapper zeilen naar Patagonië. Mijn hart maakt een sprongetje. Hier wil ik al jaren naartoe!
Patagonië heeft al jaren een enorme aantrekkingskracht op mij. De wens om in dit ruige en verlate gebied te zeilen is aangewakkerd door alle boeken en artikelen die ik erover las, maar ik kijk op tegen de voorbereiding, de kosten en vooral de tijd die vertrekken kost. Opstappen lijkt mij een aantrekkelijk alternatief, maar hoe kom je aan een plekje? Het antwoord blijkt verrassend simpel: gewoon vragen. Floris en Ivar vertrokken in 2016 als Sailors for Sustainability en zijn op weg naar het zuiden. We hebben elkaar op het water ontmoet en mailen geregeld. Na het bijwonen van een tussentijdse presentatie in het Scheepvaartmuseum van Amsterdam trek ik de stoute schoenen aan en vraag het gewoon.
Zes maanden later zit ik in het vliegtuig naar Buenos Aires, niet geheel ontspannen. Normaal gesproken vaar ik mijn eigen boot en ben ik eindverantwoordelijk. Ga ik me de komende maanden schikken in mijn rol als opstapper?
Basiskamp Mar del Plata
Basiskamp Mar del PlataWe ontvluchten de miljoenenstad snel en verruilen de bruine en vervuilde Río de la Plata voor de ijskoude, maar helderblauwe Zuid-Atlantische Oceaan. Tot mijn grote vreugde hebben Floris en Ivar na één zeildag al voldoende vertrouwen in mijn kunnen en mag ik zelfstandig de nachtwacht lopen.
“Wek me liever tien keer te vroeg dan één keer te laat,” drukt Ivar me vooraf op het hart. De stabiele oostenwind maakt het me echter makkelijk en de drie uren glijden zorgeloos voorbij.
Na drie dagen komen we aan in Mar del Plata. Als laatste grote stad tot aan Ushuaia fungeert de plek voor de meeste zeilers als basiskamp. We worden dan ook opgevangen door een internationaal gezelschap medevertrekkers. Als jonge gast val ik hier wel op. Zo aan het begin van de zomer is iedereen op weg naar het zuiden en zijn we allemaal druk met het kopen van diesel, proviand en lange lijnen.
Het is gezellig en we eten samen. Toch is iedereen gespannen voor het traject dat voor ons ligt.
Zeilen 10/2019
Ben je benieuwd naar de rest van het verhaal? Welke route zeilen de heren? En op welke momenten merkt Lars dat hij opstapper is? En hoe kijkt hij terug op zijn avontuur? Je leest het in Zeilen 10/2019! Koop het nummer hier online in de webshop en klik hier om het artikel in Zeilen digitaal te lezen. De editie is ook tot en met woensdag 23 oktober verkrijgbaar in de winkel.
Omslagfoto en foto’s: Lars Bosma, Floris van Hees en Ivar Smits
Tekst: Lars Bosma, Floris van Hees en Ivar Smits
