18-jarige Jakob vertrekt op solo-zeilreis rond de wereld

Op je achttiende in je eentje de wereld rond zeilen: Jakob Lang is er aan de vooravond van zijn droomreis erg nuchter onder. Hij kan vooral nauwelijks geloven dat het nu eindelijk echt gaat gebeuren, na drie jaar lang heen en weer pendelen tussen Oostenrijk en Lelystad om zijn boot Wolf met zijn vader klaar te maken. Op 25 september gooide hij eindelijk los in Lelystad. Heel soepel legt Jakob na de eerste mini-etappe van zijn wereldreis Wolf aan in de Amsterdam Marina, met minimale manoeuvreerruimte. “Sorry dat ik wat later ben, de brug draaide pas om zes uur weer.”

Hoe kwam je in Lelystad terecht?

“De meeste Oostenrijkers hebben hun boot ergens aan de Middellandse Zee liggen, in Noord-Italië. Alleen ik vind Nederland persoonlijk fijner. We hebben de boot, een Dehler Optima 92 uit 1976, drieënhalf jaar geleden in de Baltische zee gekocht, toen was het initiële plan wel om naar Italië te varen. Maar al snel bleek de boot niet in goede staat om die tocht aan te kunnen, dus hebben we haar in Nederland gelegd.”

Hoe voelt het om vertrokken te zijn? Heb je het uitzwaaimoment al gehad?

“Ja, dat was in Lelystad. Het was eigenlijk best lastig om gedag te zeggen tegen Lelystad, want ik begon het echt wel leuk en gezellig te vinden daar. Mijn ouders zijn thuis in Oostenrijk, dus die heb ik al eerder gedacht gezegd. We hebben nu wel veel contact via WhatsApp. Maar mijn ouders ga ik voorlopig niet meer zien, mijn vader komt me hopelijk opzoeken in Zuid-Amerika. En misschien vlieg ik zelf nog een keertje naar huis.”

Ben je er klaar voor?

Lacht: “Ja! Normaalgesproken heb ik de eerste twee dagen last van zeeziekte, daarna niet meer gelukkig. Morgen vaar ik naar IJmuiden, en dan non-stop naar Brest. Dat zal ongeveer drie tot vier dagen duren. Waarschijnlijk vier, want de wind wordt vrij sterk vanuit het zuiden.”

Hoe pak je dat aan met slapen?

“Vorig jaar heb ik het Engelse Kanaal al solo afgezeild naar de Kanaaleilanden. Toen sliep ik steeds een kwartiertje en dan zette ik mijn alarm. Ik sliep vooral in de kuip in mijn slaapzak, haha. Niet de meeste comfortabele positie, maar ja. Dat heb ik voor drie nachten gedaan, na de tweede nacht werd het wel echt uitdagend, dan is het echt niet meer grappig. Één nacht was het zo rustig, ik voer op de motor, en er was geen schip in zicht: toen heb ik een half uur geslapen. Maar dat zou ik nu niet meer doen. Maar ik denk dat vier dagen wel mogelijk is en ik slaap natuurlijk ook overdag.

Dan ben ik ongeveer een week in Brest om op wat pakketjes en een goed weervenster te wachten voor de Golf van Biskaje. Vooral zo laat in het seizoen is dat wel een uitdaging met de herfststormen. Op de oceaan kan ik wat langer slapen. Dan word ik elk uur of twee wakker om even rond te kijken. De langste oversteek zal over de Indische oceaan zijn, dat is zo’n veertig dagen.”

Waarom wilde je dit solo doen?

“Ten eerste omdat ik het fijn vind om alleen te zijn. Ik ga zien of dat na zo’n lange tijd nog steeds zo is, haha. Ten tweede vind ik het fijn om niet de verantwoordelijkheid te hebben voor nog een persoon aan boord. En ik kan gewoon doen wat ik wil. Ik heb de afgelopen drie jaar al solo gezeild en nog nooit problemen ervaren. Ook niet wanneer dingen kapotgaan, dan kan ik het goed alleen oplossen. Ik heb mijn vader wel een keer gevraagd of hij niet mee wilde, hij antwoordde dat we dat in de toekomst misschien konden doen. Maar hij is nu nog gewoon aan het werk.” 

Hoe reageerden je vrienden toen je zei dat je dit wilde doen, verklaarden ze je voor gek?

“Niet echt eigenlijk haha, dat verbaasde me wel. Ze waren wel wat sceptisch, vooral mijn moeder, die niets van zeilen weet. Maar op dit moment is ze wel comfortabel met het idee dat ik dit ga doen. Met mijn vader heb ik wel veel zeiltochten gemaakt, zoals naar Schotland en Helgoland. Hij heeft me vanaf het begin erg gesteund.”

Waar kijk je het meeste naar uit?

“Het ontdekken van nieuwe plekken. Ik houd er enorm van als je na een paar dagen of weken op zee een eiland aan de horizon ziet verschijnen. Dat je dan aanlegt in de haven en de plekken eromheen kan ontdekken. Ten tweede zeker weten Kaap Hoorn. Ik doe wel de milde versie van een ronding: eerst naar de Falklandeilanden, dan Ushuaia en dan in een dag of twee vanuit een ankerbaai om Kaap Hoorn en weer terug naar binnen. Dus niet de offshore versie, die lijkt me wat te ruig.”

Waar kijk je het meeste tegenop?

“Pff, dat is een goede vraag. Toch ook wel het alleen-zijn. Hoewel ik net zei dat ik graag alleen ben, haha. Maar ik weet niet hoe zich dat gaat ontvouwen in veertig dagen. Ik hoop op de Canarische eilanden Starlink te krijgen. Voor nu heb ik een Garmin Inreach.” 

Heb je veel aangepast aan de boot om hem geschikt te maken voor je soloreis?

“Dit soort oude boten is in het algemeen enorm sterk. Ook is deze boot goed doordacht voor op zee; er zijn nergens scherpe hoeken en veel goede handrails en dat soort dingen. Ik heb geen watermaker, maar wel een tank van 160 liter. En er is geen limiet aan het aantal flessen dat ik nog mee kan nemen. Op dit moment heb ik een hydraulisch-elektrische stuurautomaat, die zelfs een beetje oversized is voor mijn boot. De hele energieopwekking aan boord is ontworpen om genoeg elektriciteit te genereren voor dag en nacht gebruik daarvan. Maar als ik in de lagere zuidelijke breedtegraden kom, overweeg ik wel een ​​windvaanbesturing te installeren.” 

Meer informatie over Jakob vind je op zijn website: jakoblangsailing.com.

Je kunt hem ook volgen op zijn YouTube-kanaal: