“We zijn Oudeschild net voorbij”, vertelt Olaf Oosterman van de Leef je Droom. We hebben het nu bezeild naar Den Helder en op de Noordzee straks ook. Waarschijnlijk krijgen we dadelijk bij Den Helder de eerste stroom tegen. Als we geen tijd bij Enkhuizen hadden hoeven verspelen, hadden we bij de kopgroep gelegen. Die moeten daar nu al zijn. Ik denk dat wij halverwege het veld liggen. We hebben heel veel boten ingehaald. We kunnen ontzettend hoog en hard varen. Heel erg mooi. Vergeleken met anderen hebben wij telkens 1 slag hoeven maken tegen andere boten 2. Dus we doen het niet slecht. Het is nu wel koud. Ik zit even binnen om op te warmen. De wind zakt eruit. Straks kunnen we de genua 4 verwisselen voor de 1. Dan hebben we weer meer power. Iris is een beetje zeeziek, met Rick en Wouter gaat het goed. Wouter navigeert continu en schrijft netjes steeds de positie in het logboek. Alle trajectpapieren zijn ook al ingevuld, dan hoeven we die morgenochtend niet te doen. Ik ben heel blij met dit team, ook al is het een jaar geleden dat we met elkaar gevaren hebben. Er is net een boot uit de race gegaan met een gebroken roer. We hoorden over de marifoon dat ze de kustwacht opriepen. De naam hebben we niet verstaan, maar er is een reddingboot bij gekomen.”
Ook de Matchless heeft Texel al in beeld. “We moeten nog een klein stukje opkruisen”, vertelt Meindert Zeeders. “Daarna kunnen we afvallen naar het Marsdiep. We hebben 18 knopen wind, het loopt prima. We halen nu bootje voor bootje in. Dat geeft een goed gevoel. We zullen wel in het veld met de langzame boten zitten, maar het is goed voor de spirit om iedereen in te halen. Via de radio hebben we net gehoord dat het 3-1 voor Nederland is bij het voetbal. Dat volgen we dus ook nog even. Het is een heldere lucht, bijna volle maan. Prachtig weer. We hebben nauwelijks buien gehad, ondanks de voorspellingen. We sjezen lekker door. Ik geloof niet dat er iemand gaat slapen. We zijn met vijf man, het kan wel, maar iedereen wil wakker blijven. Moet nu ook nog wel, want we kruisen nog steeds.”
Ook de Spero Invidiam is nog aan het kruisen op het Wad. “We kunnen bijna in een ruk naar Den Helder”, zegt Heleen Heijnis. “We zitten vrij achterin het veld, het is druk om ons heen. Langzaamaan begin je de lichtjes te zien van iedereen. De nacht valt in, maar het is nog best licht. Het gaat lekker. Iedereen is relaxed aan boord. Ze hebben 1 keer eerder ’s nachts gevaren, maar het gaat ze goed af. We doen ons best om alle boeien te spotten, dat vergt soms wat speurwerk. En dan moeten we goed bijhouden welke we hebben gehad. Het gaat prima. We hopen dat we de stroom zo lang mogelijk mee hebben. Maar het laatste stukje zal hij wel gaan tegenlopen. Ook hier wil niemand nog gaan slapen.”
Meer nieuws over een paar uur.
Last modified: 14 juni 2008
