Nieuws

Sailing Garfield: vader en dochter al tien maanden onderweg

Met zijn tweetjes een rondje Carieb. Al 12.000 mijl gevaren met onze 36ft zeilboot Garfield.

15:48

Visser op Tobago

Annabelle en haar vader Herman zijn vertrokken om een rondje Carieb te zeilen met Garfield, een Compromis 36. Herman doet iedere maand verslag van hun reis.

Na een lange tijd van voorbereiding gooiden we op 7 mei 2023 de trossen los en begonnen we aan ons spannende zeilavontuur. Met zijn tweetjes een rondje Carieb! 12.000 mijl zeilen op onze 36ft zeilboot Garfield. Inmiddels is het 1 maart 2024, zijn we tien maanden verder en hebben we nog vijf maanden voor de boeg. Wat hebben we al veel meegemaakt! We liggen voor anker in een zonnige baai bij Guadeloupe. Te veel havens, weersveranderingen, leuke en lieve medezeilers en indrukwekkende local people om hier op een rijtje te zetten. Wat blijft hangen zijn vooral de schrille contrasten en het besef dat we heel erg blij mogen zijn met de plaats waar onze wieg stond en het paspoort dat we van huis hebben meegekregen.

Een positieve blik op het leven

De eerste echte armoede zien we op de Kaap Verde. Eenvoudige vissersdorpjes, waar de huizen meestal geen ramen hebben. Dan gaat het verder naar Suriname, waar het economisch momenteel niet zo goed gaat en naar Tobago, Grenada, St. Vincent, St. Lucia en Dominica. Wat opvalt, is dat veel mensen weliswaar maar weinig hebben, maar daarom niet automatisch teleurgesteld of negatief zijn. We hebben zelden vrolijkere en hartelijkere mensen gezien dan op Tobago. Overal worden we vriendelijk begroet en niet alleen omdat ze je iets willen verkopen. Ook de boatboys, die je opvangen in de havens en een mooring boei of vis en fruit willen verkopen, zijn meestal vriendelijk als je ze met respect benadert. Onvergetelijk zijn de indrukken die onze lokale gidsen op ons maken, met alle informatie over het vaak moeilijke leven hier. Maar ook de rijkdom aan natuur, planten, groente, fruit en dieren laten diepe indrukken achter.

Herinneringen voor het leven

Ons leven aan boord op elf meter boot is natuurlijk geen luxe. Onze watervoorraad is maar beperkt, de temperatuur aan boord ligt meestal boven de 30 graden, de koelkast is klein en een wasmachine hebben we ook niet. Soms vallen er woorden tussen Annabelle en mij. Het leven op slechts enkele vierkante meters biedt maar weinig privacy en mede door ons generatieverschil hebben we soms een verschillende blik op dingen. Daarnaast heeft Annabelle mijn genen en daarmee niet alleen de goede eigenschappen van mij meegekregen. Blikken zeggen soms meer dan woorden. Maar het gezamenlijke avontuur maakt alles meer dan goed. We maken samen herinneringen voor het leven en deze reis zal onze relatie voor altijd veranderen. Wat is het een cadeautje om samen met je dochter zo’n reis te mogen maken!

Ook is er het gemis van onze geliefde naasten. Mijn vrouw en zoon hebben we intussen vier maanden niet meer gezien en het duurt nog eens twee weken voordat ze komen. In de afgelopen maanden zijn er twee familieleden overleden en we konden er bij het afscheid niet bij zijn. Natuurlijk wisten we vooraf dat zoiets kan gebeuren, maar daardoor doet het niet minder zeer als het dan toch zover is. Soms denken we aan thuis, de luxe van onbeperkt douchen, de supermarkt met alles wat het hartje begeert om de hoek en een bed dat niet schommelt.

Stadsgezicht Dominica
Stadsgezicht Dominica

5.000 mijlen voor de boeg

Maar de dankbaarheid voor alles wat we tijdens onze reis meemaken overheerst. Zeker ook omdat er aan onze Garfield maar weinig stuk gaat. We hebben veel nieuwe (tijdelijke) vrienden gemaakt, we hebben samen heel veel gezien en beleefd. En bovenal hebben we nog steeds 5.000 mijl voor ons. De oversteek van de Carieb via de Azoren terug naar Nederland houdt ons al bezig. Begin mei zal het zover zijn. Een ervaren opstapper is geregeld en de ligplaats in de thuishaven is alweer geboekt. Vijf spannende maanden komen er nu nog aan. Wat is de wereld toch groot en het leven mooi!

Tags: , Last modified: 11 maart 2024
Sluiten