Jachthavens en gemeenten worden steeds vaker geconfronteerd met achtergelaten boten. Deze oude boten dumpen eigenaren veelal omdat ze niet verkocht, gerepareerd of afgevoerd kunnen worden. Op 16 november 2015 komen experts uit 25 landen bijeen om te praten over een oplossing voor dit groeiende economische en ecologische probleem.
Brancheorganisatie HISWA Vereniging pleit voor een gesloten systeem van bouw, afvoer en recycling. “Nederland heeft net als de rest van Europa, te maken met een veroudering van de vloot. De vele polyester boten die werden verkocht in de jaren ’70 en ’80 verliezen langzaam hun economische waarde. Binnen nu en 15 jaar zijn er in totaal 75.000 sloopboten. Langs de waterkant liggen buiten gebruik geraakte vaartuigen. We moeten deze illegale dump inperken. Een gesloten systeem van bouw, afvoer en recycling is noodzakelijk”, aldus Geert Dijks, directeur HISWA Vereniging.
Polyester als grondstof
Tijdens de conferentie staan met name de mogelijkheden om oud polyester te hergebruiken centraal. Nu vindt hergebruik op kleine schaal plaats, zonder behoud van kwaliteit. Dijks: “Als oud polyester weer als grondstof kan dienen, zoals bij staal en hout, wordt de sloopprijs gunstiger.” Er zijn wel inzamel- en recycleprojecten in Frankrijk, Japan en Scandinavië, maar erg succesvol zijn die niet. De inzamelkosten zijn hoog, de eigenaar van de achtergelaten boot is vaak onbekend en er is een dilemma over wie de rekening moet betalen.
Foto: Klaas Wiersma
Last modified: 19 november 2015
Kan Nederland wellicht deze boten naar derde wereld landen sturen zodat mensen er in kunnen wonen? Bangladesh bijvoorbeeld kent elk jaar overstromingen. Deze boten zijn vaak nog goed genoeg om nog tientallen jaren te blijven drijven. Slopen is zo’n zonde van het geld…